Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2015

Λ. ΕΥΔΟΞΟΣ: Απόηχοι της Επικαιρότητας (Οι λύκοι που γέρασαν…)

("Εφημερίδα του Κ.Σ.Μ."/τεύχος 175/Δεκέμβριος 2014)
Οι λύκοι που γέρασαν…
Φαίνεται ότι τα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης βάλθηκαν να αποδείξουν το πόσο αληθινή και επίκαιρη παραμένει η παροιμιώδης φράση «ο λύκος κι αν εγέρασε κι άλλαξε το μαλλί του, μήτε τη γνώμη άλλαξε μήτε την κεφαλή του», στην οποία καταφεύγανε το πάλαι ποτέ οι γιαγιάδες και οι παππούδες που ήθελαν να προειδοποιήσουν τα εγγόνια τους να μην εμπιστεύονται άτομα με παρελθόν που δεν ήταν άσπιλο. Γιατί, όπως προκύπτει, δεν ξεχωρίζουν από τους γέρικους λύκους της παράταξής τους, ακόμα και αν διατηρούν ακέραιη, πυκνότατη και με το φυσικό της χρώμα την κόμη τους.
… και η νοοτροπία τους
Με ακραία προπέτεια ο αντιπρόεδρος της Βουλής, που έχει εκλεγεί από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης, απηύθυνε σε κυβερνητικό στέλεχος την απειλή: «η αποσταθεροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ συμπίπτει με αποσταθεροποίηση της χώρας. Αυτό είναι το πρόβλημά σας. Είστε παγιδευμένοι… Όταν μιλάτε εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, τότε υπονομεύετε την σταθερότητα της χώρας.».
Δεν θα πρέπει, ωστόσο, να προξενεί έκπληξη το θράσος του. Παρά το ότι καταβάλλει συστηματικά προσπάθεια να φενακίσει την κοινωνία με το προσωπείο της μετριοπάθειας και της σοβαρότητας, αποτελεί και ο ίδιος δείγμα ατόμου που ταυτίζει μανιχαϊστικά το καλό με την γραμμή του και το κακό με ό,τι ξεφεύγει από αυτήν, ίδιον όλων των ατόμων με ολοκληρωτική νοοτροπία. Η δε γραμμή του καθορίζεται από τις προσωπικές ιδεοληψίες του ή αυτές που του μετακένωσαν οι γεροντότεροι ινστρούχτορές του.
Κατά κανόνα δε ένα άτομο με αυτή τη νοοτροπία επικαλείται μία αφηρημένη έννοια με θετικές συνδηλώσεις, με την οποία ταυτίζεται για να καθαγιάζει τη θέση του. Κάποτε, οι ιδεολογικοί του αντίπαλοι καταφεύγανε στο “έθνος”. Οι κάθε απόχρωσης ομοϊδεάτες του προτιμούσαν τον “λαό”, με τη διαφορά ότι στην πράξη ο “λαός” τους περιοριζόταν μόνον σε εκείνους και εκείνες που ενστερνίζονταν την ιδεολογία τους (και τις πρακτικές τους). Ο ανεκδιήγητος αντιπρόεδρος της Βουλής τους ξεπέρασε· πλειοδοτώντας, καθώς ταύτισε το κόμμα του με τη “χώρα”! Με αυτόν τον τρόπο δεν αφήνει περιθώριο σε κανέναν άλλο να σφετερισθεί έστω και ένα απόκομμά της!
… και τα στρατά τους
Παρέα με ομάδα από τους γνωστούς δυνάστες των πανεπιστημίων τρεις βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης συμπορεύτηκαν με ομάδα αναρχο-αριστερών φοιτητών (;) που “μπούκαρε” στην πρυτανεία του Αθήνησι και απαίτησε να έχει λόγο, βαρύνοντα μάλιστα, στις αποφάσεις της Συγκλήτου του. Αλλά και προηγουμένως και μεταγενέστερα οι βουλευτές και τα υψηλόβαθμα στελέχη της δεν σταμάτησαν επ’ ουδενί να προσφέρουν πολιτική κάλυψη και ηθική συμπαράσταση σε ανάλογους τραμπουκισμούς.
