Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2015

ΑΡΗΣ ΓΚΡΙΝΙΑΡΗΣ: "Τσίπρας, Αλέξης Τσίπρας! Πρωθυπουργός!"

 
Βουλευτής των πρώτων μεταπολιτευτικών χρόνων συνήθιζε να διακοσμεί το εκλογικό κέντρο του σε κεντρικότατο σημείο της πρωτεύουσας με ευμεγέθεις φωτογραφίες του την στιγμή που αντάλλασσε χειραψία με σημαντικούς παράγοντες της διεθνούς κυρίως πολιτικής σκηνής.
Σύμφωνα με τις τότε διαδόσεις δεν είχε συνεργασία με κανέναν ή σχεδόν με κανέναν από αυτούς. Απλά, για να καλλιεργήσει την εντύπωση ενός πολυπράγμονος και σημαντικού πολιτικού προσώπου, έσπευδε να ανταλλάξει μια τυπική χειραψία με κάθε προσωπικότητα με την οποία βρισκόταν στον ίδιο χώρο, στιγμιότυπο που απαθανάτιζε φωτογράφος που καραδοκούσε κατάλληλα δασκαλεμένος. Δεν είναι γνωστό το κατά πόσο οι συγκεκριμένες φωτογραφίες είχαν απήχηση στους ψηφοφόρους της εποχής. Σε αυτούς, πάντως, που είτε βρίσκονταν πίσω από τις διαδόσεις είτε ψυλλιάζονταν μια σκηνοθεσία, προκαλούσαν τη θυμηδία.
Ο τότε πολιτευτής – βουλευτής βρήκε αντάξιο μιμητή στο πρόσωπο του σημερινού πρωθυπουργού. Και η ιστορία επαναλήφθηκε ως κωμωδία, όπως θα έλεγε και ο Καρλ Μαρξ. Με τη διαφορά ότι και στην αρχική της εκδοχή υπήρξε κωμωδία και όχι τραγωδία, κατά παρέκκλιση του σχετικού αποφθέγματός του.
Τον ρόλο του φωτογράφου στη σύγχρονη εκδοχή έπαιξε ο εικονολήπτης της κρατικής τηλεόρασης, ο οποίος έτρεχε πίσω από τον πρωθυπουργό για να καταγράψει κάθε χαιρετισμό που είχε αυτός με όποιον από τους ξένους ηγέτες διασταυρωνόταν, καθώς περιφερόταν ανάμεσά τους στο περιθώριο της ειδικής συνόδου κορυφής του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για την ανάπτυξη (στις 28 Σεπτεμβρίου 2015). Λες και τα ελάχιστα λόγια που ανταλλάσσανε θα άλλαζαν τον ρου της ιστορίας και, ως εκ τούτου, άξιζε να αποτυπωθούν σε τηλεοπτικό ντοκουμέντο οι φευγαλέες συναντήσεις!
Αυτό, βέβαια, δεν αποθάρρυνε τους οσφυοκάμπτες της κρατικής τηλεόρασης να αναμεταδίδουν τις καταγραφές πάλι και πάλι, να τις εμπεδώσει ο λαός, μπας και πεισθεί για το «ιδιαίτερα σημαντικό βάρος του έλληνα ηγέτη στο διεθνές στερέωμα»!
Όπως ήταν αναμενόμενο από τα παραδείγματα καθεστώτων με παρεμφερή ιδεολογία ανά την υφήλιο, η κυβέρνηση της “πρώτη φορά αριστεράς” δεν υστερεί απέναντί τους στην καλλιέργεια της προσωπολατρείας.

Γράμμα 454: Τά Σχολεῖα

 
Γράμμα τοῦ Κέντρου Σοσιαλιστικῶν Μελετῶν σ’αὐτούς πού θέλουν τήν ἀλήθεια μέ ἀριθμό 454/Τετάρτη 30.09.2015
 
Τά Σχολεῖα
 
Ἡ δωρεάν ἐκπαίδευση ἦταν ἀπό τίς μεγάλες δημοκρατικές κατακτήσεις τῆς δεκαετίας τοῦ Πενῆντα. Ἀκόμη καί τό χαρτόσημο στά ἐνδεικτικά καταργήθηκε γιά νά μήν στοιχίζει τίποτε στόν γονιό τό νά στέλνη στό δημόσιο σχολεῖο τό παιδί του. Ἀργότερα προστέθηκε καί ἡ δωρεάν μεταφορά τῶν μαθητῶν ἀπό τό σπίτι στό σχολεῖο, ὅταν ἡ ἀπόσταση ἦταν μεγάλη.
Ἡ ποιότητα ὅμως τῆς διδασκαλίας στά δημόσια σχολεῖα δέν ἀνέβηκε. Ἐνῶ στίς ἄλλες εὐρωπαϊκές χῶρες τά ἰδιωτικά σχολεῖα παρέμεναν μόνο γιά τούς γόνους τῶν πλούσιας τάξης, πού ἤθελε τά παιδιά της νά ἐκπαιδεύονται σέ πολυτελές περιβάλλον, καί γιά τούς κουτούς μαθητές πού χρειάζονταν γιά νά προαχθοῦν εὔνοια, σέ μᾶς ἡ ἰδιωτική ἐκπαίδευση παρέμεινε ἀνθηρά ἀπασχόληση καί ἡ πελατεία της μεγάλωσε.
Καί οἱ πιό φτωχοί ἤθελαν νά στέλνουν σέ ἰδιωτικά σχολεῖα τά παιδιά τους χάριν τῆς ποιότητας τῆς διδασκαλίας τους. Τήν χρονιά 2009/10 τά δημόσια σχολεῖα ἦταν 14.435 καί στήν χρονιά 2014/15 κατέβηκαν στά 12.539. Μείωση δηλαδή 13%. Ἐνῶ τά ἰδιωτικά ἦταν 993 τό 2009/10, καί ἐπί τῆς ¨πρώτης φορᾶς Ἀριστερᾶς¨, τό 2014/15, εἶχαν γίνει 1.112. Αὔξηση 12%.
Ἦρθε ὅμως τό Μνημόνιο καί ἡ κυβέρνηση ἐπέβαλε ΦΠΑ στά ἰδιωτικά σχολεῖα. (Παρ’ὅλο πού μᾶς λέει πάλι τό «Λεφτά ὑπάρχουν».) Πάρα πολλοί γονεῖς δηλώνουν τώρα, ὅτι δέν ἔχουν ἀρκετά λεφτά γιά νά πληρώσουν τό ΦΠΑ καί ἔχουν ξεσηκωθῆ ἀπό τήν προοπτική νά στείλουν στά δημόσια σχολεῖα τά παιδιά τους. Διαμαρτυρίες στά ΜΜΕ καί συλλογικές παραστάσεις στό ὑπουργεῖο. Τό κράτος ὅμως δέν ὑποχωρεῖ. Κάνει περιορισμένες προσλήψεις στήν ἐκπαίδευση γιά νά καλύψη τά μεγάλα της κενά σέ προσωπικό καί ἡ ποιότητα τῶν γνώσεων πού θά παρέχουν δέν θά μπορέση νά βελτιωθῆ, ὥστε νά γίνεται μέ προθυμία ἡ ἐγγραφἠ σ’αὐτά. Ἡ κατάσταση (καί) στήν Παιδεία θά παραμείνη ἀνώμαλη.

Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2015

Γράμμα 453: Ὁ Κεμάλ καί ἡ ἑλληνική συνενοχή

 
Γράμμα τοῦ Κέντρου Σοσιαλιστικῶν Μελετῶν σ’αὐτούς πού θέλουν τήν ἀλήθεια μέ ἀριθμό 453/Τρίτη 29.09.2015
 
Ὁ Κεμάλ καί ἡ ἑλληνική συνενοχή
 
Ἔχουν περάσει 93 χρόνια καί εἶναι λίγοι αὐτοί πού ἔζησαν τήν Καταστροφή τῆς Σμύρνης καί ἐξακολουθοῦν νά ζοῦν, ἐνῶ ἐντωμεταξύ μᾶς ἔχουν ἀπασχολήσει πολλά ἄλλα μεγάλα καί συνταρακτικά γεγονότα. Ὅμως ὁ πόνος πού σημάδεψε τό τέλος τῆς ἑλληνικῆς πρωτεύουσας τῆς Ἰωνίας ἦταν τόσο ὀξύς, πού κάθε ἀναφορά σ’αὐτό τόν κάνει νά φαίνεται σάν χθεσινός.
Ἡ ¨Καθημερινή¨ τῆς Κυριακῆς εἶχε ἕνα μακρύ δημοσίευμα γιά τό πῶς ἐπῆλθε αὐτό τό τέλος. Εἶναι γνωστό, ὅτι τό ἑλληνικό τμῆμα τῆς πόλης, πού ἦταν τό πιό ὡραῖο καί σημαντικό, ἀποτεφρώθηκε. Ἡ πυρκαϊά ξεκίνησε ἀπό τήν ἀρμενική συνοικία καί οἱ Τοῦρκοι εἶπαν ὅτι τήν ἔβαλαν οἱ Ἕλληνες μαζί μέ τούς Ἀρμένιους, πού ἤθελαν νά τούς ἐκδικηθοῦν γιά τήν νίκη τους.
Τά τελευταῖα χρόνια ἡ ἐκδοχή αὐτή ἀνατρέπεται ἀπό τούς νέους τούρκους ἱστορικούς, οἱ ὁποῖοι κάνουν μέ ὑπευθυνότητα τήν δουλειά τους. Ἡ ¨Καθημερινή¨ παρέχει μέ λεπτομερῆ στοιχεῖα τίς μαρτυρίες τους. Τήν φωτιά ἔβαλαν τοῦρκοι τσέτες ἐκτελῶντας διαταγή τοῦ Κεμάλ. Αὐτός παρακολουθοῦσε ὅλη τήν νύχτα μέ ἄκρα ἱκανοποίηση τήν πρόοδο τῆς πυρκαϊᾶς, γιατί ὁ σκοπός του ἦταν νά ἐξωθήση ὅλους τούς Ἕλληνες καί τούς Ἀρμένιους νά φύγουν καί νά ἀποτρέψη τήν δυνατότητα μιᾶς μελλοντικῆς ἐπαναγκατάστασης τους. Ἐπραγματοποίησε μιά συστηματική ἐθνοκάθαρση, τήν ὁποία ἐπεδίωκε ἀπό χρόνια γιά νά ἀπαλλαγῆ ἡ χώρα του ἀπό ξένες μειονότητες, πού θά μποροῦσαν κάποτε νά τήν διανεμηθοῦν.
Ὁ ἑλληνικός στρατός πού εἶχε νικηθῆ πρίν ἀπό μερικές ἑβδομάδες ἀπό τόν τουρκικό στά ἐνδότερα τῆς Μικρᾶς Ἀσίας τρέχοντας πρός τήν θάλασσα γιά νά ξεφύγη ἀπό τούς διῶκτες του, δέν σταμάτησε στήν Σμύρνη. Τήν παρέκαμψε καί πῆγε στό μακρινό ἀκρωτήριο τοῦ Τσεσμέ, τήν πιό δυτική γωνία τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, γιά νά τόν παραλάβουν τά πλοῖα καί νά τόν μεταφέρουν στά ἑλληνικά νησιά τοῦ Ἀνατολικοῦ Αἰγαίου. Ἀπό ἐκεῖ ἐξεστράτευσε ἐναντίον τῆς Ἀθήνας γιά νά ἀνατρέψη τήν κυβέρνηση τοῦ Κωνσταντίνου ὡς ὑπεύθυνη γιά τήν ἀποτυχία τῆς ἐκστρατείας στήν Μικρά Ἀσία.
Τά πράγματα θά ἦταν τελείως ἀλλιώτικα ἄν εἶχε σταθῆ στήν Σμύρνη. Παρά τίς ἀπώλειες του στό μέτωπο ἡ ὑπεροχή τῶν δυνάμεων τῶν Τούρκων δέν ἦταν συντριπτική. Μέ τήν ὑποστήριξη τοῦ ἑλληνικοῦ στόλου, πού ἦταν ἰσχυρός, θά ἔκανε ἀδύνατο στόν Κεμάλ νά καταλάβη τήν πόλη. Ὄχι γιά νά τήν χρησιμοποιήσουμε ὡς βάση ἐξόρμησης γιά τήν ἐπανάληψη τοῦ πολέμου, ὁ ὁποῖος ἦταν ἐξ ἀρχῆς καταδικασμένος. Γιά νά τήν διατηρήση ὁ στρατός μας μέχρις ὅτου ὅλοι οἱ Ἕλληνες, καί οἱ Ἀρμένιοι πού ταύτισαν τίς τύχες τους μαζί μας, θά μποροῦσαν γλιτώνοντας τίς σφαγές καί τίς ἀτιμώσεις, νά φύγουν ἀποκομίζοντας καί τήν κινητή περιουσία τους.
Εἶναι καιρός νά ἀπαλλαγοῦμε πιά ἀπό τήν συζήτηση ἄν ἔφταιξαν γιά τήν ἥττα στήν Μικρασία οἱ βενιζελικοί ἤ οἱ βασιλικοί (ἤ ποιός ἐνδεχομένως περισσότερο) καί νά ζητήσουμε συγγνώμη ἀπό τίς ψυχές αὐτῶν πού τούς ἐγκαταλείψαμε νά ἐξοντωθοῦν ἀπό τούς Τούρκους.

Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2015

Γράμμα 452: Ὁ ἐτσιθελισμός τῆς ΕΡΤ

 
Γράμμα τοῦ Κέντρου Σοσιαλιστικῶν Μελετῶν σ’αὐτούς πού θέλουν τήν ἀλήθεια μέ ἀριθμό 452/Δευτέρα 28.09.2015
 
Ὁ ἐτσιθελισμός τῆς ΕΡΤ
 
Τό χθεσινό ἀπόγευμα ἡ ΕΡΤ ἐπικεντρώθηκε στόν λόγο τοῦ Τσίπρα στήν Γενική Συνέλευση τοῦ ΟΗΕ. Μᾶς εἶχαν ὑπενθυμίσει πολλές φορές ὅτι πρόκεται νά ἀγορεύση σ’αὐτήν. Ὕστερα ὁ ἀνταποκριτής ἐκεῖ ἔκανε προβλέψεις γιά τό τί πρόκειται νά πῆ. Κατόπιν ἡ τηλεπαρουσιάστρια στήν Ἀθήνα μᾶς ἔδωσε μιά ἀκριβῆ περίληψη τοῦ περιεχομένου τοῦ λόγου του. Καί τήν διέκοψε γιά νά ἀκούσομε νά τόν ἐκφωνεῖ ὁ ἴδιος. Μετά τό πέρας τοῦ λόγου ἡ τηλεπαρουσιάστρια μᾶς ἐπανέλαβε τήν περίληψη καί μᾶς εἶπε, ὅτι ὁ λόγος καταχειροκροτήθηκε ἀπό τήν Γεν. Συνέλευση. Ἀλλά αὐτούς πού μᾶς ἔδειξε νά χειροκροτοῦν, ἦταν τά μέλη τῆς ἑλληνικῆς ἀντιπροσωπείας. Κάποιοι ἀντιπρόσωποι τῶν ἄλλων χωρῶν, πού δέν μπόρεσε νά τούς ἀποφύγη ὁ φακός (ἐνῶ τοῦ τό ἐπέβαλλε ἡ ὑποχρέωση τῆς ΕΡΤ γιά ἀντικειμενική πληροφόρηση), διότι ἦταν καθισμένοι πίσω ἀπό τούς δικούς μας, ἄκουγαν μέ ἀδιαφορία. Μέ τό πλῆθος τῶν ἀντιπροσωπειῶν πού πηγαίνουν στήν Συνέλευση, στίς περισσότερες συνεδριάσεις της ἡ αἴθουσα εἶναι σχεδόν ἄδεια καί γεμίζει μόνο ὅταν μιλοῦν οἱ Μεγάλοι. (Ἡ προαναγγελία τῆς ΕΡΤ, ὅτι θά πραγματοποιηθῆ μιά ἰδιαίτερη συνομιλία τοῦ Τσίπρα μέ τόν Ὀμπάμα, δέν ἐπαλήθευσε.)
Ἡ συγκίνηση τῆς κρατικῆς τηλεόρασης γιά τήν ἐμφάνιση τοῦ πρωθυπουργοῦ μας μεταξύ τῶν ἡγετῶν τοῦ κόσμου, ἔκανε σαλάτα τό πρόγραμμα της. Ἡ δημοφιλής ἐκπομπή «Φταῖνε οἱ Λέξεις», πού ὅριζε τό πρόγραμμα, δέν παρουσιάστηκε. Ἀπό τό ἀρχεῖο ἀνασύρθηκαν παλιές ταινίες καί ἀναμεμιγμένες μέ διαφημίσεις, ἐπαναλαμβάνονταν συνεχῶς γιά νά γεμίσουν τήν ὥρα. Ἡ ΕΡΤ δέν αἰσθάνθηκε ὅτι ὄφειλε νά δώση μιά ἐξήγηση στούς τηλεθεατές. Στήν δημοκρατική πολιτεία μας ἔτσι θέλει - ἔτσι κάνει.

Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2015

Γράμμα 451: Νοσταλγία γιά ἕναν Μαρκεζίνη

 
Γράμμα τοῦ Κέντρου Σοσιαλιστικῶν Μελετῶν σ’αὐτούς πού θέλουν τήν ἀλήθεια μέ ἀριθμό 451/Κυριακή 27.09.2015
 
Νοσταλγία γιά ἕναν Μαρκεζίνη
 
Στήν τραγική οἰκονομική κατάσταση στήν ὁποίαν βρίσκεται ὁ τόπος, λαχταροῦμε ὅλοι μιά διέξοδο. Νά ἐλευθερωθοῦμε ἀπό τά δεινά τοῦ σήμερα καί ἀπό τήν ἀγωνία, ὅτι τό αὔριο θά εἶναι ἀκόμη χειρότερο.
Ψάχνουμε λοιπόν στήν μνήμη μας καί στά βιβλία παρόμοιες ζοφερές καταστάσεις ἀπό τίς ὁποῖες κατορθώσαμε νά ξεφύγουμε καί νά πάρουμε μιά ἀνοδική πορεία. Μιά τέτοια ἱστορία θά διηγηθοῦμε ἐδῶ.
Τό 1953 ἀντιμετώπιζε ἡ χώρα μας πολύ δύσκολα οἰκονομικά προβλήματα. Εἶχε βγῆ ἀπό τόν Παγκόσμιο Πόλεμο καί τόν Ἐμφύλιο μέ καταστροφές μεγαλύτερες ἀπό ὅ,τι εἶχε ὑποστῆ κάθε ἄλλη. Ἀπό τήν βοήθεια τοῦ Σχεδίου Μάρσαλ, τήν ὁποία ἔδωσε ἡ Ἀμερική στήν Εὐρώπη γιά νά ξανασταθῆ στά πόδια της, τό μεγαλύτερο μέρος τοῦ δικοῦ μας μεριδίου πῆγε στήν κατανίκηση τῆς κομμουνιστικῆς Ἀνταρσίας. Ἔτσι ἐνῶ εὐημεροῦσαν ἤδη οἱ ἄλλες εὐρωπαϊκές χῶρες, ἡ ἀνοικοδόμηση τῆς δικῆς μας παρέμενε σέ νηπιακή κατάσταση.
Οἱ καταστροφές τοῦ παραγωγικοῦ ἱστοῦ εἶχαν λιγοστέψει τήν παραγωγή καί μειώσει τίς ἐξαγωγές. Ἔτσι σπάνιζε τό συνάλλαγμα καί γιά νά κάνης μιά εἰσαγωγή ἔπρεπε νά πάρης ἄδεια, πού διδόταν ἄν κρινόταν ἀπαραίτητο τό εἰσαγόμενο, καί ἡ τροφοδότηση τῆς ἀγορᾶς ἦταν ἐλλιπής.
Ἡ σμίκρυνση τοῦ οἰκονομικοῦ κυκλώματος περιόριζε καί τά ἔσοδα τοῦ κράτους καί τό ὑπουργεῖο τῶν Οἰκονομικῶν δεινοπαθοῦσε νά πληρώση τούς μισθούς καί τίς συντάξεις. Στήν προσπάθειά της νά ἐξυγιάνη τήν οἰκονομία ἡ κυβέρνηση τῆς Ἀπελευθέρωσης εἶχε διαγράψει ὅλα τά χρέη καί εἶχε εἰσαγάγει κανούργια δραχμή. Ἀλλά ἡ προσφορά ἀγαθῶν ἔμενε χαμηλή καί σέ λίγο ἔγινε ὑποτίμηση τῆς δραχμῆς καί ἀκολούθησε νέος πληθωρισμός. Μέχρι τό 1953 ἔγιναν ἑπτά ὑποτιμήσεις.
 
Ἡ μεγάλη στροφή
Τό 1953 τό ἐκλογικό σῶμα, κουρασμένο ἀπό τήν ἀνεπάρκεια τῶν κομμάτων τοῦ Κέντρου πού κυβερνοῦσαν ἀπό τό 1946, ἐψήφισε δεξιά. Τό κόμμα τοῦ Ἑλληνικοῦ Συναγερμοῦ, πού ὁ ἀρχηγός του ἦταν ὁ Στρατάρχης Παπάγος, ὁ νικητής τοῦ πολέμου τῆς Ἀλβανίας καί τοῦ Ἐμφυλίου, ὁ ὁποῖος εἶχε παραιτηθῆ ἀπό τό στράτευμα γιά νά προσφέρη στήν χώρα μιά σωστή διακυβέρνηση.
Ὁ κυριώτερος συνεργάτης του ἦταν ὁ Σπύρος Μαρκεζίνης, πού ὑπῆρξε ἀρχηγός ἑνός μικροῦ ἐκσυγχρονιστικοῦ κόμματος, ἄνθρωπος μέ μεγάλη παιδεία καί μέ μεγαλύτερη ἀκόμη φαντασία. Στά τέλη τοῦ Ἐμφυλίου εἶχε μεθοδεύσει τήν ἀνάθεση τῆς ἀρχηστρατηγίας στόν Παπάγο καί μετά τήν κατανίκηση τῆς Ἀνταρσίας τόν εἶχε ρυμουλκήσει στήν πολιτική  πλαισιώνοντάς τον μέ δικούς του βουλευτές, πού ὁ καθένας κατεῖχε ἄριστα τόν τομέα του. Χάρις στήν στρατηγική τοῦ Μαρκεζίνη οἱ ἐκλογές τοῦ Νοεμβρίου τοῦ 1953 ἔγιναν μέ πλειοψηφικό καί ὁ Συναγερμός κέρδισε 240 ἕδρες ἐπί 300, περιορίζοντας τά κόμματα τοῦ Κέντρου σέ μιά ἀναιμική ἀντιπολίτευση.
Ἑπόμενο ἦταν νά διαθέτει πλέον αὐτός τήν πλήρη ἐμπιστοσύνη τοῦ Παπάγου στίς ἱκανότητες του καί νά τοῦ ἀναθέσει ὁ τελευταῖος ἐν λευκῶ τό ὑπουργεῖο Συντονισμοῦ μέ ἀπόλυτη ἐποπτεία ὅλων τῶν οἰκονομικῶν ὑπουργείων, τῶν τραπεζῶν καί τῶν οἰκονομικῶν ὀργανισμῶν, διότι ἔβλεπε, ὅτι τό οἰκονομικό πρόβλημα τῆς χώρας ξεπερνοῦσε πλέον ὅλα τά ἄλλα.
 
Οἱ μεταρρυθμίσεις
Ὁ Μαρκεζίνης δέν εἶχε οἰκονομολογική προπαίδεια, ἀλλά διέθετε ξεκάθαρη σκέψη καί μποροῦσε νά κάνει τήν σωστή ἐπιλογή μεταξύ τῶν εἰσηγήσεων τῶν συμβούλων του. Κυρίως εἶχε τήν ἱκανότητα πότε μέ τό ἄγριο (π.χ. στόν ἀμερικανό ἐκπρόσωπο στήν Νομισματική Ἐπιτροπή) καί πότε μέ τό μαλακό (π.χ. στόν βασιλέα Παῦλο) νά ὑλοποιεῖ τίς ἀποφάσεις του.
Ἡ διεθνής ἰσοτιμία τῆς δραχμῆς ἦταν πολύ ἀπάνω ἀπό τήν ἀγοραστική της δύναμη. Ἔτσι οἱ ἐξαγωγές μποροῦσαν νά πραγματοποιοῦνται μόνο μέ ἐπιδοτήσεις. Ὁ Μαρκεζίνης κατέληξε στήν πλήρη φιλελευθεροποίηση τοῦ ἐμπορικοῦ κυκλώματος μέ τό ἐξωτερικό. Τό βράδυ τῆς 9ης Ἀπριλίου 1954, ἔχοντας ἐνημερώσει μόνο τόν πρωθυπουργό, ἀνήγγειλε ἀπό τό ραδιόφωνο τήν ὑποτίμηση τῆς δραχμῆς κατά 50%. Τό δολλάριο πού στοίχιζε ὡς τότε 15.000 δραχμές, ἀνέβηκε στίς 30.000. Διάλεξε νά κάνη τήν δήλωση του ἐκείνη τήν ἡμέρα, διότι ἦταν Μεγάλη Πέμπτη καί οἱ τράπεζες καί τά χρηματιστήρια δέν θά μποροῦσαν νά ἀντιδράσουν. Ξεσηκώθηκε ὅμως ἡ κοινή γνώμη. Τήν Δευτέρα οἱ βιομήχανοι πού εἶχαν δανειστεῖ δολλάρια ἀπό τό Σχέδιο Μάρσαν εἶδαν τό χρέος τους νά διπλασιάζεται. Οἱ ἐργατοϋπάλληλοι γιά τόν διπλασιασμό πού ἐπῆλθε στίς τιμές τῶν εἰσαγομένων, κατέβηκαν σέ ἀπεργίες. Τοῦ προτάθηκε νά διαλύση τίς ἀπεργιακές διαδηλώσεις μέ τήν ἀστυνομία. Οἰ ἀνάπηροι καί τά θύματα πολέμου ὅμως ἀγκάλιασαν τήν πολιτική του, καί παραιτήθηκαν τοῦ πασχαλινοῦ ἐπιδόματος. Αὐτό ἄλλαξε τό κλῖμα καί οἱ ἐργατοϋπάλληλοι σταμάτησαν τήν ἀπεργία χωρίς ἀστυνομική παρέμβαση.
Σέ λίγους μῆνες ἡ ὑποτίμηση τῆς δραχμῆς ἀνέβασε στά ὕψη τίς ἐξαγωγές. Ἡ χώρα ἀπό τήν φτώχεια πέρασε στήν εὐημερία καί τό βιοτικό ἐπίπεδο ἐξακολούθησε νά ἀνεβαίνει μέ ὅλες τίς πολιτικές ἀλλαγές καί περιπέτειες πού ἀκολούθησαν – κυβέρνηση Καραμανλῆ, Ἀνένδοτος, κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, Ἀποστασία, δικτατορία τῆς Χούντας.
Φιλελευθεροποίηση εἰσήγαγε καί στήν μεταχείριση τῆς ἐμπορικῆς ναυτιλίας ἀπό τό κράτος. Γιά νά αὐξήση τό ποσό τῶν φόρων πού εἰσέπραττε τό δημόσιο ἀπό αὐτήν, κατέβασε τόν φόρο πού ἐπλήρωνε τό κάθε πλοῖο καί μεγάλωσε ὁ ὑπό ἑλληνική σημαία ἐμπορικός στόλος μας, ἄρα καί τά ἔσοδα ἀπό αὐτόν. Γιά νά μήν φοβοῦνται οἱ ἐφοπλιστές ὅτι τό κράτος μποροῦσε νά παρασπονδίση, κατοχύρωσε μέ νόμο τό δικαίωμά τους νά ἀλλάζουν τήν σημαία ὅταν ἤθελαν.
Μέ τήν ἀφειδῆ ὑποστήριξη τῶν πολιτιστικῶν ἐκδηλώσεων  ἔδωσε μεγάλη αὔξηση στόν τουρισμό.
 
