Γράμμα 453: Ὁ Κεμάλ καί ἡ ἑλληνική συνενοχή

 

Γράμμα τοῦ Κέντρου Σοσιαλιστικῶν Μελετῶν σ’αὐτούς πού θέλουν τήν ἀλήθεια μέ ἀριθμό 453/Τρίτη 29.09.2015

 

Ὁ Κεμάλ καί ἡ ἑλληνική συνενοχή

 

Ἔχουν περάσει 93 χρόνια καί εἶναι λίγοι αὐτοί πού ἔζησαν τήν Καταστροφή τῆς Σμύρνης καί ἐξακολουθοῦν νά ζοῦν, ἐνῶ ἐντωμεταξύ μᾶς ἔχουν ἀπασχολήσει πολλά ἄλλα μεγάλα καί συνταρακτικά γεγονότα. Ὅμως ὁ πόνος πού σημάδεψε τό τέλος τῆς ἑλληνικῆς πρωτεύουσας τῆς Ἰωνίας ἦταν τόσο ὀξύς, πού κάθε ἀναφορά σ’αὐτό τόν κάνει νά φαίνεται σάν χθεσινός.

Ἡ ¨Καθημερινή¨ τῆς Κυριακῆς εἶχε ἕνα μακρύ δημοσίευμα γιά τό πῶς ἐπῆλθε αὐτό τό τέλος. Εἶναι γνωστό, ὅτι τό ἑλληνικό τμῆμα τῆς πόλης, πού ἦταν τό πιό ὡραῖο καί σημαντικό, ἀποτεφρώθηκε. Ἡ πυρκαϊά ξεκίνησε ἀπό τήν ἀρμενική συνοικία καί οἱ Τοῦρκοι εἶπαν ὅτι τήν ἔβαλαν οἱ Ἕλληνες μαζί μέ τούς Ἀρμένιους, πού ἤθελαν νά τούς ἐκδικηθοῦν γιά τήν νίκη τους.

Τά τελευταῖα χρόνια ἡ ἐκδοχή αὐτή ἀνατρέπεται ἀπό τούς νέους τούρκους ἱστορικούς, οἱ ὁποῖοι κάνουν μέ ὑπευθυνότητα τήν δουλειά τους. Ἡ ¨Καθημερινή¨ παρέχει μέ λεπτομερῆ στοιχεῖα τίς μαρτυρίες τους. Τήν φωτιά ἔβαλαν τοῦρκοι τσέτες ἐκτελῶντας διαταγή τοῦ Κεμάλ. Αὐτός παρακολουθοῦσε ὅλη τήν νύχτα μέ ἄκρα ἱκανοποίηση τήν πρόοδο τῆς πυρκαϊᾶς, γιατί ὁ σκοπός του ἦταν νά ἐξωθήση ὅλους τούς Ἕλληνες καί τούς Ἀρμένιους νά φύγουν καί νά ἀποτρέψη τήν δυνατότητα μιᾶς μελλοντικῆς ἐπαναγκατάστασης τους. Ἐπραγματοποίησε μιά συστηματική ἐθνοκάθαρση, τήν ὁποία ἐπεδίωκε ἀπό χρόνια γιά νά ἀπαλλαγῆ ἡ χώρα του ἀπό ξένες μειονότητες, πού θά μποροῦσαν κάποτε νά τήν διανεμηθοῦν.

Ὁ ἑλληνικός στρατός πού εἶχε νικηθῆ πρίν ἀπό μερικές ἑβδομάδες ἀπό τόν τουρκικό στά ἐνδότερα τῆς Μικρᾶς Ἀσίας τρέχοντας πρός τήν θάλασσα γιά νά ξεφύγη ἀπό τούς διῶκτες του, δέν σταμάτησε στήν Σμύρνη. Τήν παρέκαμψε καί πῆγε στό μακρινό ἀκρωτήριο τοῦ Τσεσμέ, τήν πιό δυτική γωνία τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, γιά νά τόν παραλάβουν τά πλοῖα καί νά τόν μεταφέρουν στά ἑλληνικά νησιά τοῦ Ἀνατολικοῦ Αἰγαίου. Ἀπό ἐκεῖ ἐξεστράτευσε ἐναντίον τῆς Ἀθήνας γιά νά ἀνατρέψη τήν κυβέρνηση τοῦ Κωνσταντίνου ὡς ὑπεύθυνη γιά τήν ἀποτυχία τῆς ἐκστρατείας στήν Μικρά Ἀσία.

Τά πράγματα θά ἦταν τελείως ἀλλιώτικα ἄν εἶχε σταθῆ στήν Σμύρνη. Παρά τίς ἀπώλειες του στό μέτωπο ἡ ὑπεροχή τῶν δυνάμεων τῶν Τούρκων δέν ἦταν συντριπτική. Μέ τήν ὑποστήριξη τοῦ ἑλληνικοῦ στόλου, πού ἦταν ἰσχυρός, θά ἔκανε ἀδύνατο στόν Κεμάλ νά καταλάβη τήν πόλη. Ὄχι γιά νά τήν χρησιμοποιήσουμε ὡς βάση ἐξόρμησης γιά τήν ἐπανάληψη τοῦ πολέμου, ὁ ὁποῖος ἦταν ἐξ ἀρχῆς καταδικασμένος. Γιά νά τήν διατηρήση ὁ στρατός μας μέχρις ὅτου ὅλοι οἱ Ἕλληνες, καί οἱ Ἀρμένιοι πού ταύτισαν τίς τύχες τους μαζί μας, θά μποροῦσαν γλιτώνοντας τίς σφαγές καί τίς ἀτιμώσεις, νά φύγουν ἀποκομίζοντας καί τήν κινητή περιουσία τους.

Εἶναι καιρός νά ἀπαλλαγοῦμε πιά ἀπό τήν συζήτηση ἄν ἔφταιξαν γιά τήν ἥττα στήν Μικρασία οἱ βενιζελικοί ἤ οἱ βασιλικοί (ἤ ποιός ἐνδεχομένως περισσότερο) καί νά ζητήσουμε συγγνώμη ἀπό τίς ψυχές αὐτῶν πού τούς ἐγκαταλείψαμε νά ἐξοντωθοῦν ἀπό τούς Τούρκους.