Γράμμα 127: Συμπεράσματα

Γράμμα τοῦ Κέντρου Σοσιαλιστικῶν Μελετῶν σ’αὐτούς πού θέλουν τήν ἀλήθεια μέ ἀριθμό 127
 

Δύο ἡμέρες μετά τόν τερματισμό τῆς συζήτησης στήν Βουλή γιά τήν παροχή ψήφου ἐμπιστοσύνης, παρέχουν ἀρκετή ἀπόσταση γιά νά περάσουμε ἀπό τήν πολιτική ἀξιολόγηση στήν ἀποτίμηση τοῦ διαδικαστικοῦ μέρους.

Ὁ κ. Σαμαρᾶς ἀποδείχθηκε ὄχι μόνο χαρισματικός ἠθοποιός-τηλεπαρουσιαστής, πού ξέρει πότε νά ἀνεβάζει καί νά κατεβάζει τήν φωνή του καί πότε νά κομπιάζει γιατί... θά πεῖ κάτι δυσάρεστο γιά τόν ἀντίπαλο, ἀλλά καί ἀποτελεσματικός σκηνοθέτης. Σιωποῦσε ἐπί δύο ἡμέρες καί ἔκανε ἐντυπωσιακή ἐμφάνιση στήν ὁμιλία του μέ τήν ὁποίαν ἔκλεισε ἡ συζήτηση.

Ὁ κ. Τσίπρας ἔκανε ἕνα στρατηγικό λάθος. Παραιτήθηκε τοῦ δικαιώματος τῆς δευτερολογίας γιά νά ἐπιμηκύνει τήν ὁμιλία του. Ἔτσι δέν εἶχε τήν δυνατότητα νά ἀσκήση κριτική στήν πρωθυπουργική θριαμβολογία.

Ἄριστα συμπεριφέρθηκαν ὁ πρόεδρος τῆς Βουλῆς καί ὅλοι οἱ ἄλλοι προεδρεύσαντες. Ἄσκησαν τό λειτούργημά τους ὑπερκομματικά καί μέ στόχο νά ἀκουστοῦν ὅλοι οἱ βουλευτές πού εἶχαν ζητήσει νά μιλήσουν. Οἱ ἀγορητές, ἐκτός ἀπό μερικούς μετρημένους στά δάχτυλα, στάθηκαν ἀντίθετοι σ’αὐτήν τήν προσπάθεια. Παραβίαζαν τόν συμπεφωνημένο χρόνο τῆς ἀγόρευσής τους, ἄλλοτε ζητώντας ἀπό τόν διευθύνοντα τήν συζήτηση νά τούς ἐπιτρέψη νά μιλήσουν λίγο περισσότερο, γιά νά ἐπαναλάβουν ἀργότερα τό ἴδιο αἴτημα καί λέγοντας κατόπιν «τελειώνω» νά συνεχίζουν. Ἄλλοτε τόν ἀγνοοῦσαν ἐντελῶς καί ἐξακολουθοῦσαν μέχρι νά ἀπαγγείλουν ὅλα τά Πρῶτον, Δεύτερον... Νιοστόν πού ἔγραφε τό χειρόγραφό τους. Ὁ νοῦς τους ἦταν στούς ψηφοφόρους τους πού τούς ἔβλεπαν ἀπό τήν τηλεόραση, διότι τούς παρακολουθοῦσαν λιγοστά μέλη τῆς ὁμάδας τους καί ἡ αἴθουσα ἦταν ἄδεια.

Τά κόμματα τοῦ Ὄχι φυσικό ἦταν νά μάχονται καί μεταξύ τους. Τά δύο κόμματα τοῦ Ναί δέν συγκρατήθηκαν νά μήν ὑπαινιχθοῦν τό ἕνα τίς προηγούμενες ἁμαρτίες τοῦ ἄλλου. Στό ΠΑΣΟΚ ὅμως ὑπάρχει καί ἐνδοκομματικός καυγᾶς. Ὁ κ. Βενιζέλος ἀπό καιρό σαρκάζει τό «Λεφτά ὑπάρχουν» τοῦ προκατόχου του.

Καθώς οἱ ἐλπίδες νά σχηματισθῆ μιά πλειοψηφία γιά τήν ἐκλογή τοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας δέν φαίνεται νά εὐοδώνονται, ὁ νοῦς ὅλων πάει στίς βουλευτικές ἐκλογές πού θά ἀκολουθήσουν.

Τό ὅτι αὐτά πού λέει ὁ κ. Σαμαρᾶς εἶναι τά (περίπου) σωστά καί ὁ Σύριζα τά βεβαίως λανθασμένα, δέν προδικάζει τό ἀποτέλεσμα. Τό ὅτι ὁ Καραμανλῆς στήν μεταπολίτευση ἔλεγε τά σωστά καί εἶχε κάνει θαύματα δέν τόν διέσωσε ἀπό τό ὀγκούμενο ρεῦμα τοῦ Ἀντρέα. Ἀναγκάστηκε λοιπόν γιά νά προστατέψη τόν τόπο νά ἀνεβῆ ἐγκαίρως στήν προεδρία τῆς Δημοκρατίας.

Στήν Βουλή ὁ συσχετισμός κυβέρνησης καί ἀντιπολιτευομένων δέν ἔχει μεταβληθῆ. Δυστυχῶς τό ἐρώτημα εἶναι ἄν μετά τήν Παρασκευή κάμφθηκε τό ρεῦμα ὑπέρ τοῦ Τσίπρα στήν κοινή γνώμη καί περιμένουμε μέ ἀνυπομονησία τίς προσεχεῖς δημοσκοπήσεις.