Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2014

Γράμμα 123: Μιά ἀπό τά ἴδια


Γράμμα τοῦ Κέντρου Σοσιαλιστικῶν Μελετῶν σ’αὐτούς πού θέλουν τήν ἀλήθεια μέ ἀριθμό 123
 
Ἡ πρώτη συνεδρίαση τῆς Βουλῆς ἐπί τοῦ αἰτήματος τῆς κυβέρνησης γιά τήν λήψη ψήφου ἐμπιστοσύνης, δέν ξέφυγε ἀπό τήν πεπατημένη. Οἱ βουλευτές συγκεντρώθηκαν σχεδόν μισή ὥρα μετά. Οἱ τηλεθεατές ἀδημονοῦσαν, καί μή ἀρκούμενοι στήν ὡραία μπαρόκ μουσική πού ἔπαιζε τό κανάλι τῆς Βουλῆς, πετάγονταν σέ ἄλλα γιά νά πολεμήσουν τόν ἐκνευρισμό τους.
Ἔκπληξη ἀποτέλεσε, ὅτι τήν συζήτηση δέν ἄνοιξε ὁ πρωθυπουργός, ὁ ὁποῖος εἶχε ζητήσει τήν ψῆφο ἐμπιστοσύνης. Καί ἐνῶ φανταζόμασταν ὅτι ὁ κ. Σαμαρᾶς θά ἐρχόταν σάν ἀστραπή ἀπό τήν ἔκτακτη διάσκεψη κορυφῆς τῆς Ε.Ε. στό Μιλάνο στήν συνεδρίαση τῆς Βουλῆς, στό βῆμα ἀνέβηκε ὡς ἀντιπρόσωπος του ὁ ὑπουργός κ. Βορίδης. Ὁ κ. Σαμαρᾶς θά μποροῦσε κατά πρῶτον νά ζητήση νά γίνη σέ ἑπόμενη ἡμέρα ἡ συζήτηση στήν Βουλή γιά νά μήν συμπέση μέ ἐκείνην στό Μιλάνο. Ἤ θά μποροῦσε νά στείλη ἐκεῖ τόν ἀντιπρόεδρο τῆς κυβέρνησης κ. Βενιζέλο νά τόν ἀντιπροσωπεύση. Ἤ νά ὁρίση αὐτόν ἐκπρόσωπο του στό ἄνοιγμα τῆς συζήτησης γιά τήν λήψη ψήφου ἐμπιστοσύνης.
Μετά τό περίεργο ἐπεισόδιο τῆς ἀπουσίας τοῦ πρωθυπουργοῦ ὅλα ἐπέστρεψαν στά παλιά. Οἱ ἀγορητές παρέβαιναν τόν χρόνο πού τούς εἶχε τάξει ὁ πρόεδρος καί οἱ ἀγορεύσεις τους ἦταν σέ στύλ μπαρόκ, ὅπως ἡ μουσική πού ἔπαιζε τό κανάλι πρίν ἀπό τήν συνεδρίαση. Ὁ λόγος κορυφωνόταν καί ἐνῶ ἔλεγες, ὅτι τελειώνει σέ μιά μεγαλοπρεπῆ φράση, ἔκανε κατόπιν λαιμό πού ὁδηγοῦσε σέ μιά καινούργια ἀνάπτυξη καί μεγαλοπρεπῆ κατάληξη γιά νά ἀκολουθήση νέος λαιμός, καινούργια κορύφωση καί πάλι συνέχεια. Ἀγορεύσεις μέ πολλά πατώματα σάν τίς γαμήλιες τοῦρτες πού ἔχει καθιερώσει ἡ Ἀμερική.
Ὁ προεδρεύων ὅταν παραβίαζε ὁ ἀγορητής τόν χρόνο πού τοῦ ἀνῆκε, τοῦ ἔκανε ὑπόδειξη νά τελειώνει. Ὁ ἀγορητής ζητοῦσε τρία ἀκόμη λεπτά (ἤ πέντε, ἄν εἶχε μεγαλύτερη αὐτοπεποίθηση) γιά νά συμπληρώση. Ὁ πρόεδρος τό ἀποδεχόταν, ἀλλά καί πάλι ἡ ἀγόρευση δέν τελείωνε. –Γιά νά τελειώνω κύριοι συνάδελφοι, ἔλεγε ὁ κατέχων τό βῆμα καί τραβοῦσε ἄλλο ἕνα λογύδριο γιά νά ἐξαντλήση τό χειρόγραφό του. (Ὅτι ἔκλεβε τόν χρόνο τῶν ἄλλων δέν τόν συγκινοῦσε.)
Συνολικά ἡ συζήτηση δέν εἰσκόμισε τίποτε καινούργιο. Οἱ λόγοι ἦταν ἁμαλγάματα ἀπό ἀλήθειες καί ψευτιές. Ἀλήθειες ὡς πρός τά ἁμαρτήματα τῶν ἀντιπάλων, ψευτιές ὡς πρός τήν ἁγιοσύνη τῶν δικῶν. Ὅταν τούς ἄκουγες, ἔμοιαζε ἡ κάθε πλευρά νά μιλᾶ γιά μιά ἄλλη χώρα. Διερεύνηση συγκεκριμένων προβλημάτων γιά τήν θέση συγκεκριμένων προτάσεων δέν ἔγινε. Καί ὅλοι μιλοῦσαν σάν νά ἐξέφραζαν ὄχι μόνο τήν παράταξή τους, ἀλλά καί ὁλόκληρο τόν ἑλληνικό λαό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου