ΑΝΤΩΝΗΣ ΔΡΟΣΟΠΟΥΛΟΣ: Αναζήτηση των στοιχείων του νέου κόμματος

("Ἐφημερίδα τοῦ Κ.Σ.Μ."/τεῦχος 162/Ὀκτώβριος 2012)

Συνήθιζαν οἱ κυβερνῆτες μας κάθε φορά πού μᾶς ἀνήγγελλαν περικοπές παροχῶν καί αὐξήσεις φόρων, νά λένε, ὅτι τά μέτρα αὐτά εἶναι τά τελευταῖα μέ τά ὁποῖα μᾶς βαρύνουν - ἐάν ἐμεῖς βοηθήσουμε στήν ἐφαρμογή τους. Ἔτσι, ὅταν ἀναγκάζονταν νά πάρουν μετά κάποιο διάστημα νέα ἐπαχθῆ μέτρα, χωρίς νά μᾶς κατηγορήσουν ἀνοιχτά ἄφηναν νά καταλάβουμε, πώς ἐμεῖς εἴμαστε ὑπεύθυνοι γιά τήν μή ἀπόδοση τῶν παλαιῶν. Καί τό παιγνίδι συνεχιζόταν.

Τώρα, ὅταν ἐξήγγειλε ὁ κ. Σαμαρᾶς τήν ἐφαρμογή νέων ἀνάλογων μέτρων, παραιτήθηκε τῆς ρήτρας διαφυγῆς του ἐάν Εἶπε, ὅτι τά νέα μέτρα εἶναι τά τελευταῖα, διότι ὁ ἑλληνικός λαός δέν ἀντέχει ἄλλα.

Ἀλλά πῶς θά τηρήσει τήν ὑπόσχεσή του; Οὔτε ἡ εἴσπραξη τῶν κρατικῶν ἐσόδων συμβαδίζει μέ τίς προδιαγραφές τοῦ προϋπολογισμοῦ, οὔτε ἡ ἐκποίηση τῆς κρατικῆς περιουσίας μέ τό πρόγραμμα. Τό τελευταῖο θλιβερό ἀστεῖο εἶναι ἡ ἀποκάλυψη, πώς τό κράτος δωρεές πού τοῦ ἔχουν γίνει, τίς ἔχει ἀφήσει ἀνείσπρακτες ἀπό χρόνια. Καί ἔτσι ἀπολαμβάνουν μέν τόν τόκο αὐτῶν τῶν ποσῶν οἱ τράπεζες στίς ὁποῖες εἶναι αὐτά κατατεθειμένα, στό ὕψος πού ἔχουν ὁρίσει οἱ ἴδιες, ἀλλά τό κεφάλαιο τους δέν ἔχει ἀνακουφίσει τόν προϋπολογισμό.

Ἡ ἀνεπάρκεια αὐτή τοῦ δημοσιονομικοῦ μηχανισμοῦ εἶναι χαρακτηριστική.

Ἡ ταλαιπωρία τοῦ πολίτη

Ὅπου καί νά ρίξουμε τό μάτι μας, βλέπουμε τήν κρατική μηχανή νά ὑπολειτουργεῖ καί νά σταματᾶ ἀπό ἐμπλοκές της. Μᾶς λένει, ὅτι φταίει γι’αὐτό τό ἠλεκτρονικό δίκαιο τοῦ ὑπουργείου τῶν οἰκονομικῶν, πού δέν ἦταν κατασκευασμένο γιά μιά τόσο ἐκτεταμένη χρήση. Ἀλλά ὅταν χάνει ἐξ αὐτοῦ τό δημόσιο τόσο μεγάλα ποσά, δέν θά ἀποτελοῦσε πολυτέλεια νά ἀγοράσει ἕνα συμπληρωματικό ἠλεκτρονικό δίκτυο.

