Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013

Γράμμα 24


Γράμμα τοῦ Κέντρου Σοσιαλιστικῶν Μελετῶν σ’αὐτούς πού θέλουν τήν ἀλήθεια 24

Ἡ ἐκλογή τοῦ κ. Ἀναστασιάδη, τοῦ ΔΗΣΥ, στήν προεδρία τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας ἀναμενόταν. Ὁ κ. Χριστόφιας, τοῦ ΑΚΕΛ, τοῦ παρέδωσε τήν ἐξουσία μέ τήν οἰκονομία τῆς Κύπρου σέ μεγάλο χάλι. Ἐκεῖ πού ἄλλοτε ἦταν τόσο ἀνθηρή, πού ἡ Κυπριακή Δημοκρατία εἶχε ζητήσει τήν ἔνταξή της στήν Ε.Ε. μόνο γιά νά ἐνισχύσει τήν θέση της ἀπέναντι τῆς Τουρκίας, ἐπί κ. Χριστόφια βρέθηκε στήν ἀνάγκη νά προσφύγει στήν οἰκονομική βοήθεια τῶν εὐρωπαίων ἑταίρων καί νά δεχθεῖ τίς δεσμεύσεις ἑνός Μνημονίου.
Ἡ οἰκονομική βοήθεια ἀπό τήν Ε.Ε. σημαίνει καί περιορισμό τῆς ἐλευθερίας τῶν διεθνοπολιτικῶν χειρισμῶν τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας. Μέ τήν διάθεση πού ἔχουν οἱ ἑταῖροι μας νά ¨τακτοποιοῦν¨ ὅλες τίς ἐκκρεμότητες, θά ἐπιδιώξουν τήν νεκρανάσταση τοῦ Σχεδίου Ἀννάν. Ἐκείνου πού κατόρθωσε νά ματαιώσει μέ μεγάλη μαεστρία ὁ ἀείμνηστος Τάσσος Παπαδόπουλος. Γνωστοῦ ὄντως ὅτι τήν ἐποχή ἐκείνη ὁ κ. Ἀναστασιάδης εἶχε ταχθεῖ ὑπέρ τοῦ Σχεδίου, ἡ δήλωση τοῦ προέδρου τῆς Κομμισιόν περί ἀταλάντευτης ὑποστήριξης της στίς προσπάθειες γιά τήν ἐπίτευξη μόνιμης λύσης τοῦ Κυπριακοῦ μέ τήν ἐπανένωση τῆς Κύπρου, εἶναι ἕνα τρομακτικό μήνυμα.
Θά τεθεῖ σέ κίνηση ἡ διαδικασία γιά τήν ἀπώλεια τῆς ἑλληνικῆς ταυτότητας τοῦ μέρους τοῦ νησιοῦ πού ἔχει μείνει ἑλληνικό καί τήν συγχώνευσή του μέ τό ἄλλο κομμάτι τῆς Κύπρου πού κατοικεῖται ἀπό μετανάστες πού ἔχουν ἔρθει ἀπό τήν Τουρκία. (Οἱ Τουρκοκύπριοι ἔχουν πρό πολλοῦ ἐγκαταλείψει τό ἔδαφος πού κατέχει ὁ τουρκικός στρατός.)
Ἡ διαδικασία αὐτή ὅμως ἀπαιτεῖ τήν σύμπραξη τῆς Κυπριακῆς Βουλῆς. Καί ἡ μεγάλη πλειοψηφία τῶν μελῶν της, ἀσχέτως κομματικῆς προέλευσης, ἀντιλαμβάνονται τό τί θά σημαίνει ἡ ἐγκαθίδρυση ἑνός κράτους, τό ὁποῖο θά εἶναι κάτι σάν διεθνές προτεκτορᾶτο, καί ὁ ἑλληνοκυπριακός λαός δέσμιος. Στήν ἀντίσταση τῆς κυπριακῆς βουλῆς συγκεντρώνονται οἱ ἐλπίδες μας.

Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2013

Γράμμα 23


Γράμμα τοῦ Κέντρου Σοσιαλιστικῶν Μελετῶν σ’αὐτούς πού θέλουν τήν ἀλήθεια 23

Ἡ πανελλαδική ἀπεργία τῆς 20ης Φεβρουαρίου, ὅπως προκύπτει ἀπό τήν μελέτη ὅλης τῆς εἰδησεογραφίας, δικαιοῦται νά καταλάβει προέχουσα θέση στήν λίστα τῶν ἀποτυχημένων ἀπεργιῶν.
Οἱ δημόσιοι ὑπάλληλοι καί οἱ μαθητές τήν ἐτήρησαν εὐχαρίστως, ἀλλά ἡ παραγωγική μηχανή τῆς χώρας δέν σταμάτησε νά λειτουργεῖ. Ἀκόμη καί κάποιες τράπεζες πού δέν ὑποτάσσονται στά κελεύσματα τῆς ὁμοσπονδίας συνέχισαν νά ἐξυπηρετοῦν τό κοινό. Μερικοί μαγαζάτορες μόνο, ὀπαδοί τῶν ΣΥΡΙΖΑ καί τοῦ ΚΚΕ, ἔδιωξαν τό προσωπικό τους ἀπό τό μαγαζί καί κατέβασαν τά ρολά γιά νά ἐνισχύσουν τίς διαδηλώσεις, πού ὑπῆρξαν πενιχρές. Ἡ ἐναντίωση στήν ἀπεργία δέν εἶχε πολιτικό κίνητρο, ἦταν ἡ λογική ἀντίδραση στά πολιτικά κίνητρα αὐτῶν πού κήρυξαν τήν ἀπεργία.
Ἐκεῖ πού ἡ ἀπεργία ἐπέτυχε ἀπολύτως ἦταν:
• Στήν παρεμπόδιση τῆς κυκλοφορίας στό κέντρο τῆς πόλης.
• Στήν ἀποκοπή τῶν νησιῶν ἀπό τήν στεριανή Ἑλλάδα.
• Στήν ταλαιπωρία τοῦ κοσμάκη πού δέν διαθέτει τροχοφόρα.
• Στό ἀνέβασμα τοῦ κόστους διακίνησης ἀγαθῶν καί ὑπηρεσιῶν.
• Στήν αὔξηση τοῦ ἀριθμοῦ τῶν τουριστῶν πού δέν θά ἔρθουν ἐφέτος στήν Ἑλλάδα μετά τήν εἰκόνα τῶν συμπλοκῶν μέ τήν ἀστυνομία τήν ἡμέρα ἐκείνη, τῶν κάδων πού καίονταν, τήν ἀδρανοποίηση τῶν συγκοινωνιακῶν μέσων κλπ, τά ὁποῖα τά τηλεοπτικά συνεργεῖα (πλήν αὐτῶν τῶν ὁποίων ἔσπασαν τίς μηχανές τους οἱ πιό ἐνθουσιώδεις διαδηλωτές) μετέδωσαν σέ ὅλη τήν γῆ.