Προσέλκυση κεφαλαίων
Μετά τήν νομισματική μεταρρύθμιση, πού ἡ ἐπιτυχία της ἐντυπωσίασε τούς πάντες, ἔκανε μιά περιοδεία στά κέντρα ἀποφάσεων τοῦ δυτικοῦ κόσμου. Μέ τήν Ἀμερική ὑπέγραψε μιά συμφωνία παροχῆς στρατιωτικῶν διευκολύνσεων μέ οἰκονομικό ἀντισήκωμα. Ἡ Γερμανία ἄνοιξε τόν χορό τῶν πιστώσεων γιά τήν δημιουργία καινούργιων ἐπενδύσεων.
Προκάλεσε εἰσροή κεφαλαίων. Σέ ξένους ἐπενδυτές ἔδωσε τήν ἄδεια γιά νά φτιάξουν ἔργα, πού θά διαχειρίζονταν οἱ ἴδιοι μέχρι νά εἰσπράξουν τό κόστος μέ τούς τόκους καί νά μᾶς ἀποδώσουν κατόπιν τήν ἰδιοκτησία τους. Ἄλλοι προσῆλθαν ἀπό μόνοι τους καί ἔστησαν καινούργιες ἐπιχειρήσεις. Τό ἴδιο τό κράτος ἀπέκτησε τήν οἰκονομική δυνατότητα νά ἐπεκτείνη τό ὁδικό δίκτυο καί νά πραγματοποιεῖ ἐγγειοβελτιωτικά ἔργα. Ὁ τόπος μας μεταμορφώθηκε σέ μιά χώρα στήν αἰχμή τῆς ἀνάπτυξης.
Σάν ἀποκορύφωμα τῆς ἐπιτυχίας τῆς νομισματικῆς ἀναπροσαρμογῆς ἔβαλε νά τυπώσουν τίς ¨νέες δραχμές¨ σέ κανούργια χαρτονομίσματα ἀφαιρῶντας τρία μηδενικά ἀπό τήν ἀναγραφή τοῦ ποσοῦ τους ἀπό τήν ἀναγραφόμενη στίς παλιές. Τό δεκαχίλιαρο ἔγινε δέκα δραχμές. Καί τυπώθηκαν σέ γραμμάτια μεγαλυτέρων διαστάσεων καί σέ χαρτί καλλίτερης ποιότητας. Τίς παραστάσεις των ἀπό τήν ἱστορία καί τήν μυθολογία καί σύμφωνα μέ τίς ἐπιδιώξεις τῆς ἑλληνικῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς ἐπέλεξε προσεκτικά ὁ ἴδιος. Ἡ νομισματική ἀναπροσαρμογή ἐπέτυχε τόσο πού στήν Μεταπολίτευση τοῦ 1974 ἡ ἀξία τοῦ δολλαρίου εἶχε κατεβῆ στίς 29,60 δραχμές.
 
Ἡ πτώση
Θά ἐπερίμενε κανείς, ὅτι τό μέγεθος τῶν ἐπιτευγμάτων του θά τιμῶνταν μέ μιά θριαμβική τελετή ἀπό τόν Παπάγο. Ἀντ’αὐτοῦ οἱ σχέσεις τους μπῆκαν σέ κρίση. Στά ὑπουργικά συμβούλια ἔρχονταν κάθε τόσο σέ διαφωνία. Ἡ τελική ρήξη ἐπῆλθε στίς 29 Μαρτίου 1954 καί τέσσερις ἡμέρες ἀργότερα ἔστειλε τήν παραίτησή του καί ἀνασυνέστησε τό κόμμα του.
Στά ἀπομνημονεύματά του δίνει διάφορες αἰτιολογίες τῶν διαφωνιῶν τους, ρίχνοντας τό βάρος στήν ἀντίθεση τους γιά τήν πολιτική πού ἔπρεπε νά τηρηθῆ γιά τήν Ἕνωση τῆς Κύπρου μέ τήν Ἑλλάδα. Ἡ ἀλήθεια εἶναι πεζότερη. Στόν φιλικό περίγυρο τοῦ Παπάγου δυσανασχετοῦσαν μέ τόν ριζοσπαστισμό τοῦ Μαρκεζίνη καί τοῦ καλλιέργησαν τήν ἐντύπωση, ὅτι τόν ὑποσκάπτει γιά νά τοῦ πάρη τήν πρωθυπουργία. Ὁ Παπάγος γιά νά ἐκδικηθῆ τήν ἐγκατάλειψη του ἀπό τόν κυριώτερο συνεργάτη του τοῦ ἐξαπέλυσε τόννους λάσπη.
Ἡ ἀτυχία τῆς ζωῆς τοῦ Μαρκεζίνη ἦταν ὅτι ἔθεσε τόν ἑαυτό του στήν ὑπηρεσία ἀνθρώπων, πού εἶχαν μικρότερο μυαλό ἀπό τό δικό του.
 
Τά τωρινά
Γιά τήν φρικτή οἰκονομική κρίση στήν ὁποίαν βρισκόμαστε, δέν χρειάζεται νά χάσουμε λόγια, γιατί ζοῦμε ὅλοι καθημερινῶς τίς τρομερές συνέπειες της.
Ὑπάρχει στόν κόσμο μιά διάχυτη διάθεση νά βρισκόταν ἕνας ἄνθρωπος πού νά μᾶς βγάλη ἀπό τό πλέγμα τῶν ἀλληλοσυγκρουομένων καί ἀναποτελεσματικῶν μέτρων καί νά μᾶς ὁδηγήση στήν ἀνόρθωση.
-Ἄχ καί νά εἴχαμε τώρα ἕναν Μαρκεζίνη, ἀκούγεται νά λένε πολλοί πού ἔζησαν τό θαῦμα του, ἀκόμα καί ἀπό ἐκείνους πού τόν μισοῦσαν θανάσιμα, γιατί εἶχαν ἐνστερνισθῆ τήν κατηγορία πώς πρόκειται γιά ἕναν τύραννο πού παριστάνει τόν φίλο τοῦ λαοῦ.
Ἀλλά καί νά βρισκόταν ὁ ἄνθρωπος μέ τά χαρίσματα τοῦ Μαρκεζίνη, ὁ Τσίπρας δέν θά τόν ἔπαιρνε ποτέ γιά συνεργάτη του, γιατί θέλει ἀμέριστη τήν δική του ἐξουσία καί δέν θά ἄντεχε ἕναν ὑπουργό πού θά ἐπέμενε στήν ἐφαρμογή τῶν ἀποφάσεων πού θά ἔπαιρνε ἐκεῖνος.
Ἡ Τρόϊκα, ἤ ὅπως λέγεται πλέον ἡ ὁμάδα τῶν δανειστῶν/χρηματοδοτῶν μας, θά ἦταν ἐνθουσιασμένη νά βρισκόταν ἕνας κανούργιος Μαρκεζίνης, γιατί ἦταν ὀπαδός τῆς οἰκονομίας τῆς ἀγορᾶς καί τοῦ περιορισμοῦ τοῦ κράτους. Γιά τόν ἴδιο λόγο ὅμως θά τόν ἀπέκλειε τό μεγαλύτερο μέρος τοῦ κομματικοῦ μηχανισμοῦ τοῦ Σύριζα, πού ἐννοεῖ νά παραμένη φέουδο τῆς κυβέρνησης ἡ ἐθνική οἰκονομία.

Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2015

Γράμμα 450: Ὁ Δαμαβολίτης μόνο παραιτήθηκε

 
Γράμμα τοῦ Κέντρου Σοσιαλιστικῶν Μελετῶν σ’αὐτούς πού θέλουν τήν ἀλήθεια μέ ἀριθμό 450/Σάββατο 26.09.2015
 
Ὁ Δαμαβολίτης μόνο παραιτήθηκε
 
Συνήθης χαρακτηρισμός τῆς Βουλῆς εἶναι «ἡ Ἐθνική Ἀντιπροσωπεία». Ἐπειδή ὁ Λαός δέν χωρᾶ νά μπῆ ὅλος σέ μιά κάμαρα ἤ σέ ἕνα γήπεδο γιά νά ἀποφασίζει γιά τήν πολιτική τῆς χώρας, ἐκλέγει γιά νά ἀσκήση τήν ἐξουσία αὐτή μιά ὁμάδα ἀντιπροσώπων του. Τό ἄρθρο 60 τοῦ Συντάγματος, πού ὁρίζει ὅτι οἱ βουλευτές ἔχουν ἀπεριόριστο δικαίωμα γνώμης καί ψήφου κατά συνείδηση, σημαίνει, ὅτι οἱ βουλευτές ἀπαγορεύεται νά ψηφίζουν σύμφωνα μέ ὁδηγίες πού τοῦ δίνει κάποιος ἄλλος. Ὁ βουλευτής ἔχει τήν ὑποχρέωση νά ψηφίζει μόνο ἐκεῖνο πού θεωρεῖ αὐτός σωστό.
Τά κόμματα ὅμως, πού θέλουν νά διαφυλάξουν τό δικό τους συμφέρον, φροντίζουν-ἄσχετα μ’αὐτά πού λέει τό Σύνταγμα–νά δεσμεύουν τούς βουλευτές τους στήν τήρηση τῆς κομματικῆς γραμμῆς. Πρίν τούς περιλάβουν στό ψηφοδέλτιο βάζουν τούς ὑποψήφιους νά ὑπογράψουν ἕνα ἐσωτερικό κανονισμό, μέ τόν ὁποῖον ἀναλαμβάνουν αὐτοί σέ περίπτωση πού ἀπειθαρχήσουν στήν κομματική γραμμή καί τούς καλέση τό κόμμα νά παραιτηθοῦν, νά ὑποβάλουν τήν παραίτηση τους. Ὁπότε ἡ ἕδρα τους θά ἐπιστρέψη πίσω στό κόμμα καί δέν θά λιγοστέψη ἡ κοινοβουλευτική ὁμάδα του.
Λίγες ὧρες ἀφοῦ ὁρκίστηκε ὑπουργός ὁ Καμμένος ὁ νεώτερος, ἀποκαλύφθηκε, ὅτι στόν «ἠλεκτρονικό λογαριασμό» του ἦταν γραμμένα ἀπαίσια ρατσιστικά μηνύματα. Προσπάθησε νά ἀποσείση τήν εὐθύνη, λέγοντας ὅτι θά τά ἔχει γράψει ἐν ἀγνοία του κάποιος ἀπό τούς πολλούς βοηθούς του. Ὁ Καμμένος ὁ πρεσβύτερος δέν δέχθηκε τήν δικαιολογία καί τόν ὑποχρέωσε νά παραιτηθῆ ἀπό ὑπουργός, ἀλλά δέν ζήτησε ἀπό τόν συνονόματό του (καί κατά τίς κακές γλῶσσες ἐξάδελφό του) νά παραιτηθῆ καί ἀπό τήν ἕδρα.
Πρίν μερικές ἑβδομάδες ἕνας ἄλλος βουλευτής τῶν ΑΝΕΛ, ὁ Δαμαβολίτης πού ἀρνήθηκε νά ψηφίση τό Ὄχι στό Δημοψήφισμα, προσκληθείς ἀπό τόν ἀρχηγό του ὑπέβαλε παραίτηση ἀλλά καί ἐπέστρεψε τήν ἕδρα.
Στό μεῖζον κυβερνητικό κόμμα, τόν Σύριζα, ἕνα πλῆθος βουλευτῶν ψήφιζαν ἐναντίον τῆς κυβερνητικῆς γραμμῆς. Ὁ Τσίπρας τούς ἐπέσειε τόν ἐσωτερικό κανονισμό πού εἶχαν ὑπογράψει καί τούς ζητοῦσε νά παραιτηθοῦν, ἀλλά αὐτοί δέν ἐπέστρεφαν τήν ἕδρα. Ἀντιπροσώπευαν τό Ἔθνος, ἔλεγαν, καί ὄχι τό κόμμα, καί ὅταν κάποια μέρα τό ἐγκατέλειψαν, χρησιμοποίησαν τά προνόμια τῆς βουλευτικῆς τους ἰδιότητας γιά νά τό χτυπήσουν καλλίτερα.
Τελικά λοιπόν ἀπό ὅλους τούς κυβερνητικούς βουλευτές ἦταν ὁ Δαμαβολίτης μόνο πού ἐτήρησε τήν ὑπογραφή του (σάν κοροϊδάκι), ἐνῶ ὀφείλεται ἔπαινος στούς διαφωνήσαντες βουλευτές τοῦ Σύριζα καί στόν Καμμένο τόν νεώτερο γιά τήν προσήλωση τους στήν ἀνεξαρτησία πού τούς ἐπιβάλλει τό Σύνταγμα.

Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2015

Γράμμα 449: Μπόνους

 
Γράμμα τοῦ Κέντρου Σοσιαλιστικῶν Μελετῶν σ’αὐτούς πού θέλουν τήν ἀλήθεια μέ ἀριθμό 449/Παρασκευή 25.09.2015
 
Μπόνους
 
Ὁ Γεώργιος Παπανδρέου εἶχε δηλώσει, ὅτι δέχεται ὁποιοδήποτε ἐκλογικό σύστημα ἀρκεῖ νά εἶναι τίμιο. Νά παρέχη ἴση δυνατότητα σέ ὅλα τά κόμματα νά ἀποκτήσουν τήν ἐξουσία.
Ἡ ἀρχομανία τῶν πολιτευομένων μας δέν εὐνοεῖ τήν ἐφαρμογή αὐτοῦ τοῦ ἀξιώματος. Ἔχουμε κάνει ἐκλογές μέ πλειοψηφικό, ὅταν ἡ κυβέρνηση ὑπολόγιζε ὅτι θά τίς κερδίση καί μέ ἀναλογική ὅταν ὑπολόγιζε ὅτι θά τίς χάση. Ἐκλογές πού ἴσχυσε Στενή Περιφέρεια στήν Νότιο Ἑλλάδα καί Εὐρεία στήν Βόρειο. Ἐκλογές στίς ὁποῖες οἱ ἑτεροδημότες στρατιωτικοί δέν ψήφιζαν καί ἐκλογές στίς ὁποῖες ψήφιζαν στά τμήματα πού φρουροῦσαν. Ἐκλογές μέ ¨τριφασικό¨ σύστημα ἀνάλογα μέ τόν ἀριθμό τῶν βουλευτῶν πού ἐξέλεγαν οἱ διάφορες περιφέρειες).
Τά τελευταῖα χρόνια  προστέθηκε στά ἁμαρτήματα αὐτά καί τό Μπόνους. Μιά ἀπίθανη ἀντιδημοκρατική ἐπινόηση. Τό πρῶτο κόμμα πού θά ὑπερτερήση ἔστω καί κατά μία ψῆφο τοῦ δευτέρου, παίρνει ὡς δῶρο πενῆντα ἕδρες. Τήν θεσμοθέτησαν τό ΠΑΣΟΚ καί ἡ ΝΔ, ἐν ὀνόματι τῆς ἐνίσχυσης τῆς σταθερότητας τοῦ κατόχου τῆς ἐξουσίας. Χάρις στό Μπόνους πῆρε τήν κυβέρνηση ὁ Σύριζα τόν Ἰανουάριο καί πάλι τόν Σεπτέμβριο καί υἱοθέτησε μιά πολιτική πού ἀνταποκρίνεται στίς ἐπιθυμίες τῆς μειοψηφίας.
Καινούργιες ἐκλογές δέν διαφαίνονται στόν ὁρίζοντα αὐτήν τήν ὥρα. Ὅταν θά γίνουν, δέν μπορεῖ νά ξέρει ὁ Σύριζα καί ἡ ΝΔ ποιό θά βγῆ πρῶτο κόμμα. Γιατί θέλουν λοιπόν νά ἀποδέχονται τόν κίνδυνο νά λειτουργήση τό Μπόνους εἰς βάρος τους;
Γιά τά ἄλλα κόμματα, τά μικρότερα, ἀποτελεῖ βέβαιη ζημιά, διότι μειώνει τόν ἀριθμό τῶν βουλευτῶν τους.
Χρειάζεται λοιπόν νά γίνη μιά πανελλήνια ἐκστρατεία στήν κοινή γνώμη, πού θά παρακάμψη τήν προσκόλληση τοῦ Σύριζα καί τῆς ΝΔ στήν ἀβέβαιη εὔνοια τῶν περιστάσεων, ὥστε σύσσωμη ἡ Βουλή νά καταργήση τό ἀντιδημοκρατικό Μπόνους. Τήν ἐκστρατεία αὐτή θά ἐνισχύση ὁλόψυχα τό ΚΣΜ.

Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2015

Γράμμα 448: Τά ἐνδο-Νεοδημοκρατικά

 
Γράμμα τοῦ Κέντρου Σοσιαλιστικῶν Μελετῶν σ’αὐτούς πού θέλουν τήν ἀλήθεια μέ ἀριθμό 448/Πέμπτη 24.09.2015
 
Τά ἐνδο-Νεοδημοκρατικά
 
Δεδομένου ὅτι ἡ ΝΔ εἶναι ἕνα ἀπό τά δύο «κόμματα ἐξουσίας», αὐτά δηλαδή πού κυβερνοῦν ἐναλλάξ τόν τόπο, καί τό ἄλλο εἶναι ὁ Σύριζα μέ τήν ἀβέβαιη σχέση του μέ τήν Εὐρώπη, ἡ ἐπιθυμία γιά ἕναν ἱκανό καί ἀποτελεσματικό ἀρχηγό τῆς ΝΔ ὑπερβαίνει τόν κύκλο τῶν μελῶν καί τῶν ὀπαδῶν της.
Ὁ κ. Σαμαρᾶς εἶχε τόν καιρό πού ἦταν ὑπουργός τῶν ἐξωτερικῶν μέσα στήν πολυπραγμοσύνη του βλάψει βαρύτατα τό κόμμα του. Ὅταν ὅμως ἐπανῆλθε σ’αὐτό, τό διηύθυνε καλά καί ὠφέλησε τόν τόπο. Προσπάθησε μέ σκληρά μέτρα νά τόν βγάλη ἀπό τήν οἰκονομική κρίση, ἀλλά ἡ λιτότητα πού ἐπέβαλε τόν ἐπέταξε ἀπό τήν ἐξουσία.
Γιά νά προσφέρη στό κόμμα του τήν δυνατότητα νά συνέλθη γρήγορα, μετά τήν συντριπτική ἥττα τοῦ Ναί, καί νά ἐπιστρέψη σέ μιά ἀνοδική πορεία, παραιτήθηκε ἀπό τήν ἀρχηγία του. Ἀλλά ἀντί νά κινήση τήν καταστατική διαδικασία γιά τήν ἀνάδειξη τοῦ νέου ἀρχηγοῦ, διόρισε διαχειριστή τῆς ἡγεσίας τοῦ κόμματος, χωρίς καταληκτική προθεσμία, τόν κ. Μεϊμαράκη.
Ὁ κ. Μεϊμαράκης εἶχε τό προσόν ὅτι εἶχε δείξει πάντοτε ἀκλόνητη νομιμοφροσύνη πρός τό κόμμα. Καμμία μετάσταση σέ ἄλλο σχῆμα, καμμία ἀνεξαρτητοποίηση. Ἀλλά εἶχε ἀνέκαθεν ἀστάθεια στήν πολιτική του συμπεριφορά. Ὅταν ἔγινε ἀρχηγός, τήν μιά στιγμή ἔλεγε τά χείριστα γιά τόν Σύριζα καί τήν ἄλλη τόν καλοῦσε νά συνεργαστοῦν σέ κυβέρνηση ἐθνικῆς ἑνότητας. Διασκεδαστικός ἦταν στίς μαγκιές πού ἐξαπέλυε κατά τοῦ Τσίπρα. Κωμικός ἦταν στίς ἀντιφάσεις τοῦ προγράμματος διακυβέρνησης, τό ὁποῖο ἐξήγγελλε.
Τό ἀποτέλεσμα ἦταν παρά τήν προηγηθεῖσα φρικτή κακοδιοίκηση τῆς κυβέρνησης Τσίπρα, νά ξεπεράση ὁ Σύριζα πάλι κατά μερικά ἑκατοστά τήν ΝΔ στίς ἐκλογές τοῦ Σεπτεμβρίου καί νά ἐπανέλθη στήν ἐξουσία.
Πολλοί νεοδημοκράτες θέλουν νά προσγράφουν στόν κ. Μεϊμαράκη τό ἐπίτευγμα, ὅτι τό κόμμα ἄντεξε στήν ἀναμέτρηση μέ τόν νικητή, ὅτι δέν ὑπέστη μεγάλη διαρροή ὀπαδῶν του πρός τά ἄλλα, τά μικρότερα κόμματα κλπ. Δέν φαίνεται ὅμως νά ἐπεκράτησε αὐτή ἡ ἀντίληψη. Ὁ κ. Μεϊμαράκης κίνησε ἤδη τήν διαδικασία γιά τήν ἀνάδειξη νέου ἀρχηγοῦ καί ἀρνεῖται νά παραλαμβάνει ἔγγραφα δηλώνοντας ὅτι παραμένει «ὑπηρεσιακός» ἀρχηγός.
Ἀρκετοί φέρονται διατεθειμένοι νά θέσουν ὑποψηφιότητα γιά τήν ἀρχηγία, ἀλλά διστάζουν νά ἀνοίξουν τά χαρτιά τους. Τήν ἔθεσε ὅμως ἤδη ἕνας. Ὁ κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, πού εἶχε ἐπιτύχει ὡς ὑπουργός, διαθέτει τόλμη καί ἡλικία ἑλκυστική στό ἐκλογικό σῶμα.

Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2015

Γράμμα 447: Ἡ νέα κυβέρνηση

 
Γράμμα τοῦ Κέντρου Σοσιαλιστικῶν Μελετῶν σ’αὐτούς πού θέλουν τήν ἀλήθεια μέ ἀριθμό 447/Τετάρτη 23.09.2015
 