Ἡ κατάσταση αὐτή ἀποβαίνει γιά τόν ἁπλό πολίτη ἀπελπιστική. Ἡ μητέρα μιᾶς φίλης μου καί συνεργάτριας αὐτῆς τῆς Ἐφημερίδας, ἔχει νά εἰσπράξει ἀπό τόν περασμένο Φεβρουάριο τήν σύνταξή της. Καθώς ὅμως εἶναι κατάκοιτη καί χωρίς λογική ἐπαφή μέ ὅσα συμβαίνουν γύρω της, εἶναι ἀδύνατον νά πάει στό ΙΚΑ, γιά νά βεβαιωθοῦν ἐκεῖ ὅτι ἐξακολουθεῖ νά ζεῖ καί ὅτι δέν πρόκειται γιά μία ἀκόμη περίπτωση ἑνός ἀνύπαρκτου συνταξιούχου.

Ἡ σύνταξη διεκόπη, ἐπειδή ἔληξε ἡ θητεία τοῦ ¨οἰκονομικοῦ διαχειριστή¨, παρ΄ὅλο πού εἶχε γίνει ἐγκαίρως ἡ αἴτηση γιά παράτασή της. Εἶχε χαθεῖ ὁ φάκελος. Τό ἀναπηρικό ἐπίδομα διεκόπη γιατί ἡ ἐπιτροπή τό εἶχε βγάλει γιά 2 χρόνια. Ξαναπέρασε ἡ ἐπιτροπή μετά ἀπό 7 μῆνες.

Ἡ σύνταξη τελικά μπῆκε στίς 22 Σεπτεμβρίου ἀλλά χωρίς τό ΕΚΑΣ καί τό ἀναπηρικό ἐπίδομα.

Ἡ ἐπανάσταση τῶν συντεχνιῶν

Ὑπολειτουργεῖ ἡ κρατική μηχανή, ἀλλά οἱ συνδικαλιστικές ὀργανώσεις τῶν μελῶν του ὑπερεργάζονται.

Ἐπί ἡμέρες τά δελτία τῶν εἰδήσεων παρουσιάζουν τόν ἀγώνα τῶν δικαστικῶν ἐναντίον τῶν νέων μειώσεων τῶν ἀποδοχῶν τους. Γιά νά μήν καμφθεῖ τό ἐνδιαφέρον τοῦ τηλεοπτικοῦ κοινοῦ ἀπό τήν ρουτίνα τῶν ἐκδηλώσεων τους, ἐμφανίστηκε σέ μιά συγκέντρωσή τους μιά εἰσαγγελέας πού ἀσκοῦσε κύριο ρόλο σ’αὐτήν, φορώντας τήν τήβενο καί τό κάλυμα τῆς κεφαλῆς τοῦ ἀξιώματός της. Μιά ὑποβάθμιση τῶν συμβόλων χάριν τῶν συνδικαλιστικῶν ἐπιδιώξεων.

Καί ὁ μέν συνδικαλισμός τῶν δικαστικῶν, πού ἦταν ἄλλοτε ἀδιανόητος, ἔχει πλέον ἐπιτραπεῖ, ἀλλά τήν ἀπεργία τους καί «μέ ὁποιαδήποτε μορφή», τήν ἀπαγορεύει κατηγορηματικά τό Σύνταγμα. (Ἄρθρο 22 κεφ. 2)

Στήν συνέλευσή τους τά μέλη τῆς Ἕνωσης Δικαστῶν καί Εἰσαγγελέων «ἐκφράζοντας τήν δυναμή ἀντίδρασή τους στήν ὑποβάθμιση τοῦ λειτουργήματος καί τήν ἐπιχειρούμενη ὑπαλληλοποίησή τους» ἀποφάσισαν:

Νά ἐξακολουθήσουν νά διακόπτονται οἱ συνεδριάσεις τῶν δικαστηρίων ἀπό τίς 24 Σεπτεμβρίου μέχρι τίς 20 Ὀκτωβρίου ἀπό τίς 10 τό πρωϊ ὥς τίς 3 τό ἀπόγευμα. (Μετά τήν ὥρα αὐτή οὕτως ἤ ἄλλως συνεδριάσεις δέν γίνονται.) Καί τήν κατά τό ἴδιο διάστημα τήν ἀναβολή τῆς δημοσίευσης τῶν πολιτικῶν ἀποφάσεων ἐκτός ἀπό τίς ἐπείγουσες.