Η πρακτική τους δεν θα πρέπει να ξαφνιάζει. Μια ζωή με τη συνδρομή τους και με πρόσχημα το πανεπιστημιακό άσυλο διατηρούν σε ομηρία την ανώτατη εκπαίδευση της χώρας. Με τη βοήθειά τους λογοκρίνουν την ύλη των μαθημάτων, επιλέγουν τις εκδηλώσεις που “αρμόζουν” στους πανεπιστημιακούς χώρους (και εκδιώκουν κακήν-κακώς τις υπόλοιπες), εκλέγουν το διδακτικό προσωπικό (ως και τους πανεπιστημιακούς καθηγητές) της αρεσκείας τους διαιωνίζοντας το status quo που άρχισε να διαμορφώνεται στις αρχές της δεκαετίας του 1980, δηλητηριάζουν τη σκέψη των απονήρευτων φοιτητών διαχέοντας σχεδόν μονοπωλιακά τις ιδέες τους, εμφανίζονται ως οι αποκλειστικοί εκπρόσωποι της διανόησης του τόπου…
Προφανώς δε, δεν έχουν καμία όρεξη να αφήσουν να γλιστρήσει μέσα από τα χέρια τους αυτό το “κελεπούρι”. Αλλά με την ενέργειά τους στέλνουν και ένα μήνυμα σε εκείνους που δεν έχουν αντιληφθεί ακόμα με ποιους έχουν να κάνουν: με ποιους και με ποιον τρόπο πρόκειται να κυβερνήσουν και να επιβάλουν την τάξη (τους).
Αν, τώρα, αναρωτιέται κανείς πως ασκούν γοητεία ακόμα και σε υποτιθέμενα μετριοπαθή στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης τέτοιες ενέργειες, ας κάνει τον κόπο να ξαναδιαβάσει τον αμέσως προηγούμενο «Απόηχο».
… και οι αρχές τους
Με το που ανέλαβαν καθήκοντα ορισμένοι δημοτικοί άρχοντες που εκλέχτηκαν με την σημαία της αξιωματικής αντιπολίτευσης αποδόθηκαν σε μία καθαρά κομματική πολιτική με την άρνησή τους να εφαρμόσουν νόμους που έχουν ψηφιστεί από το Κοινοβούλιο. Από κοντά τους και η υπερ-περιφερειάρχης. Μέτωπο ανομίας, αφού με τις ενέργειές τους δηλώνουν ότι η τήρηση των νόμων είναι προσωπική επιλογή του καθενός.
Βέβαια, υπάρχει και το συνηθισμένο άλλοθι όλων των ολοκληρωτικών εξουσιών: «οι άλλοι ήταν οι εξ ορισμού κακοί και, επομένως, και οι νόμοι τους ήταν κακοί, ενώ εμείς είμαστε οι εξ ορισμού καλοί και, συνεπώς, και οι νόμοι μας είναι καλοί, οπότε, όποιος δεν συμμορφώνεται δεν μπορεί παρά να είναι είτε κακοποιό στοιχείο είτε τρελός για δέσιμο.»!
Αν, τώρα, αναρωτιέται κανείς πως θα αντιμετωπισθούν ανάλογες συμπεριφορές αν, ό μη γένοιτο, η αξιωματική αντιπολίτευση κυβερνήσει αυτόν τον τόπο, ας κάνει τον κόπο να ξαναδιαβάσει τον αμέσως προηγούμενο «Απόηχο».
… και η απήχησή τους
Μπορεί η αξιωματική αντιπολίτευση να πιάνει εντυπωσιακά νούμερα στις δημοσκοπήσεις, κυρίως χάρη στα κυβερνητικά “αυτογκόλ” και στη μαζική μετακόμιση στην στέγη της αντιδραστικών στρωμάτων που δεν θέλουν να χάσουν τα προνόμια που έχαιραν κατά την προμνημονιακή εποχή, αλλά, όπως φαίνεται, η απήχηση ορισμένων μεθόδων αγώνα που παραδοσιακά πατρονάρει έχει πάρει την κάτω βόλτα.
Το αποδεικνύουν η μικρή μαθητική συμμετοχή στις τακτικές εποχικές καταλήψεις σχολείων και η ελαχιστοποίηση της διάρκειάς των, λόγω διαρροών και αδιαφορίας από τη μεγάλη μάζα της μαθητιώσας νεολαίας.
… και οι καταβολές τους
Τον Άρη Βελουχιώτη επικαλέστηκε και προέβαλε ως παράδειγμα προς μίμηση ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε λόγο που έβγαλε στη Λαμία, γενέτειρα της εμβληματικής και άκρως αμφιλεγόμενης μορφής της ΕΑΜικής αντίστασης.
Αυτόν, προφανώς, έμαθε να θαυμάζει από τα γεννοφάσκια του και δεν μπορεί να απαλλαγεί από τη γοητεία του αιμοχαρούς έφιππου καβαλάρη μέσα στα χιονισμένα τοπία της ορεινής Ρούμελης. Δεν είναι εύκολο να απαρνηθεί κανείς τους παιδικούς “ήρωές” του.
… και τα απωθημένα τους
Τον ύμνο του Ε.Α.Μ. παιάνιζαν στη διάρκεια της μαθητικής παρέλασης για την επέτειο του «ΟΧΙ» στο Χαλάνδρι. Η πρωτοβουλία ανήκε στην τοπική δημοτική αρχή, Και οι εκπρόσωποι της αξιωματικής αντιπολίτευσης την δικαιολόγησαν με την δικολαβίστικη επίκληση του ότι το Ε.Α.Μ. περιλαμβάνεται στις αναγνωρισμένες αντιστασιακές οργανώσεις της κατοχής.
Όμως, το Ε.Α.Μ. δεν αντιπροσώπευε παρά μία μόνον από τις αντιστασιακές οργανώσεις της κατοχής, ενώ ο εορτασμός της επετείου απευθύνεται σε όλους τους έλληνες, δηλαδή ακόμα και σε αυτούς που κυνηγήθηκαν από αυτό. Ακόμα δε και αν σε κάποιους δεν αρέσουν οι στρατιωτικές ή οι μαθητικές παρελάσεις, αυτές πλέον γίνονται υπό τους ήχους εμβατηρίων που δεν ταυτίζονται με μία πολιτική παράταξη, ενώ η επιλογή του συριζαίου δήμαρχου του αθηναϊκού προαστίου κινήθηκε στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση.
Με αυτόν τον τρόπο άφησε να εκδηλωθούν τα ρεβανσιστικά αισθήματα που κατατρύχουν ακόμα πολλούς “συναγωνιστές” του. Και προϊδέασε την κοινωνία για το κατά που και με ποια μονόπλευρα κριτήρια θα ξαναγραφεί η ιστορία του τόπου. Αλλά έδωσε και το στίγμα του καθεστώτος που ονειρεύονται και φιλοδοξούν (χωρίς να το ομολογούν) να επιβάλουν οι σύντροφοί του.
… και οι διαφωτιστές τους
Καλοβολεμένο πρώην στέλεχος της πράσινης νομενκλατούρας, καθηγητής παρακαλώ, που μετακόμισε με όλη την κουστωδία των απολιθωμάτων του εργατοπατερισμού στην αξιωματική αντιπολίτευση, προέβλεψε ειδικό δικαστήριο για αυτούς που, ως μέλη της Κυβέρνησης Παπαδήμου, «ψήφισαν τα μνημονιακά κείμενα» που εκχώρησαν την κυριαρχία της χώρας!
