Γράμμα 569: Πρώτη χρονιά ἀριστερά

 

Γράμμα τοῦ Κέντρου Σοσιαλιστικῶν Μελετῶν σ’αὐτούς πού θέλουν τήν ἀλήθεια μέ ἀριθμό 569/Δευτέρα 25.01.2016

 

Πρώτη χρονιά ἀριστερά

 

Συμπληρώθηκε (τό ¨αἰσίως¨ παραλείπεται ὡς ἀπρόσφορο) ἕνας χρόνος ἀφότου ὁ ¨σοφός λαός¨ ἀνέδειξε μέ τήν ψῆφο του τό συριζαϊκό (τό ¨κακό¨ ἐξυπακούεται ὡς αὐτονόητο) συναπάντημα πρῶτο κόμμα καί ραχοκοκαλιά τῆς συγκυβέρνησης, πού σχηματίστηκε μέ τό δεκανίκι τῶν ψεκασμένων (σατ)ανελιτῶν. Καί ἑορτάσθηκε, κατά τά γνωστά πρότυπα, μέ συγκέντρωση. Ἀλλά σέ κλειστό στάδιο. Ἴσως γιατί σέ ἀνοικτό χῶρο δέν θά ἦταν ἐφικτό νά μήν ξεφύγη ἀπό τά ὅρια καί νά καταλαγιάση ὁ ἐνθουσιασμός τοῦ πλήθους αὐτῶν πού εἶναι τόσο πιστοί στό κόμμα ὥστε δέν διστάζουν νά ξεβολευτοῦν γιά νά συμμεριστοῦν τήν εὐεξία πού προκαλοῦν οἱ ¨κωλοτοῦμπες¨!

Οἱ ὁποῖες, ὡστόσο, δέν εἶχαν θέση στόν πανηγυρικό πού ἐξεφώνησε «ὁ μέγας Ἰάγος, ὁ πρωταγωνιστής», ὅπως θά ἔλεγε ὁ Διονύσης, ἄν συνέθετε σήμερα τόν «Μπάλλο» του. Ἐξαιτίας, πάντως, τῆς ἐντυπωσιακῆς μετριοφροσύνης του ὁμιλητῆ δέν εἶχαν θέση οὔτε οἱ δύο ψηφοφορίες πού διάνθισαν (ὡς περιττά μπιχλιμπίδια βεβαίως-βεβαίως) τήν χρονιά πού πέρασε. Οὔτε τό πόσο πολύ ἀπέδωσε τό «κυνῆγι τοῦ θησαυροῦ» (ἄλλως «κυνῆγι μαγισσῶν»), μέ ἔπαθλο κομβικές θέσεις στούς μηχανισμούς τοῦ δημοσίου, στό ὁποῖο ἐπιδόθηκε ἡ κομματική νομενκλατούρα.

Βέβαια, δέν εἶχαν θέση οὔτε τό ὅτι ἡ οἰκονομία βρίσκεται 3,5% πίσω ἀπό τό σημεῖο ὅπου θά βρισκόταν ἄν οἱ σημερινοί καταληψίες τῶν θώκων εἶχαν λιγουλάκι ὑπομονή, οὔτε τό ὅτι ἡ χώρα κινδυνεύει νά γεμίση μέ «πλατεῖες Βικτωρίας» («κάθε πόλη καί καταυλισμός, κάθε χωρίο καί hotspot» κατά παράφραση τοῦ γνωστοῦ σλόγκαν τῆς δικτατορίας), οὔτε τό ὅτι τά Α.Τ.Μ. ἔγιναν συνώνυμα μέ τό ¨σταγονόμετρο¨, οὔτε τά τόσα ἄλλα (τό ¨τρία¨ εἶναι μᾶλλον ἄκρως περιοριστικό γιά τά κυβερνητικά ἐπιτεύγματα τοῦ 2015) «κακά τῆς μοίρας μας» πού μᾶς ἐπιφύλαξε ἡ χρονιά πού πέρασε.

Ἀλλά αὐτά εἶναι λεπτομέρειες θά πεῖ κανείς. Τό σημαντικό εἶναι ὅτι ἡ κυβέρνηση ὅρθωσε τό (λιλιπούτειο) ἀνάστημά της ἀπέναντι στούς κατά περίπτωση καί συγκυρία ¨ἐχθρούς¨ τῆς χώρας: τήν κυρία Μέρκελ («go back κυρία Μέρκελ» ἔκραζε ὁ ἄρτι γλωσσομαθέστατος πρωθυπουργός), τόν κύριο Σώϋμπλε (ὅταν δέν ἦταν ἀρκούντως ¨σοφός¨), τό Δ.Ν.Τ. (ὅταν δέν ζητοῦσε ἐλάφρυνση τοῦ χρέους, ἀλλά ἐφαρμογή μεταρρυθμίσεων), τήν τρόϊκα…

Ἕως ὅτου προέκυψε ὁ ἰδανικός ἐχθρός, τό ἀπόλυτο κακό: ὁ Κυριάκος!