Σέ τί διαφέρουν αὐτές οἱ ἐνέργειες ἀπό τήν ἀπεργία - ἐκτός ἀπό τό ὄνομα. Εἶναι ὀδυνηρό, ὅτι οἱ κρατικοί λειτουργοί, στούς ὁποίους εἶναι κατ’ἐξοχήν ἀνατεθειμένη ἡ ἐφαρμογή τοῦ νόμου, κατασκευάζουν σοφιστικά τερτίπια γιά νά προσδώσουν νομιμοφάνεια σέ ἐκεῖνο πού τούς ἀπαγορεύει ρητά τό Σύνταγμα.

Ἡ νέα συνέλευση τῶν δικαστῶν καί τῶν εἰσαγγελέων ἔχει προσδιορισθεῖ ἀπό τώρα στίς 20 Ὀκτωβρίου. Ἀναμένεται, ὅτι θά δώσει νέα παράταση στήν συγκεκαλυμένη ἀπεργία.

Ὁ βραδύς ρυθμός στήν ἐκδίκαση τῶν ὑποθέσεων εἶναι ἀπό χρόνια ἀρνητικό στοιχεῖο στήν ἀπονομή τῆς δικαιοσύνης στήν Ἑλλάδα. Ἀναβολές γιά ψύλου πήδημα κλπ. Τό εἶχε ἐπισημάνει ἡ Τρόϊκα ὑπογραμμίζοντας, ὅτι ἡ κατάσταση αὐτή ἀποθαρρύνει τίς νέες ἐπενδύσεις. Μέ τήν ἐπιδείνωση τώρα τῆς βραδύτητας ἐκ τῶν συνδικαλιστικῶν διεκδικήσεων, μεγάλο ποσοστό τῶν διαδίκων θά φύγει ἀπό τή ζωή χωρίς νά ἔχει βγεῖ ἀπόφαση ἐπί τῆς ὑπόθεσής τους.

Τό ἄρθρο τοῦ Συντάγματος πού ἀναφέρθηκε πρίν, περιλαμβάνει στήν κατηγορηματική ἀπαγόρευση τῶν ἀπεργιῶν καί τά σώματα ἀσφαλείας. Τά μέλη τους σήμερα παραβιάζουν ἐπιδεικτικά τόν συνταγματικό περιορισμό. Σέ μιά ἐποχή πού ὀργιάζει τό ἔγκλημα καί ἡ ἀσφάλεια καί ἐπεκτείνεται ἡ ἀνασφάλεια στόν δρόμο, ἀλλά ἀκόμα καί μέσα στά σπίτια μας. Στά σώματα ἀσφαλείας περιλαμβάνεται καί τό πυροσβεστικό σῶμα. Ἡ συνδικαλιστική του ὀργάνωση προβάλλει τήν ἴδια προτεραιότητα στίς διεκδικήσεις της. Τό ἔλλειμμα τῆς προστασίας πού δικαιοῦται τό κοινό πιάνει ὅλες τίς διαστάσεις τῆς ζωῆς μας.

Τήν ὥρα πού γράφονται αὐτές οἱ γραμμές ἀπεργοῦν γιά ἕνα τριήμερο οἱ ἐφοριακοί. Ἰσχναίουν τά χρηματικά ἀποθέματα τοῦ Δημοσίου, γιά νά καλύψει αὐτό τίς ὑποχρειώσεις του.