Φυσικό μέσα σ’ αυτό το συνονθύλευμα των λειψάνων του σταλινισμού, των επιγόνων των λιβανιστών του Τσαουσέσκου, των προστατών των τρομοκρατών και όλων εκείνων που κατατρύχονται από τα απωθημένα του αμέσως προηγούμενου «Απόηχου».
… και οι συμπάθειές τους
Μεσοκαλόκαιρο και δικάζονταν σε ακριτικό νησί τούρκοι υπήκοοι που είχαν συλληφθεί ως τρομοκράτες σε “φουσκωτό” γεμάτο όπλα με κατεύθυνση άλλο μεγάλο (και πιο) ακριτικό νησί.  Συνήγορός τους βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης!
Δυσκολοχώνευτο είτε τον είχαν επιλέξει λόγω ειδικών επιδόσεων είτε είχε προστρέξει οικειοθελώς. Αλλά διόλου αφύσικο. Οι “παλιοπαρέες” δεν ξεχνιούνται εύκολα. Ειδάλλως πως θα δικαιολογούσε έτερος βουλευτής του ίδιου κόμματος το επιλεκτικό ενδιαφέρον για την υγεία του serial killer Σάββα Ξηρού, αν δεν αναφερόταν «Σε έναν εννοούμενο ως τρομοκράτη από το Σύνταγμα και από τον νόμο, που διάλεξε την ένοπλη πάλη.»
Μ’ άλλα λόγια, με άλλο Σύνταγμα και με άλλους νόμους (της αποδοχής, ως φαίνεται, του βουλευτή), τα μεν στελέχη της «17 Νοέμβρη» δεν θα χαρακτηρίζονταν ως “τρομοκράτες” αλλά πιθανόν ως “εθνικοί ευεργέτες” ή “τυραννοκτόνοι”, η δε δράση τους, η “ένοπλη πάλη”, μάλλον θα εθεωρείτο ως “απελευθερωτικός αγώνας”!
… και οι ευαισθησίες τους
Κάποιες μέρες πριν από την εκδήλωση αφίσες σε πολλά μέρη της πρωτεύουσας καλούσαν τους αθηναίους σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά της δράση του ισλαμικού στρατού (“Isis”) και εκδήλωσης συμπάθειας για τους πολιορκημένους του Κομπανί. Η συγκέντρωση είχε προγραμματισθεί για το απόγευμα της 1ης Νοεμβρίου, την ίδια μέρα με συγκεντρώσεις σε πολλές άλλες πόλεις του κόσμου. Αντίθετα με άλλες ανάλογες περιπτώσεις, οι αφίσες δεν έφεραν υπογραφή. Τελικά η συμμετοχή του κόσμου ήταν περιορισμένη.
Προφανώς, οι ορδές της αξιωματικής αντιπολίτευσης και οι συνοδοιπόροι τους των αναρχοαυτόνομων και ακροαριστερών δεν έκριναν σκόπιμο να κινητοποιηθούν και να χαλάσουν τον κόσμο σε αυτή την περίπτωση. Και γιατί να το κάνουν αφού δεν επρόκειτο να μεμφθούν και να καθυβρίσουν τη Δύση;
… και η δημοκρατικότητά τους
Σύσσωμη σχεδόν η αξιωματικοί αντιπολίτευση τάχθηκε υπέρ των δυναμικών ομάδων φοιτητικών μειοψηφιών ή/και εξωφοιτητικών γκρουπούσκουλων που ήθελαν να καταλάβουν πανεπιστημιακές εγκαταστάσεις με την ευκαιρία των προεορτίων της επετείου του Πολυτεχνείου και εγκάλεσαν κυβέρνηση και πρυτανικές αρχές για τον αυταρχισμό και την αντιδημοκρατική συμπεριφορά τους που δεν ενέδωσαν στις απαιτήσεις τους, αλλά αντιδράσανε και αποτρέψανε τις καταλήψεις.