Ἡ νέα κυβέρνηση
 
Τό ἐνδιαφέρον τῆς κοινῆς γνώμης ἐπικεντρώνεται στό ποιός παίρνει ποιό ὑπουργεῖο καί στίς ἰσορροπίες τῶν δυνάμεων πού ἐπεδίωξε ὁ πρωθυπουργός. Ὅπως ἦταν ἀναμενόμενο, κάθε ὑπουργός τῶν ΑΝΕΛ θά ἔχει καί ἕναν ὑπουργό ἐπιτηρητή ἀπό τόν Σύριζα. (Ἡ ἐπίβλεψή τους μέσω τῶν γενικῶν γραμματέων, πού καί αὐτοί ἔχουν κομματική ταυτότητα, δέν κρίθηκε ἐπαρκής.) Ἔτσι ἱκανοποιοῦνται καί πολλές ἀτομικές φιλοδοξίες.
Τά πόστα τοῦ ὑπουργοῦ καί τοῦ ὑφυπουργοῦ ἐπικρατείας διατηροῦνται γιά νά ἔχει ἡ κυβέρνηση μέλη χωρίς συγκεκριμένη ἀπασχόληση, πρόθυμα ὅμως νά εἰσφέρουν δικά τους ἐπιχειρήματα σέ κάθε συζήτηση πρός ὑποστήριξη τῆς γραμμῆς τοῦ Τσίπρα.
Κάποια ὑπουργεῖα μέ ὑπερμέτρως εὐρύ ἀντικείμενο, ὅπως τό Ὑπουργεῖο Παραγωγικῆς Ἀνασυγκρότησης, Περιβάλλοντος καί Ἐνέργειας ἀπισχνάνθηκαν (θά εἶναι τοῦ λοιποῦ Ὑπουργεῖο Περιβάλλοντος καί Ἐνέργειας) καί ἡ Παραγωγική Ἀνασυγκρότηση θά περάση σέ ἄλλα χέρια.
Παραμένουν οἱ ὀνομασίες πού προσδιορίζουν τό ἀντικείμενο ἑνός Ὑπουργείου, ἀλλά καί τό ἀποτέλεσμα πού ἐπιθυμεῖ νά ἐπιτύχη: Ὅπως τό Ὑπουργεῖο Ἐσωτερικῶν καί Διοικητικῆς Ἀνασυγκρότησης. Ὅταν ὁλοκληρωθῆ ἡ Διοικητική Ἀνασυγκρότηση, θά σβηστῆ ἀπό τήν ὀνομασία τοῦ Ὑπουργείου τῶν Ἐσωτερικῶν; Ὑπουργεῖο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας καί Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων: ἀλλά ἡ Διαφάνεια καί ἡ Προστασία τῶν Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων εἶναι ὑποχρέωση ὅλων τῶν ἀρχῶν τοῦ κράτους· πρόσθετα τήν διαφάνεια τήν περιόρισε δραστικά ἡ προηγούμενη κυβέρνηση Τσίπρα. Τό Ὑπουργεῖο Ναυτιλίας γιατί νά εἶναι ἁρμόδιο γιά τήν Νησιωτική Πολιτική; Ἔχουν ὡς κοινό στοιχεῖο τήν θάλασσα, ἀλλά αὐτό εἶναι χρωματικοῦ τύπου. Ἡ Ναυτιλία εἶναι τό ἀντικείμενο τοῦ ὑπουργείου πού φέρει τό ὄνομα της καί ἡ Νησιωτική Πολιτική πρέπει φυσιολογικά νά ἀσκεῖται ἀπό τό Ὑπουργεῖο τῶν Ἐσωτερικῶν.
Τό σημαντικό γεγονός εἶναι, ὅτι ἀποκτήσαμε πάλι ἕναν ἀριθμό ὑπουργῶν πού προσεγγίζει τούς 50, ἐνῶ ὁ Τσίπρας ὅταν ἐπρόκειτο νά ἐκλεγῆ γιά πρώτη φορά πρωθυπουργός εἶχε μιλήση γιά δεκαμελές ὑπουργικό συμβούλιο. Ἡ πραγματοποίηση τῆς κουβέντας του ἀναβάλλεται γιά τήν ἑπόμενη φορά.

Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2015

Γράμμα 446: Θράκη

 
Γράμμα τοῦ Κέντρου Σοσιαλιστικῶν Μελετῶν σ’αὐτούς πού θέλουν τήν ἀλήθεια μέ ἀριθμό 446/Τρίτη 22.09.2015
 
Θράκη
 
Τό γεγονός ὅτι μέ τό ἀλαμπουρνέζικο σύστημα πού ἔγιναν τήν Κυριακή οἱ ἐκλογές βγῆκαν στόν Νομό Ροδόπης τρεῖς μουσουλμάνοι βουλευτές καί κανένας χριστιανός, δέν μεταβάλλει τήν πραγματικότητα. Οἱ μουσουλμάνοι ὑπερτεροῦν ἐκεῖ πληθυσμιακά. Στήν διεθνῆ κοινή γνώμη ὅμως, πού δέν ἀσχολεῖται μέ στατιστικές θά προκαλέση τήν ἐντύπωση ὅτι οἱ Ἕλληνες ἀποτελοῦν μειονότητα πού τείνει νά ἐξαφανισθῆ στήν Θράκη. Ἔτσι ἡ Ἄγκυρα θά βρίσκει ἀπήχηση στίς ἀξιώσεις της νά ἔχει σημαίνοντα λόγο στά θρακικά ζητήματα, μέχρι τήν συγκυβέρνηση. Καί αὐτήν, πρός τό παρόν.
Οἱ τρεῖς βουλευτές ἐξελέγησαν στούς συνδυασμούς τοῦ Σύριζα καί τοῦ Ποταμιοῦ. Ὁ κ. Τσίπρας καί ὁ κ. Στ. Θεοδωράκης στό κυνῆγι τῆς προσέλκυσης μουσουλμανικῶν ψήφων τούς εἶχαν δώσει τήν ἐκλόγιμη θέση. Δέν εἶχαν τόν στοιχειώδη πατριωτικό κοινό νοῦ νά συνεννοηθοῦν μεταξύ τους, ὁ ἕνας τουλάχιστον ἀπό αὐτούς πού ἐπρόκειτο νά ἐκλεγοῦν νά εἶναι Ἕλληνας!
Ἐπί χρόνια οἱ ἑλληνικές κυβερνήσεις πᾶνε στήν Θράκη ἀπό γκάφα σέ γκάφα. Εἶναι ἀνάγκη στό ἑξῆς νά σκέπτονται καί νά ἐνεργοῦν πιό συστηματικά.

Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2015

Γράμμα 445: Τί κάνουμε τώρα

 
Γράμμα τοῦ Κέντρου Σοσιαλιστικῶν Μελετῶν σ’αὐτούς πού θέλουν τήν ἀλήθεια μέ ἀριθμό 445/Δευτέρα 21.09.2015
 
Τί κάνουμε τώρα
 
Δέν ἀπετέλεσε ἔκπληξη ἡ μεγάλη νίκη τοῦ Σύριζα, ἀφοῦ ἀπέσχε τό 44,1% τοῦ ἐκλογικοῦ σώματος. Ὁ Τσίπρας εἶχε χάσει μέν ἐκείνους πού πίστευαν τίς ἐπαγγελίες τοῦ Προγράμματος τῆς Θεσσαλονίκης, ἀλλά διατήρησε αὐτούς πού ἀπολαμβάνουν τά ρητορικά του ἀραβουργήματα καί αὐτούς πού δέν ἤθελαν νά στερηθοῦν τήν νομή τῆς ἐξουσίας.
Τό 44,1% πού ἀρνήθηκε νά πάη στίς κάλπες εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἀποχή πού σημειώθηκε ποτέ στήν χώρα μας. Ἐκφράζει τήν γενική ἀπόρριψη τοῦ κόσμου τῶν πολιτευτῶν μας καί ἀπετέλεσε χθές τήν μεγαλύτερη σέ ἀριθμητική δύναμη ὁμάδα τοῦ ἐκλογικοῦ σώματος. Δέν ὑπάρχει ὅμως τρόπος νά τῆς δοθῆ διερευνητική ἐντολή! Ἀναγκαστικά ἀπό τούς 145 βουλευτές τοῦ Σύριζα καί τούς 10 συμμάχους των ΑΝΕΛ θά προκύψη ἡ κυβέρνηση πού θά ἀσκήση ἐπί πολύ τήν ἐξουσία. Δέν θά ἔχει τήν ἀνάγκη γιά νά τήν διατηρήση οὔτε τῆς συνεργασίας τοῦ Ποταμιοῦ καί τοῦ ΠΑΣΟΚ, τά ὁποῖα ἀναθεώρησαν ἤδη τήν ἀντισυριζική τοποθέτησή τους, οὔτε ἐκείνης τοῦ γραφικοῦ Λεβέντη, ὁ ὁποῖος ἀπροσδόκητα μπῆκε στήν Βουλή καί αὐτοπροβάλλεται ἤδη γιά τήν πρωθυπουργία. Τό ΚΚΕ (καί εὐτυχῶς) καί ἡ Χρυσή Αὐγή δέν μετρᾶνε. Ὁ Λαφαζάνης, παρ’ὅλο πού εἶχε μαζί του τήν πολυστριφογυριζάμενη Ζωή Κωνσταντοπούλου, ἀλλά καί σοβαρά πρόσωπα, τό ὅτι δέν κατόρθωσε νά μπῆ στήν Βουλή ἔκανε ἰσχυρότερη τή θέση τοῦ Τσίπρα. Ὁ Τσίπρας εἶναι πλέον ὁ κάτοχος τῆς σφραγίδας τοῦ Βελουχιώτη.
Τό ΚΣΜ εἴχαμε προβάλει τήν ἰδέα νά κατεβοῦν στίς ἐκλογές σάν ἑνιαῖο κόμμα οἱ φιλοευρωπαϊκές δημοκρατικές δυνάμεις, ἡ ΝΔ, τό Ποτάμι καί τό ΠΑΣΟΚ, γιά νά μήν ἐπανέλθη ὁ Σύριζα στήν ἐξουσία.
Ὁ δοτός διάδοχος τοῦ Σαμαρᾶ, Μεϊμαράκης, γιά νά μονιποποιηθῆ στήν πολυθρόνα του ὡς ἀρχηγός τοῦ ἐκλογικοῦ ἀγώνα εἶπε πώς ἄν γίνη τό ἑνιαῖο σχῆμα θά χάση ὡς συνδυασμός περισσοτέρων κομμάτων τήν ὠφέλεια τοῦ κλεπτοψηφικοῦ Μπόνους καί ἀπέρριψε τήν πρόταση.
Ἐμεῖς παρά ταῦτα συνεχίσαμε νά ὑποστηρίζουμε τήν ΝΔ, παρότι πού σέ βασικά σημεῖα ἀποκρούομε τήν φιλοσοφία της, προκειμένου νά ἐμποδίσουμε τήν ἐπικράτηση τοῦ Τσίπρα. Δέν ὑποστήριξε σωστά τήν προσπάθεια τῆς ΝΔ ὁ Μεϊμαράκης. Στήν συγκέντρωση στήν Ὁμόνοια συνέχιζε νά βάλλει μέ μαγκιές κατά τοῦ Τσίπρα καί τό πρόγραμμα πού ἐξήγγειλε ἦταν γεμᾶτο ἀντιφάσεις. Ἡ συγκέντρωση αὐτή ἀπέτυχε τελείως, δέν τόλμησαν νά ὑποστηρίξουν ὅτι ἦταν ἱκανοποιητική ἀκόμη καί οἱ ἐφημερίδες πού ὑποστήριζαν τό κόμμα. Ἐκ καθήκοντος πρός τήν χώρα μας συνεχίσαμε νά ζητιανεύουμε ψήφους γιά τήν ΝΔ μέχρι πού ἔκλεισαν χθές βράδυ οἱ κάλπες.
Ἡ ΝΔ γιά νά ξανακερδίση τό χαμένο ἔδαφος πρέπει νά ἐκλέξη ἕναν καινούργιο ἀρχηγό, ἱκανό καί ἔντιμο καί ἡλικίας πού νά προσελκύει τούς νεώτερους.
Γιά μᾶς τό ζήτημα πού τίθεται εἶναι τό τί πρέπει νά κάνουμε ἀπό ἐδῶ καί ἐμπρός.
Αὐτό θά συζητήσουμε ἀπόψε στήν Δευτεριάτικη συγκέντρωση μας στίς 8 μ.μ. στήν αἴθουσα τῆς Πανεπιστημίου 16 (β΄ ὄροφος) ὅπου Μέλη καί Φίλοι πρέπει νά ἀνταλλάξουμε τίς σκέψεις μας γιά τήν σωστή ἀπόφαση.

Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2015

Γράμμα 444: Γιατί πρέπει νά ψηφίσουμε Νέα Δημοκρατία

 
Γράμμα τοῦ Κέντρου Σοσιαλιστικῶν Μελετῶν σ’αὐτούς πού θέλουν τήν ἀλήθεια μέ ἀριθμό 444/Σάββατο 19.09.2015
 
Γιατί πρέπει νά ψηφίσουμε Νέα Δημοκρατία
 
Καλά εἶναι τά Ποτάμια καί οἱ Δημοκρατικές Συμπαρατάξεις, ἀλλά αὐτό πού χρειάζεται αὔριο εἶναι νά μήν ἐπανέλθη ὁ Τσίπρας στήν ἐξουσία καί πολλαπλασιάση τήν καταστροφή πού πραγματοποίησε στό ἑπτάμηνο.
Ὑπάρχουν ὑψηλῆς ποιότητας στελέχη στά δύο φιλοευρωπαϊκά δημοκρατικά κόμματα, ἀλλά ὁ ἀριθμός τῶν ψήφων πού θά πάρουν αὐτά εἶναι φανερό, ὅτι θά εἶναι πιό μικρός ἀπό τόν ἀριθμό πού θά πάρη ἡ Ν. Δημοκρατία. Γι’αὐτό μᾶς ἀρέσει-δέν μᾶς ἀρέσει, ἐκείνην πρέπει νά ψηφίσουμε νά βγῆ πρῶτο κόμμα γιά νά ἀναλάβη τήν κυβέρνηση.

Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2015

Πρόγραμμα ομιλιών περιόδου 2015-16

Το πρόγραμμα των τακτικών ομιλιών/συναντήσεων του Κ.Σ.Μ. της περιόδου 2015-2016 έχει διαμορφωθεί μέχρι στιγμής ως εξής:
 
21.09.2015: Σχολιασμός εκλογικού αποτελέσματος.
28.09.2015: Πολιτική συζήτηση.
05.10.2015: Λουκάς Θεοχαρόπουλος, τραπεζικός - κοινωνικός μελετητής: "Η σύγχρονη διαμάχη των Πιστών και των Αθέων".
12.10.2015: Πολιτική Συζήτηση.
19.10.2015: Κωνσταντίνος Δεκαβάλλας, ομ. καθηγητής Ε.Μ.Π.: "Η Αρχιτεκτονική στη Νεώτερη Ελλάδα".
26.10.2015: Πολιτική Συζήτηση.
02.11.2015: Γιώργος Καραντώνης, λογοτέχνης και νομικός: "Η χριστιανική θρησκεία".
09.11.2015: Πολιτική συζήτηση.
16.11.2015: Διονύσης Γουσέτης, πολιτικός μηχανικός και δημοσιογράφος: "Η πραγματοποιηθείσα πολιτική αναγνώριση της ομοφυλοφιλίας".
23.11.2015: Πολιτική Συζήτηση.
30.11.2015: Μαρία Μαρκαντωνάτου, φιλόλογος και ποιήτρια: "Το μέλλον της ελληνικής γλώσ-σας".
07.12.2015: Πολιτική Συζήτηση.
14.12.2015: Πολιτική Συζήτηση.
11.01.2016: Πολιτική Συζήτηση.
18.01.2016: Κοπή πίττας Κ.Σ.Μ. & Πολιτική Συζήτηση.
25.01.2016: Πολιτική Συζήτηση.
01.02.2016: Αλεξάνδρα Ροζοκόκη, ερευνήτρια Ακαδημίας Αθηνών: "Ο Γιώργος Σεφέρης και τα πολιτικά του ποιήματα της περιόδου 1941-1944".
08.02.2016: Θανάσης Παπανδρόπουλος, οικονομολόγος και δημοσιογράφος: "Η πορεία της ελληνικής οικονομίας".
15.02.2016: Ετήσια Γενική Συνέλευση Μελών του Κ.Σ.Μ.
22.02.2016: Λέανδρος Σλάβης, πολιτικός μηχανικός: "Ετερότητα και ετεροφοβία".
29.02.2016: Λουκάς Θεοχαρόπουλος, τραπεζικός - κοινωνικός μελετητής: "Ο Δημοκρατικός Σοσιαλισμός από την ίδρυση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς μέχρι σήμερα".
07.03.2016: Πολιτική Συζήτηση.
21.03.2016: Πολιτική Συζήτηση.
28.03.2016: Πολιτική Συζήτηση.
04.04.2016: Τηλέμαχος Κώτσιας, βορειοηπειρώτης λογοτέχνης και μεταφραστής: "Έλληνες και Αλβανοί: δύο συγγενείς λαοί, αλλά τόσο άγνωστοι".
11.04.2016: Πολιτική Συζήτηση.
18.04.2016: Γιώργος Καραντώνης, λογοτέχνης και νομικός: "Ελλάδα, η Ανατολή της Δύσης και η Δύση της Ανατολής".
25.04.2016: Πολιτική συζήτηση.
 
Οι ομιλίες/συναντήσεις αρχίζουν πάντα στις 08:00 μ.μ. και γίνονται στην αίθουσα του Ινστιτού-του Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων, στο κέντρο της Αθήνας, Πανεπιστημίου 16, β' όροφος.

Γράμμα 443: Διπλή ζωή

 
Γράμμα τοῦ Κέντρου Σοσιαλιστικῶν Μελετῶν σ’αὐτούς πού θέλουν τήν ἀλήθεια μέ ἀριθμό 443/Παρασκευή 18.09.2015
 
Διπλή ζωή
 
Πολυτελές τεῦχος διανεμόταν χθές δωρεάν μέ τίς δηλώσεις καί τίς δραστηριότητες τῆς Προέδρου τῆς διαλυθείσης Βουλῆς. Μήν διερωτηθῆτε πῶς βρῆκε τά λεφτά γιά μιά τόσο δαπανηρή ἔκδοση, διότι στό πίσω ἐξώφυλο γράφει πώς τό ἔβγαλε ¨Ὁμάδα Φίλων τῆς Ζωῆς Κωνσταντοπούλου¨. Πρόκειται προφανῶς περί πολιτῶν οἱ ὁποῖοι τήν ὑποστηρίζουν γιά τήν βαθύτατα δημοκρατική καί κοινωνική ἰδεολογία της.
Διανθισμένο μέ φωτογραφίες της μέ κάθε λογῆς διασημότητες περιέχει λόγους καί ἄρθρα της πού καταγγέλλουν, μέ σχοινοτενεῖς ἀλλά συντακτικά ἀνεπίληπτες, ἐντυπωσιακές φράσεις τήν ἀδικία καί τήν βαρβαρότητα τοῦ μνημονιακοῦ κόσμου καί μᾶς καλεῖ νά ἀγωνιστοῦμε γιά νά ἀπελευθερωθοῦμε ἀπό αὐτόν. Τό περίεργο εἶναι, ὅτι ἐναντίον τοῦ Σύριζα, πού τήν ἀνέβασε στό δεύτερο σκαλοπάτι τῆς πολιτειακῆς ἱεραρχίας καί πού αὐτή γιά νά τόν καταπολεμήση γιά τήν προσχώρησή του στό Μνημόνιο κατεβαίνει στίς ἐκλογές ὡς ὑποψήφια τῆς ¨Λαϊκῆς Ἑνότητας¨, δέν διαθέτει λέξη. Ἔχει ὁ καιρός γυρίσματα γιά τήν κ. Ζωή καί ξέρει πώς Τσίπρας, Λαφαζάνης καί ἐκείνη μποροῦν σέ λίγο νά εἶναι πάλι μαζί.
Ἀποδεικνύεται, ὅτι εἶναι ὁ θαρραλέος ἀγωνιστής γιά τό καλό καί ταυτοχρόνως ὁ προσεκτικός ταξειδιώτης πού θέλει νά ἔχει ἀνοιχτά γι’αὐτόν ὅλα τά μονοπάτια.

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2015

Γράμμα 442: Ποιός θά τήν πληρώση

 
Γράμμα τοῦ Κέντρου Σοσιαλιστικῶν Μελετῶν σ’αὐτούς πού θέλουν τήν ἀλήθεια μέ ἀριθμό 442/Πέμπτη 17.09.2015
 
Ποιός θά τήν πληρώση
 
Οἱ τρεῖς ἐφετινές ψηφοφορίες θά στοιχίσουν στό Δημόσιο 111 ἑκατομμύρια, παρ’ὅλο πού λόγω τῆς οἰκονομικῆς κρίσης ἔχει γίνει γενναία περικοπή τῶν ἀποζημιώσεων (τῶν δικαστικῶν ἀντιπροσώπων κλπ).
Πέραν αὐτοῦ τοῦ σεβαστοῦ ποσοῦ εἶναι αὐτά πού δέν βγαίνουν ἀπό τόν προϋπολογισμό. Οἱ προπαγανδιστικές ἐκστρατεῖες τῶν κομμάτων πού ἦταν πιό ἐκτεταμένες, ἄρα καί πιό δαπανηρές, ἀπό κάθε ἄλλη φορά. Τά ἀτομικά ἔξοδα στό κυνῆγι τῶν σταυρῶν. Τά εἰσιτήρια πού πλήρωσαν ἀπό τήν τσέπη τους οἱ ἐνθουσιώδεις ὀπαδοί γιά νά χειροκροτήσουν τόν Ἀρχηγό πότε στήν μία πόλη καί πότε στήν ἄλλη, καί τά εἰσιτήρια τῶν ἑτεροδημοτῶν πού δέν πρόλαβαν νά κάνουν μεταγραφή. Οἱ ἐργατοῶρες, τέλος, πού χάσαμε ὅλοι μας ἀπό τήν ἀφιέρωση τῆς καθημερινῆς ζωῆς τοῦ τόπου στίς ἐκλογές. Θά ξεπεράση τό δισεκατομμύριο, σέ μιά ἐποχή πού χρειάζεται νά εἴμαστε φειδωλοί καί στίς δεκάρες, τό κόστος ἀπό τίς ἀλλεπάλληλες ψηφοφορίες στίς ὁποῖες ὑπέβαλε τήν χώρα ὁ κ. Τσίπρας χάριν τῆς προσωπικῆς του ἐπικράτησης. Δέν ὑπάρχει ὅμως νόμος πού νά τόν ὑποχρεώση νά ἀποκαταστήση τήν ζημιά. Θά τήν πληρώση ὁ λαός.

Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2015

Λ.Σ.: Μια χαριτωμένη ιστορία…

 
…που θα μπορούσε να είναι αληθινή!
 
Κάποτε, μια παρέα φίλων είχε μαζευτεί σε έναν πύργο. Περνούσαν μαζί πολύ ώρα και βοηθούσαν ο ένας τον άλλο, με τα “καυγαδάκια τους και με τα ωραία τους” βέβαια. Μία μέρα ωστόσο διαπίστωσαν ότι ένας από αυτούς δεν ήταν εντάξει απέναντι στους υπόλοιπους και έκανε συνεχώς ζαβολιές. Απέφευγε τις αγγαρείες και “έκλεβε” στα παιχνίδια. Αργότερα βρήκαν πως δεν ήταν ο μόνος. Τους έβγαλαν έξω από τον πύργο και, για να μην τους διώξουν οριστικά, τους είπαν πως, αν ήθελαν να ξαναμπούν, θα έπρεπε να κάνουν τον γύρο ως την επόμενη πύλη και να ξεπεράσουν τα εμπόδια που υπήρχαν.
Ξεκίνησαν ένας-ένας και προχωρούσαν κουτσά-στράβα. Είχαν προχωρήσει αρκετά, ασθμαίνοντας βέβαια, όταν κάποιος πλησίασε αυτόν που βραδυπορούσε και του είπε: «Τι παιδεύεσαι; Έλα μαζί μου να σου δείξω πως θα τους την φέρεις. Αντί να τραβιέσαι, θα ορμήσεις με το αυτοκίνητό σου στον τοίχο του πύργου, θα τον γκρεμίσεις και θα ξαναμπείς μέσα σαν κύριος!»
Εύπιστος αυτός, ενθουσιάστηκε και παράτησε την προσπάθεια. Γύρισε πίσω, μπήκε στο αυτοκίνητό του, όρμησε στον τοίχο και, όπως ήταν επόμενο, ο τοίχος έμεινε ανέπαφος - με εξαίρεση κάποια γδαρσίματα - στη θέση του, ενώ το αυτοκίνητό του έγινε γυαλιά-καρφιά. Τώρα, όχι μόνο έπρεπε να ξανακάνει τον γύρο, στον οποίο είχαν προστεθεί πιο δύσκολα εμπόδια, για να ξαναμπεί μέσα, αλλά είχε μείνει και χωρίς αυτοκίνητο.
Τότε ξαναεμφανίστηκε ο τύπος που τον είχε παρασύρει και του είπε: «Την πατήσαμε. Αλλά δεν πειράζει. Και εμείς τους χαλάσαμε τον σοβά! Όσο για το αυτοκίνητο, μην σε νοιάζει. Για να πάρεις καινούργιο, εγώ θα σου εξασφαλίσω ευνοϊκότερους όρους πληρωμής!»

ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ: Ἡ χρεωκοπία τοῦ πολιτικοῦ κόσμου

("Ἐφημερίδα τοῦ Κ.Σ.Μ."/τεῦχος 179/Αὔγουστος 2015)
 
Γιά νά καταλάβουμε αὐτά πού συμβαίνουν σήμερα πρέπει νά ξεκινήσουμε ἀπό τήν κατάσταση τοῦ 2014. Καί ἀκριβέστερα ἀπό ἐκεῖνα πού προέκυψαν ἀπό τίς ἐκλογές γιά τήν Εὐρωβουλή. Ἡ οἰκονομία ὡς τότε εἶχε ἀρχίσει νά ἀνακάμπτει καί νά μειώνονται οἱ φορολογικές ἐπιβαρύνσεις. Ξαναεμφανίστηκαν ἐπενδυτές ἀπό τό ἐξωτερικό. Ἡ Τρόϊκα ὑπολόγιζε, ὅτι θά χρειαστῆ νά μᾶς δώση ἀκόμη λιγώτερα ἀπό 20 δις. ὡς τελική ἐνίσχυση γιά νά σταθοῦμε στά πόδια μας, μέχρις ὅτου νά μποροῦμε νά καλύπτουμε τίς δανειακές ἀνάγκες μας ἀπό τήν ἐλεύθερη ἀγορά.
Στίς εὐρωεκλογές ἀποφάνθηκε ὅμως ἕνα μεγάλο μέρος τοῦ λαοῦ ἐναντίον τῶν δύο μεγάλων κομμάτων πού εἶχαν κυβερνήσει τήν χώρα μέχρι τότε ὡς ἀποδοκιμασία τῆς ρουσφετολογίας τους καί ἀπό ἀγανάκτηση γιά τήν λιτότητα πού εἶχαν ἐπιβάλει. Ἡ Τρόϊκα λοιπόν ἀνησύχησε, ὅτι τό 2015 ὁ Σύριζα πού ἦταν ὁ νικητής τῶν εὐρωεκλογῶν, θά κέρδιζε καί τίς ἐκλογές τῆς Βουλῆς καί θά πραγματοποιοῦσε τήν ἐπαγγελία του τῆς ἀποχώρησης ἀπό τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση. Γιά νά συνεχίσει λοιπόν νά δίνει λεφτά στήν ὑπάρχουσα κυβέρνηση θέλησε νά βεβαιωθῆ ὅτι μέ αὐτήν θά εἶχε νά κάνει καί τοῦ χρόνου καί τήν ὑποχρέωσε νά μπῆ σέ μιά διαδικασία προώρων ἐκλογῶν.
Αὐτό ὑπέσκαψε ἀκόμη περισσότερο τήν θέση της. Στίς ἐκλογές τῆς 25ης Ἰανουαρίου ὁ Σύριζα ἦρθε πρῶτο κόμμα καί εἰσέπραξε τό κλεπτοψηφικό μπόνους τῶν 50 ἑδρῶν. Χωρίς ὅμως νά ἐπιτύχη ἐξ αὐτοῦ τήν δεδηλωμένη. Τήν ἐπέτυχε σχηματίζοντας κυβέρνηση μέ τό μικρό ἀντιδραστικό κόμμα ΑΝΕΛ πρός σκανδαλισμό τῆς παγκόσμιας κοινῆς γνώμης. Ὁ ἐκλεγμένος μέ τίς ψήφους τοῦ Σύριζα πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος δέν εἶχε περιμένει νά ἀποδείξη στήν Βουλή ὁ Τσίπρας ὅτι διαθέτει τήν δεδηλωμένη, ἀλλά τοῦ ἔδωσε τήν ἐντολή βάσει ἐπιστολῶν τῶν δύο ἀρχηγῶν.
Ὁ Σύριζα μέχρι τότε κραύγαζε, ὅτι δέν θέλει τά λεφτά τῆς Τρόϊκας, ἀλλά τήν ἀποκατάσταση τῆς ἀξιοπρέπειας καί τῆς ἐθνικῆς ἀνεξαρτησίας τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ. Ἀγνοῶντας τά προλεχθέντα ἡ νέα κυβέρνηση ζήτησε ἀπό τίς Βρυξέλλες πάλι λεφτά.
 
Ἡ διαπραγμάτευση
Οἱ Τροϊκανοί εὐχαριστήθηκαν ὅτι ὁ κίνδυνος τῆς ἀποχώρησης τῆς Ἑλλάδος ἀπό τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση εἶχε παρέλθει, ἀλλά ἐξάρτησαν τήν ἐπανάληψη τῆς βοήθειας τους μέ τήν κοστολόγηση τῆς ἀπαιτούμενης δαπάνης καί μέ τήν δέσμευση τῆς πραγματοποίησης συγκεκριμένων μεταρρυθμίσεων. Ἄρχισε μιά σχοινοτενής διαπραγμάτευση, στήν ὁποίαν προσέρχονταν οἱ ξένοι χωρίς νά ξέρουν ποιοί θά εἶναι κάθε φορά οἱ ἐκπρόσωποι τῆς ἑλληνικῆς πλευρᾶς πού θά συναντήσουν.
Οἱ διαπραγματευτές μας ἔφερναν συνεχῶς ἀντιρρήσεις καί διέκοπταν τήν συζήτηση γιά νά λάβουν ὁδηγίες ἀπό ἕνα ἀνώτερο κλιμάκιο. Συγχρόνως χειροτέρευε τό ὑβρεολόγιο τῆς κυβερνητικῆς προπαγάνδας γιά τούς Εὐρωπαίους. Ὅτι μᾶς ὁδήγησαν στήν οἰκονομική καταστροφή γιά νά πλουτίσουν ἐκεῖνοι, ὅτι μᾶς ἀπομυζοῦν μέ τούς τόκους κλπ. Οἱ σκιτσογράφοι ζωγράφιζαν τή Μέρκελ μέ ναζιστικό κράνος, τόν Σώϋμπλε σάν Ἔς-Ἔς.
Πολιτικοί ἀναλυτές τῆς ἀντιπολίτευσης ἑρμήνευσαν τά καμώματα αὐτά ὡς προσχεδιασμένη πρόκληση γιά νά προκαλέσουν τήν ρήξη μέ τήν Εὐρώπη, ὥστε νά πῆ ὁ Τσίπρας στόν ἑλληνικό λαό πώς ἦταν ἡ Εὐρώπη πού μᾶς ἔδιωξε καί μᾶς ἀναγκάζει νά ἐπιστρέψουμε στήν δραχμή.
 
Ἡ προθεσμία
Ἡ διαπραγμάτευση ὅμως δέν προχωροῦσε γιατί ἡ πλευρά μας δέν ἤθελε νά μιλήση μέ ἀριθμούς καί ἀντί τῆς ἀνάληψης δεσμεύσεων ἔκανε δηλώσεις καλῶν προθέσεων. Ἡ Τρόϊκα ἔβαλε μιά καταληκτική ἡμερομηνία γιά τήν σύναψη τῆς νέας συμφωνίας, ὥστε ἡ συζήτηση νά μήν πελαγοδρομεῖ ἐπάπειρον. Δεχθήκαμε αὐτήν τήν προθεσμία, ἀλλά ὅταν ἔληξε, ἀντί γιά συμφωνία ὑπῆρχε μόνο ἕνα ἀνυπόγραφο χαρτί τό ὁποῖο εἶχε συντάξει ἕνα κλιμάκιο τεχνοκρατῶν τῆς Τρόϊκας μέ μιά σύνοψη σκέψεων πού θά ἔπρεπε νά διερευνηθοῦν.
Ἡ Τρόϊκα εἶπε ὅτι τό χαρτί αὐτό δέν εἶχε πλέον καμμία ἀξία, διότι ἡ διαπραγμάτευση εἶχε λήξει. Ἡ κυβέρνηση ἀντί νά ζητήση τήν ἐπανάληψή της, ἔσπευσε νά δηλώση ὅτι θά κάνη δημοψήφισμα πάνω στό ἄκυρο χαρτί. Καί ἐκάλεσε τόν ἑλληνικό λαό νά χρησιμοποιήση τό ψηφοδέλτιο πού ἔλεγε Ὄχι γιά νά ἐκφράση τήν ἀπόρριψή του. Ἐπειδή ὅμως ἀντιλαμβανόταν, ὅτι ὁ ἀνενδοτισμός στά θέματα ἀρχῆς δέν καταργεῖ τήν μέριμνα γιά τήν ὑγεία τῆς τσέπης, φοβήθηκε ὅτι ὁ κοσμάκης θά ἑρμήνευε τό δημοψήφισμα ὡς τήν ἐπιλογή μεταξύ εὐρώ καί δραχμῆς καί ὅτι θά φύγουν οἱ καταθέσεις ἀπό τίς τράπεζες γιά νά κρυφτοῦν σέ στρώματα ἤ νά φυγαδευτοῦν στό ἐξωτερικό. Γι’αὐτό ἔλαβε τό πρωτοφανές μέτρο νά κλείση ¨προσωρινῶς¨ τίς τράπεζες.
Ὑπό συνθῆκες λογικῆς θά ἔπρεπε ἡ κατάσταση αὐτή νά προκαλέση τήν πτώση τῆς κυβέρνησης. Ὁ Σύριζα ὅμως εἶχε ξεσηκώσει ἕναν ἄλογο ἐθνικισμό καί κατέβαζε κάθε τόσο στούς δρόμους μᾶζες πού ὁρύονταν ἐναντίον τῆς Εὐρώπης. Τό νηφάλιο μέρος τοῦ πληθυσμοῦ μέ τό μεγαλύτερο μέρος τῆς πνευματικῆς ἡγεσίας ἔκανε ἀντίθετες διαδηλώσεις, ὑπέρ τοῦ Ναί, ἀλλά ὑστεροῦσε σέ ὀργάνωση. Ἔτσι στήν ψηφοφορία τῆς 5ης Ἰουλίου ἐπεκράτησε τό Ὄχι μέ τό ἐκλπληκτικό ποσοστό, τοῦ ἄνω τό 60%. Νίκησε σέ ὅλα τά διαμερίσματα τῆς χώρας καί εἶναι ἐνδεικτικό, ὅτι σέ κάποια ἐκλογικά τμήματα δέ βγῆκε οὔτε ἕνα Ναί ἀπό τήν κάλπη.
 
Μετά τήν νίκη τοῦ Ὄχι
Ὁ Τσίπρας εἶχε ἐπιβεβαιώσει τήν πολιτική του ἰσχύ . Πραγματοποίησε τότε τήν μεγάλη ἀναστροφή τῆς γραμμῆς του (τήν ἀποκληθεῖσα κωλοτούμπα, μιά ἔκφραση τῶν τριόδων πού ὁ σανφασονισμός τῆς ἐποχῆς μας ἔκανε παραδεκτή τήν δημόσια χρήση της) γιά νά ἀποκτήση ἡ ἐξουσία του μιά ρεαλιστική βάση. Αὐτήν τήν φορά ἔκανε τήν διαπραγμάτευση μέ τούς Εὐρωπαίους ταχύρρυθμα καί συστηματικά.
Τούς ἔβαλε ρυμουλκῶντας μαζί τους τό ΔΝΤ (παρά τήν ἀπροθυμία πού εἶχε αὐτό νά χρηματοδοτεῖ ἀσυνεπεῖς ὀφειλέτες) νά μᾶς δανείσουν 68 δις. μέσα σέ τρία χρόνια κατά τόν ρυθμό τῆς ἀνάπτυξης τῆς παραγωγῆς γιά νά μπορέσουμε νά ἐπιστρέψουμε στήν διεθνῆ χρηματαγορά. Πῆρε ἀπό τήν Εὐρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα 25 δις. γιά τήν ἀνακεφαλαιοποίηση τῶν ἑλληνικῶν τραπεζῶν προκειμένου νά καταργήσουν τούς περιορισμούς στήν ἀνάληψη τῶν καταθέσεων μέ τό κάπιταλ-κοντρόλ καί γιά τόν ἀνεφοδιασμό τῆς παραγωγῆς μέ πρῶτες ὕλες, πού οἱ ξένοι ἀρνοῦνται πλέον νά μᾶς τίς πουλοῦν ἐπί πιστώσει. Ἐπέτυχε οἱ Τροϊκανοί νά παραδεχθοῦν μικρότερο ἐτήσιο πλεόνασμα, ἀπό ἐκεῖνο πού ζητοῦσαν, γιά τήν ἐξυπηρέτηση τοῦ δημόσιου χρέους μας. Γιά τό ὁποῖο ἄνοιξε τήν συζήτηση γιά κούρεμα του, ἤ τήν ἀναβολή τῆς ἐξυπηρέτησης του καί τήν κλιμάκωση τῆς ἐξόφλησης του ἐπί πολλές δεκαετίες.
Ὁ Τσίπρας μποροῦσε νά εἶναι πολύ εὐχαριστημένος ἀπό τόν ἑαυτό του.
 
Ἡ πολυσυλλεκτικότητα
Ὁ Συνασπισμός ἀπό ἐκεῖ πού πάλευε ἐπί προεδρίας Ἀλαβάνου νά διατηρηθῆ στήν Βουλή, εἶχε ἐξελιχθῆ σέ ¨κόμμα ἐξουσίας¨, τόν Σύριζα, μέ ἀρχηγό τόν Τσίπρα. Ἐπέτυχε τήν ἀνοδική πορεία του μέ τήν προσέλκυση μιᾶς εἰκοσαριᾶς ὁμάδων, ἄλλες ἀπό τίς ὁποῖες ἦταν ἐπώνυμες καί ἄλλες ἀπόκρυφες. Σταλινικοί καί τροτσκιστές, ἀκροαριστεροί πού ἡ ἡλικία τούς μετέβαλε σέ φιλελεύθερους σοσιαλιστές, μέλη τῆς ΔΗΜΑΡ καί τῆς ΕΔΗΚ πού ἀπαγοητεύθηκαν ἀπό τούς ἀρχηγούς των, συγκρότησαν τόν κομματικό μηχανισμό τοῦ Σύριζα. Καί ὅπως συμβαίνει σέ κάθε κίνημα πού ἀναπτύσσεται ἀπότομα καί παρουσιάζει μεγάλες εὐκαιρίες ἀτομικῆς ἀνέλιξης στίς τάξεις του, προστέθηκε καί ἕνα πλῆθος ἐλαυνομένων μόνο ἀπό τίς προσωπικές τους φιλοδοξίες.
Γιά νά διατηρήση τίς ἰσορροπίες σ’αὐτό τό ἀνομοιογενές στελεχιακό ὑλικό ὁ Τσίπρας δημιούργησε ἀφθονία πόστων καί πολυπρόσωπων ὀργάνων μέ ἀσαφῆ τήν διάκριση τῶν ἁρμοδιοτήτων τους καί μέ ἀλληλοεπικάλυψη τῶν ἀποστολῶν τους. Συνάμα, γιά νά εἶναι ὅλοι εὐχαριστημένοι, ἄνοιξε διάπλατα τίς στῆλες τοῦ κομματικοῦ τύπου, σέ ὅλες τίς ἑρμηνεῖες τῆς κομματικῆς γραμμῆς.
Ἡ πολυσυλλεκτικότητα ἔδωσε τήν νίκη, ἀλλά αὐτή δέν ἔφερε τήν ὁμογενοποίηση. Στό ΚΚΕ, τήν τρίτη γενιά τοῦ ὁποίου ἀποτελεῖ ὁ Σύριζα, γιά νά γίνη κάποιος μέλος του, ἔπρεπε νά ἔχει ἀποδεχθῆ ἀνεπιφύλακτα τήν κομματική ἰδεολογία καί νά τηρῆ τυφλή πειθαρχία. Ὁ παραβάτης ἐξωπεταγόταν ἀμέσως. Στόν Σύριζα τά πράγματα ἦταν ρευστά. Καί ἀπό τότε πού ἡ προσπάθεια γιά τήν κατάκτηση τῆς ἐξουσίας εὐοδώθηκε ἄρχισαν οἱ πόλεμοι γιά τήν μοιρασιά της.
 
Μετά τήν κορυφή ἡ κατολίσθηση
Ὁ Τσίπρας εἶχε ἐπιτύχει ὄντως τήν καλλίτερη δυνατή συμφωνία ὑπό τίς περιστάσεις μέ τούς ξένους, ὄχι ὅμως νά πείση τούς ὀπαδούς του γιά τήν ἀναγκαιότητα τοῦ Ναί, στό ὁποῖο εἶχε μεταστραφῆ.
Γιά νά δικαιολογήση τήν τούμπα πού εἶχε κάνει, εἶπε πώς ἡ προσκόλληση στήν ἰδεολογία εἶναι βλαπτική, ὅταν αὐτή ὁδηγεῖ τόν λαό πρός τήν ἐξαθλίωση. Ὁ ¨ἐπαναστατικός συμβιβασμός¨, ἡ ὑποχώρηση δηλαδή μπροστά στίς ἀνάγκες τῆς πραγματικότητας, ἔγινε τό σύνθημα του. Τό σκεπτικό αὐτό προκάλεσε μεγάλη ἀντίδραση μέσα στό κόμμα. Οἱ ἀνυποχώρητοι στήν ἰδεολογία χαρακτήρισαν τόν συμβιβασμό προδοσία.
Ἔτσι οἱ ὁμάδες πού ἀπό καιρό ἔλεγαν, ὅτι στηρίζουν τήν κυβέρνηση ἀλλά καταψήφιζαν τά μνημονιακά της μέτρα, ἐγκατέλειψαν τόν Σύριζα καί ἔφτιαξαν δικό τους κόμμα μέ ἐπικεφαλῆς τόν Λαφαζάνη. Ἄνθρωπο πού εἶχε σταδιοδρομήσει πολιτικά καταγγέλλοντας καί καταπολεμῶντας τό καπιταλιστικό σύστημα καί ὁ ὁποῖος ὀνειρευόταν τήν ἐπιστροφή στήν κομμουνιστική ἁγνότητα. Ἡ ἱστοσελίδα τους μέ τό ὄνομα ¨Ἴσκρα¨ (πρός τιμήν τῆς ἐφημερίδας τοῦ Λένιν) ἐξαπέλυε καθημερινῶς πυραύλους κατά τοῦ Τσίπρα καί τῶν ὀπαδῶν του.
Αὐτός δεδομένου ὅτι εἶχε χάσει πιά τήν δεδηλωμένη γιά νά μήν χάσει καί τήν αὐτοτέλεια του ὑποχρεωνόμενος νά κυβερνᾶ μέ τίς ψήφους τῆς ἀντιπολίτευσης, ἔθεσε σέ κίνηση τήν διαδικασία τῶν ἐκλογῶν ὑποβάλλοντας τήν παραίτηση τῆς κυβέρνησης του.
 
Προσπάθεια συγκάλυψης τῆς ἀποτυχίας
Ἡ προοπτική μιᾶς νέας ἐκλογικῆς ἀναμέτρησης μέ τήν ἀναστάτωση τῆς καθημερινότητας καί τήν χαλάρωση πού προκαλεῖ στήν εἴσπραξη τῶν δημοσίων ἐσόδων δέν ἦταν δημοφιλῆς στήν κοινή γνώμη. Οὔτε ἡ ἀποτίμηση τοῦ κυβερνητικοῦ ἔργου θετική. Ἡ κοινωνική ἀσφάλιση χειροτέρεψε. Αὐξήθηκε ἡ φορολογική ἐπιβάρυνση. Δεινοπάθησαν τά πανεπιστήμια καί τά σχολεῖα. Κάποιες γειτονιές ἔγιναν ἰδιοκτησία τῶν τρομοκρατῶν. Ἡ μαζική εἰσβολή παρανόμων μεταναστῶν ἀντιμετωπίστηκε μέ ἡμίμετρα. Ἐγκαταλείφθηκε ἡ ἄτυπη συμμαχία μέ τό Ἰσραήλ πού ἔκανε τόν Ἐρντογάν νά συμμαζεύεται. Ὡς καί οἰκονομικά σκάνδαλα πρόλαβαν νά συμβοῦν σ’αὐτό τό ἑπτάμηνο διάστημα.
Ὁ Τσίπρας γιά νά μειώση τίς ἀρνητικές ἐντυπώσεις τῆς διακυβέρνησης του ἀποδίδει τήν προέλευση τους στήν κακοδιοίκηση τῶν κυβερνήσεων πού προηγήθηκαν. Καί εἶναι μέν ἀλήθεια ὅτι ἡ ἀνεπάρκεια καί ἡ ρουσφετολογία τους φόρτωσαν μέ πολλά δεινά τόν τόπο, ἀλλά αὐτό δέν ἀποπλένει τίς ἁμαρτίες τοῦ Σύριζα. Στό κάτω-κάτω ἀνέλαβε τήν ἐξουσία ὑποσχόμενος τήν ἄριστη ἄσκησή της.
Ἀπό τήν ἄλλη μεριά αὐτό πού ἐμποδίζει νά περάση ὁ Τσίπρας στό «χρονοντούλαπο τῆς ἱστορίας» εἶναι ὅτι διαθέτει ἕνα κόμμα τοῦ ὁποίου πολλοί ὀπαδοί ἔχουν διεστραμμένη ὅραση ἤ ἐπενδύσει ἀτομικά τους συμφέροντα στήν ἐπικράτησή του. Ἄν καί ἔχει μειωθῆ σημαντικά ἡ δύναμη του, ἐξακολουθεῖ νά μπορεῖ νά κερδίση τίς ἐκλογές. Ἤδη ἕνας κορυφαῖος ἐπιτελής του, ὁ Νῖκος Φίλης ἔχει, δηλώσει ὅτι ἡ συμφωνία μέ τήν Τρόϊκα ἀποτελεῖ ἕνα νέο Μνημόνιο, τό ὁποῖο ὅταν θά μᾶς δοθῆ ἡ εὐκαιρία θά ἀγνοήσουμε. Εἶναι ἀντιληπτές οἱ συνέπειες αὐτῶν τῶν προθέσεων.
 
Οἱ ἐκλογές
Στίς 20 Σεπτεμβρίου θά πᾶμε στίς κάλπες γιά νά ψηφίσουμε γιά τό μέλλον τῆς χώρας μας γιά ἕνα διάστημα πού δέν μποροῦμε νά προβλέψουμε τήν ἔκτασή του.
Ὁ Τσίπρας γιά νά κερδίση τίς ἐκλογές χρησιμοποίησε περίλαμπρα τόν τακτικισμό του. Τορπίλλισε τό συμβούλιο τῶν πολιτικῶν ἀρχηγῶν πού κατά τό Σύνταγμα θά ὅριζε τήν ὑπηρεσιακή κυβέρνηση γιά τήν διεξαγωγή τῶν ἐκλογῶν στήν θέση ἐκείνης πού εἶχε παραιτηθῆ. Ἄφησε νά διαρρεύσουν ἄκαρπα τά δύο τριήμερα τῶν διερευνητικῶν ἐντολῶν τῆς ΝΔ πού εἶναι τό πρῶτο κόμμα καί τῆς ¨Λαϊκῆς Ἑνότητας¨ τοῦ Λαφαζάνη πού ἔχει γίνει τό δεύτερο. Ὅταν ἦρθε ἡ ὥρα νά διαλέξη ὁ πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας μεταξύ τῶν προέδρων τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας, τοῦ Ἀρείου Πάγου καί τοῦ Ἐλεγκτικοῦ Συνεδρίου τόν πρωθυπουργό τῆς ὑπηρεσιακῆς, τό πρῶτο (πού εἶναι ἀπό τήν πράξη τῆς σύστασης του τό κορυφαῖο ἀπό τά τρία ἀνώτατα δικαστήρια) καί τό τρίτο βρίσκονταν ἀκέφαλα. Διότι ὅταν τόν Ἰούλιο ἔληξε ἡ θητεία τῶν προέδρων τους διόρισε πρόεδρο μόνο στόν Ἄρειο Πάγο, τήν Βασιλική Θάνου, φανερώνοντας τήν προτίμηση του γιά τό πρόσωπό της. Εἶναι προφανές, ὅτι ἡ κυβέρνηση γέρνει πρός τήν μεριά τοῦ Σύριζα καί ὅτι ὅλη ἡ πολιτική τοῦ προέδρου τῆς Δημοκρατίας δείχνει ὅτι αὐτός δέν πρόκειται νά προβῆ σέ διορθωτική ἐνέργεια.
Παρ’ὅλα αὐτά οἱ ἐκλογές αὐτές ἦταν μιά ἐξαιρετική εὐκαιρία νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τόν Τσίπρα μέ τίς ὀβδιακές μεταμορφώσεις του πού ἀποτελοῦν ὑποστασιακό κίνδυνο γιά τήν χώρα μας. Ὑπάρχει μιά κρίσιμη μᾶζα πολιτῶν ἀφοσιωμένων στίς ἀξίες τῆς εὐρωπαϊκῆς δημοκρατίας. Καί ὑπάρχουν τά φιλοευρωπαϊκά κόμματα, τά ὁποῖα στήν παροῦσα φάση δέν χωρίζονται ἀπό καμμία ἰδεολογική διαφορά. Ἡ διάκριση τους ἀναπαράγει παρελθοῦσες ἀντιθέσεις.
Τό θέμα ἐπικεντρώνεται τώρα στό νά μήν εἶναι τόν Ὀκτώβριο ὁ Τσίπρας πάλι πρωθυπουργός. Τά κόμματα αὐτά θά μποροῦσαν τώρα νά ἀναστείλουν τήν αὐτοτέλεια τους – καμμία διάταξη δέν ὑποχρεώνει κάποιον νά εἶναι ὑποψήφιος – καί νά σχηματίσουν γιά αὐτήν τήν ἐκλογική μάχη ἕνα ἑνιαῖο κόμμα ὑπό ἕναν ἄξιο ἀρχηγό γιά νά συντρίψουν τόν Τσίπρα. Τό ἑνιαῖο σχῆμα καί ἡ ἀνανεωτική φυσιογνωμία του θά προσέφερε στό καινούργιο κόμμα προφανῶς τό προβάδισμα.
Τό ΚΣΜ ἀλλά καί πολλοί ἄλλοι κατ’ἐπανάληψιν ἔκαναν αὐτήν τήν πρόταση. Δέν εἰσακούστηκαν. Διότι ὁ πατριωτισμός καί ἡ πολιτική κρίση τῶν ταγῶν μας εἶναι ἀνεπαρκεῖς, ἐνῶ οἱ φιλοδοξίες τους ἀχαλίνωτες. Καθένας τους θέλει νά μείνει ἰδιοκτήτης τοῦ κόμματος καί ὅταν ἀκόμη κινδυνεύει αὐτό νά μήν ξαναμπῆ στήν Βουλή.
Τήν πιό κωμική δικαιολογία τῆς ἄρνησης του γιά τήν ἑνοποίηση τῶν φιλοευρωπαϊκῶν κομμάτων ἔδωσε ὁ Μεϊμαράκης ὁ δοτός προσωρινῶς πρόεδρος τῆς ΝΔ, πού μέ τήν ἐκλογική πάλη πάει νά ὁριστικοποιηθῆ. Εἶπε ὅτι ἄν πραγματοποιηθῆ ἡ ἑνοποίηση, θά κριθῆ ὡς ἕνας συνδυασμός κομμάτων, ὁ ὁποῖος δέν μπορεῖ νά εἰσπράξη τό (κλεπτοψηφικό) Μπόνους, ἐνῶ θά τό λάβη ἡ ΝΔ πού θά ἔρθη πρῶτο κόμμα.
Μέσα σ’αὐτήν τήν θολή κατάσταση πραγμάτων θά κληθοῦμε νά ψηφίσουμε.