Ἡ ἐπανάσταση τῶν συντεχνιῶν ἀπολήγει σέ μιά καθολική ἀμφισβήτηση τοῦ κράτους. Ἀλλά τό κράτος εἶναι τό βασικό ὄργανο τῆς κοινωνίας καί ἡ ἀποδυνάμωσή του στρέφεται ἐναντίον ὅλων μας.

Οἱ πολιτικοί

Κράτος εἶναι βέβαια ἕνα ἄθροισμα ἀπό ὑπηρεσίες, ἀλλά γιά τόν πολίτη μετροῦν ἐκεῖνοι πού τίς κατευθύνουν. Οἱ ἐνδιάμεσοι μεταξύ τῆς ψήφου του καί τῆς κρατικῆς μηχανῆς. Οἱ πολιτικοί.

Ποτέ δέν εἶχε πέσει τόσο χαμηλά ἡ ἐκτίμηση τοῦ λαοῦ γιά τόν πολιτικό κόσμο. Καθημερινά μαθαίνονται πράγματα πού γεμίζουν ἀγανάκτηση τήν κοινή γνώμη. Τριάντα ἕνα πολιτικά πόσωπα, ἀπό τά ὁποῖα τά 13 προέρχονται ἀπό τό ΠΑΣΟΚ, 14 ἀπό τήν ΝΔ καί 4 ἀπό ἄλλα κόμματα καί διετέλεσαν ὑπουργοί, ὑφυπουργοί καί βουλευτές, περιέχονται στήν ¨λίστα¨ τῆς ΣΔΟΕ. Οἱ ἐναντίον τους κατηρορίες εἶναι γιά φοροδιαφυγή, παράνομες οἰκονομικές δραστηριότητες, ψευδεῖς δηλώσεις τοῦ ¨πόθεν ἔσχες¨, μέ διάφορες προεκτάσεις κατά περίπτωση.

Τήν ἀνασφάλεια πού αἰσθάνεται ὁ πολιτικός κόσμος ἀντιμετωπίζοντας τήν κοινή γνώμη, δείχνει ὅτι γιά τίς κατηγορίες πού ἐξαπέλυσε ἐναντίον του μιά κυριακάτικη φυλλάδα προβληματικῆς ἀξιολόγησης, ὁ κ. Μεϊμαράκης ἔσπευσε νά δηλώσει τήν παραίτησή του. Μετέγνωσε κατόπιν καί ἀποφάσισε νά ἀπέχει ἀπό τά καθήκοντά του τοῦ προέδρου τῆς βουλῆς καί τά ὁποῖα μετεβίβασε στούς δύο πρώτους ἀντιπροέδρους γιά ὅσον καιρό θά συνεχίζεται ἡ ἐξέλεγξη τῶν ἐναντίον του κατηγοριῶν.

Ἡ κοινή γνώμη κυττάζει μέ ἀπαξίωση ὁλοκληρο τόν πολιτικό κόσμο. Ἄσχετα μέ τήν ψῆφο πού ἔχει δώσει στά διάφορα κόμματα καί τήν σημερινή πρόθεση ψήφου της. Ἐπικρατεῖ ἡ ἐντύπωση, ὅτι ὅλοι τελικά βολεύονται ἀπό τήν ἐνασχόλησή της μέ τήν πολιτική. Ἀκόμη καί ἐκεῖνοι πού βάλλουν ἐναντίον τοῦ συστήματος, ὁ Τσίπρας, οἱ «Ἀνεξάρτητοι Ἕλληνες», ἡ «Χρυσή Αὐγή». Ὅτι ὅλοι χρησιμοποιοῦν τά προνόμια πού ἔχουν καθιερωθεῖ γι’αὐτούς πού δρασκελίζουν τήν πόρτα τῆς βουλῆς καί τά ὁποῖα πληρώνει ὁ ἀνώνυμος κοσμάκης.