Γιατί, φυσικά, δικαιώματα, κατά τη δημοκρατική τους αντίληψη, έχουν μόνο τα γκρουπούσκουλα με τα οποία συναγελάζονται και συγγενεύουν ιδεολογικά. Και τα οποία παίζουν το παιχνίδι τους, εξωθώντας τα πράγματα στα άκρα, τρομοκρατώντας την κοινωνία και παραπληροφορώντας την κοινή γνώμη με το να εμφανίζονται ως οι μοναδικοί και νόμιμοι εκπρόσωποι της φοιτητιώσας νεολαίας.
Στη συνέχεια δε, τα στελέχη της πήραν το μέρος αυτών που τα έβαλαν με τον πρύτανη του Αθήνησι (και με εκείνους που συντάχθηκαν μαζί του), επειδή πρότεινε να παίρνει το σύνολο των φοιτητών αποφάσεις για καταλήψεις κ.λπ. Μάλιστα πρότεινε ο αθεόφοβος (ή, μάλλον, ο “αναριστερόφοβος”) να γίνεται με ηλεκτρονικά μέσα η ψηφοφορία, προφανώς για να αποφεύγεται η ψυχολογική βία των δυναμικών ομάδων. Κοντολογίς, ομολόγησαν ότι προτιμούν την δικτατορία της περιθωριακής ομάδας από τη δημοκρατία της ολομέλειας!
Εύλογα, γιατί κατά την πάγια θέση τους ο λαός, η κοινωνία, οι πολίτες κ.λπ. αποτελούνται από αυτούς που συμμερίζονται τις απόψεις τους και εκφράζονται από τους “χιτλερίσκους” (ή, μάλλον, τους “σταλινίκσους” και τους “μαοΐσκους”) που “καπελώνουν” το σώμα. Οι υπόλοιποι δεν δικαιούνται καν «δια να ομιλούν», όπως είχε αποφανθεί εξέχουσα πολιτική φυσιογνωμία του σχετικά πρόσφατου παρελθόντος!
… και το συγγενολόι τους
Προπηλακίστηκε σε σχολείο της Αρναίας και έφαγε μπόλικο ξύλο σε κέντρο της πλατείας πρόεδρος του 15μελούς συμβουλίου του που αρνήθηκε να συνταχθεί με την κατάληψη του σχολείου. Τελικά για λόγους που ο καθένας μπορεί να φαντασθεί απέσυρε την καταγγελία του. Κανείς, όμως, από τους λαλίστατους κήνσορες της αξιωματικής αντιπολίτευσης που εξανίστανται και χαλάνε τον κόσμο ακόμα και για φραστικές παρεκτροπές άλλων πλευρών, δεν βρήκε το κουράγιο να καταδικάσει την βιαιοπραγία των εντεταλμένων υποψήφιων καταληψιών που δεν πέτυχαν τον στόχο τους. Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά. Εδώ δεν έχουν καταδικάσει τον ξυλοδαρμό πανεπιστημιακού της συμπρωτεύουσας από ενεργούμενα κύκλων που ενοχλούνται από το πώς «εκφράζεται για την αριστερά».
Δεν είναι εύκολο να τα βάζεις με ανθρώπους, με τους οποίους μοιράζεσαι τόσο και τόσα λόγω κοινής ιδεολογικής καταγωγής. Και αυτοί συνιδιοκτήτες της ίδιας “πολυκατοικίας” είναι! Και όπως λέει και ο (προσφιλής τους) λαός: «αν δεν στηρίξεις το σπίτι σου θα πέσει και θα σε πλακώσει».
… και η αλληλεγγύη τους
Να αφεθούν ελεύθεροι οι νεαροί που συμμετείχαν στις μεσημεριανές διαδηλώσεις στην μνήμη του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια των επεισοδίων ζήτησαν δύο βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Διόλου απρόσμενο. Έχουν μακρά παράδοση τα στελέχη της να ενδιαφέρονται και να συμπαρίστανται σε αναρχικούς, μπαχαλάκηδες και τρομοκράτες. Εδώ και τρεις δεκαετίες περίπου οι προκάτοχοί τους, που είχαν και την φήμη του μετριοπαθούς και σοβαρού αριστερού, δεν είχαν διστάσει να παρελάσουν ως μάρτυρες υπεράσπισης αναρχικού, στου οποίου τα χέρια είχε σκάσει αυτοσχέδια βόμβα και ο οποίος υποστήριζε ότι την είχαν συναρμολογήσει… άγνωστά του άτομα, στα οποία είχε δανείσει τα κλειδιά του σπιτιού του!