Ἡ ἐμπιστοσύνη στό μέλλον τῆς χώρας ἔχει χαθεῖ. Τό ὑβρεολόγιο ἐναντίον τῶν πολιτικῶν μετασχηματίζεται σέ κατηγορία ἐναντίον τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, πού ἀνέδειξε τήν ὑπάρχουσα πολιτική τάξη. Ἡ γνώση τοῦ κινδύνου νά διαλυθεῖ ὁ τόπος εἶναι γενικά διαδεδομένη. Κυκλοφορεῖ ἡ ἐλπίδα, ὅτι οἱ ἑταῖροι μας γιά τά δικά τους συμφέροντα, ἔστω καί μέ ἐλλάτωση τῶν παροχῶν τους, θά ἐξακολουθήσουν νά μᾶς συγκρατοῦν ἀπό τό νά πέσουμε στό χάος καί ὅτι θά διατηρηθοῦμε ἔτσι ὡς χώρα. Ἡ ἀστάθεια ὅμως τοῦ σύγχρονου κόσμου εἶναι δεδομένη καί ἰδιαίτερα τοῦ γεωγραφικοῦ χώρου, στόν ὁποῖον βρίσκεται ὁ τόπος μας.

Εἶναι φανερό, ὅτι χρειάζεται μιά ριζική ἀλλαγή στό πολιτικό τοπίο.

Τό κόμμα γιά τήν ἀνόρθωση

Ἡ ἐπανάσταση τῶν συμφερόντων πρέπει νά ἀντιμετωπισθεῖ μέ μία ἀντίθετη ἐπανάστση πού νά βάζει τό συμφέρον τῆς ὁλότητας πάνω ἀπό τά ἀτομικά.

Ἡ ἐπανάσταση αὐτή πρέπει νά εἶναι δημοκρατική, γιατί οἱ μόνες ἐπαναστατικές ἀλλαγές πού ἀντέχουν στόν χρόνο εἶναι αὐτές πού πραγματοποιοῦνται μέ δημοκρατικά μέσα. Ἄρα μᾶς χρειάζεται ἕνα κόμμα.

Φίλος μου, πού εἶχε συμμετάσχει στήν ἵδρυση τοῦ ΚΣΜ, μέ ρώτησε μέ ἀπαισιοδοξία γιατί νά ἀγκαλιάσει ὁ λαός τό Καινούργιο Κόμμα, πού ἐμεῖς τοῦ προτείνουμε. Γιατί - ὅταν οἱ διάφορες ὁμάδες πού μέ τά δανεικά καί ἀγύριστα πού ἀποσποῦμε ἀπό τούς κουτόφραγκους, βλέπουν μέν τό βιοτικό τους ἐπίπεδο νά ὑποχωρεῖ, ἀλλά εἶναι μακρυά ἀπό τήν ἐξαθλίωση καί τήν πεῖνα. Καί μέ πιό ἠθικό θά χαλάσουν τήν βολή τους γιά μιά ἐπαναστατικῶν διαστάσεων ἐπαναστατική ἐξόρμηση.

Ἐπειδή καί ἀρκετοί ἀναγνῶστες αὐτοῦ τοῦ ἄρθρου μποροῦν νά διερωτηθοῦν τά ἴδια, σπεύδω νά τούς ἀπαντήσω μέ αὐτά πού εἶπα στόν φίλο μου.

Ἡ βολή τοῦ κοσμάκη μέσα στήν σημερική κατάσταση εἶναι πολύ σχετική. Ὅλους τούς βασανίζει ἡ ἀγωνία γιά ΄το μέλλον. Καί ἡ προσκόλληση στήν ἥσσονα προσπάθεια διαλύεται, ὅταν ἀνοίγει ἡ ἐλπίδα μιᾶς πραγματικῆς ἀνόρθωσης.

Προδιαγραφές τοῦ Καινούργιου Κόμματος

Θά ἐπαναλάβω ἐκεῖνο πού εἶπα πρίν γιά τήν τοποθέτηση τοῦ γενικοῦ συμφέροντος πάνω ἀπό τά ἀτομικά. Ἡ ἀρχή αὐτή πρέπει νά εἶναι τό θεμέλιο τοῦ Καινούργιο Κόμματος. Ἀμετακίνητη.

Τό κόμμα πρέπει νά συγκροτηθεῖ ἀπό μιά συνέλευση, στήν ὁποίαν θά μετάσχουν, μέ τήν ἀπόφαση νά τά βροῦν τό ΚΣΜ καί ὅσες ἄλλες ὁμάδες ἀντιλαμβάνονται ἐξ ἴσου ἔντονα τήν ἀνάγκη του. Καί νά συγκροτήσουν ἕνα ὀργανωτικό πυρήνα γιά τήν ὁριστική διαμόρφωση του καί τήν κατάρτιση προγράμματος.

Τό πρόγραμμα πιστεύω, ὅτι θά πρέπει νά εἶναι πολύ λιτό. Τό κόμμα πρέπει νά ἀφεθεῖ ἐλεύθερο νά καθορίζει τή στάση του πάνω στήν ἐξέλιξη τῶν πραγμάτων. Ἄλλη πορεία πρέπει νά τηρήσει, ἄν ἡ Εὐρωπαϊκή Ἕνωση ἀποκτήσει πολιτική ἑνότητα καί ἄλλη ἄν τά κράτη-μέλη της ἐξακολουθήσουν νά κυριαρχοῦνται ἀπό τά ἰδιαίτερα συμφέροντά της. Ἄλλα πρέπει νά προτείνει ἄν ἀποδώσουν θετικά οἱ ἔρευνες τοῦ ὑπογείου πλούτου τῆς χώρας καί ἄλλα ἄν διαρκέσει ἡ πίεση τῆς ἀνάγκης νά προσελκυθοῦν ξανά ἐπενδυτές. Τό μέλλον περικλείει πολλούς ἀγνώστους πού θά ὑπαγορεύσουν διάφορες ἐναλλακτικές λύσεις.

Ἕνα ἐρώτημα πού θά θέσουν πολλοί ὅταν προχωρήσει ἡ διαδικασία γιά τό νέο κόμμα, θά εἶναι γιά τό ποιός θά εἶναι ὁ ἀρχηγός του. Ἡ κοινή γνώμη θέλει νά προσωποποιεῖ τά κόμματα καί ἰδιαίτερα τά καινούργια. Νομίζω, ὅτι ὁ καταλληλότερος γιά νά γίνει ἡ ἐμβληματική φυσιογνωμία του εἶναι ὁ Λουκᾶς Παπαδῆμος. Τά χαρίσματά του εἶναι πολύ γνωστά καί δέν χρειάζεται νά τά ἐπαναλάβω. Ἀκούω τήν ἀντίρρηση, ὅτι δέν θά δεχθεῖ ὁ ἴδιος, γιατί δέν τό ἑλκύουν οἱ κοινοβουλευτικοί ἀγῶνες. Πέφτει σέ μᾶς τό βάρος νά τόν πείσουμε, ὅτι γιά ἄλλη μία φορά καί σέ μεγαλύτερο βαθμό ἀπό τήν προηγούμενη πρέπει νά τόν πείσουμε νά προσφέρει τόν ἑαυτό του στήν πατρίδα μας.

Γιά νά δώσει τό νέο κόμμα στήν κοινή γνώμη τήν αἴσθηση τῆς ἀφετηρίας καί τῆς ἐκ βάθρων ἀλλαγῆς πού ἐπιδιώκει πρέπει νά ἀποκλείσει ἀπό τήν στελέχωσή του τούς ἐκπροσώπους τοῦ παλαιοῦ πολιτικοῦ κόσμου. Ἀσφαλῶς δέν ἔχουν διαπράξει ὅλοι ὅσοι διετέλεσαν ὑπουργοί καί βουλευτές πράξεις διαφθορᾶς καί κακοδιοίκησης, κάποιοι δέ ἀπό αὐτούς ἔχουν πραγματοποιήσει ἀξιόλογο ἔργο. Ὁ κόσμος διψᾶ γιά μιά βαθειά τομή μέ τό παρελθόν.

Οἱ διστάζοντες προβάλλουν τό μεγάλο οἰκονομικό κόστος τῆς προβολῆς ἑνός νέου κόμματος. ¨Ποῦ νά βρεῖς τά λεφτά πού θά διαθέτουν γιά τήν προπαγάνδα τους τά παλαιά κόμματα! ¨ Ἡ ἀπάντηση εἶναι, ὅτι ἡ τεχνολογική ἐξέλιξη εὐνοεῖ τίς πολιτικές ἐξορμήσεις τῶν μερῶν καί τῶν ἀδυνάτων. Χάρις στίς ἱστοσελίδες τους ὁ Τζήμερος, οἱ ¨Ἀνεξάρτητοι Ἕλληνες¨ καί ἡ ¨Χρυσή Αὐγή¨ ἔγιναν ἐπιλογές σέ ἀγνώστους των.

Τό ΚΣΜ ἔχει ἀποκτήσει ἤδη μιά ἠλεκτρονική διάδοση, πού μερικούς μῆνες πρίν τοῦ ἦταν ἀπλησίαστη.

Τά ὅρια

Ἡ λιτότητα τοῦ προγράμματος γιά τήν ὁποία ἔκανα λόγο, δέν σημαίνει ὅτι δέχομαι τήν ἀνυπαρξία κάποιων βασικῶν περιορισμῶν. Πρέπει νά εἶναι ἀντιληπτό στό ὑποψήφιο μέλος καί στόν ἐκλογέα, ὅτι τό Καινούργιο Κόμμα ἔχει ὁρισμένες ¨κόκκινες γραμμές¨, πού δέν μπορεῖ νά ὑπερβεῖ οὔτε πρό τά πάνω, οὔτε πρός τά κάτω. Σάν τέτοιες βλέπω τίς ἀκόλουθες:

• Δέν εἶναι λύση νά ἀγοράσουμε τήν ἀνόθρωση τῆς χώρας μέ τήν ἐξαθλίωση τῶν ἤδη φτωχῶν της. Ἄρα ἀπαραίτητη ἡ κοινωνική πολιτική.

• Ἡ κοινωνική πολιτική δέν μπορεῖ νά φθάσει σέ σημεῖο πού νά στραγγαλίζει τήν ἰδιωτική ἐπιχειρηματικότητα. Τό κράτος ἔχουμε δεῖ πόσο μικρή ἱκανότητα διαθέτει ὅταν γίνεται τό ἴδιο ἐπιχειρηματίας. Πρέπει οἱ ἰδιῶτες νά ἐνθαρρυνθοῦν νά παράγουν περισσότερα καί καλλίτερα.

• Ἡ αὔξηση τῆς ἐθνικῆς παραγωγῆς εἶναι τό κλειδί γιά τήν ἀνόρθωση. Ἀνάγκη γιά στρώσιμο στήν δουλειά.

Οὔτε ἡ ἀνεργία εἶναι ἀνεκτή, οὔτε οἱ ἀπεργίες ἐπιτρεπτές, κατά τήν ἄποψή μου. Βρισκόμαστε σέ μιά κατάσταση πού λίγο διαφέρει ἀπό τήν ἀπόκρουση μιᾶς ἐχθρικῆς εἰσβολῆς. Κάτι σάν σέ ἕναν πόλεμο. Καί στούς πολέμους οἱ ἀπεργίες εἶναι πισώπλατη μαχαιριά στό μαχόμενο ἔθνος.