Αν, τώρα, αναρωτιέται κανείς πως και αναπτύσσεται τέτοια συμπάθεια, ας κάνει τον κόπο να ξαναδιαβάσει τον αμέσως προηγούμενο «Απόηχο».
… και η “μπακαλική” τους
Πολύ ενόχλησαν τους “μπουκαλόγατους” της αναρχοαριστερής και συριζαίικης προπαγάνδας τα αφ’ υψηλού βίντεο που απεικόνιζαν τα χαϊδεμένα τους παιδιά των Εξαρχείων να εκσφενδονίζουν βόμβες μολότωφ από ταράτσες πολυκατοικιών πέριξ της πλατείας κατά αστυνομικών δυνάμεων μετά τις διαδηλώσεις για την έκτη επέτειο του φόνου του Αλέξη Γρηγορόπουλου, αλλά και οι ειδήσεις για τις αδικαιολόγητες καταστροφές που προξένησαν οι ίδιοι ή/και οι συνοδοιπόροι τους στην πορεία που είχε προηγηθεί.
Και για να αμβλύνουν τις εντυπώσεις από τη δράση των προσφιλών τους “άτακτων παιδιών” επιστράτευσαν τα γνωστά αντίβαρα: (αναμφισβήτητες) εκτροπές στην αντίδραση των οργάνων της τάξης και αναπόδεικτες – συχνά δε για γέλια – υπόνοιες για προβοκάτσιες. Για το τι έδωσε αφορμή ή άλλοθι και για τα δύο… τσιμουδιά!
… και η ορφανιά τους
Ήθελαν να ρίξουν την κυβέρνηση με την ευκαιρία της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. Και όταν η κυβέρνηση τους πρόσφερε την ευκαιρία να το κάνουν μια ώρα αρχύτερα εξανέστησαν. Εύλογα, αφού στόχος του ήταν να κάνει η κυβέρνηση όλη τη “βρώμικη δουλειά” και να έρθουν, στη συνέχεια, εκείνοι να καρπωθούν τα αποτελέσματά της σκίζοντας τα μνημόνια (που θα είχαν ήδη λήξει). Η επίσπευση της εκλογής, όμως, τους χάλασε τη συνταγή και κλαυθμηρίζουν, θυμίζοντας τον πατροκτόνο που ζητούσε επιείκεια γιατί ήταν ορφανός.
… και τα διαβόλια τους
Πριν από έναν περίπου αιώνα ο Λένιν είχε δηλώσει ότι θα συμμαχούσε ακόμα και με τον διάβολο για να πετύχει τους στόχους του. Το ίδιο δήλωσε «τοις κείνου ρήμασι πειθόμενος» και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης πριν από δύο χρόνια με στόχο να ρίξει την κυβέρνηση. Και το διέπραξε τώρα ψηφίζοντας ο ίδιος και όλο του το κόμμα ό,τι ακριβώς και η ναζιστική δεξιά της χώρας για να αποτρέψει την εκλογή προέδρου της δημοκρατίας και να οδηγήσει τον τόπο σε εκλογές.
Άλλωστε, είχε προετοιμάσει το έδαφος ο συναγελασμός των “αγανακτισμένων” και των δύο πλευρών έξω από τη Βουλή, αλλά και η από κοινού από αυτές πριμοδότηση του δημάρχου Πειραιά. Άδικό έχει να πανηγυρίζει για τις εξελίξεις μέχρι και η αρχηγός του γαλλικού Εθνικού Μετώπου;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου