ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ: Ἡ Βία καί ἡ Δημοκρατία

("Ἐφημερίδα τοῦ Κ.Σ.Μ."/τεῦχος 162/Ὀκτώβριος 2012)

 

Τά στρατιωτικά κινήματα πίστευε ἡ κοινή γνώμη, ὅτι ἀνήκουν ὁριστικά στό παρελθόν. Ὅτι οἱ ἀξιωματικοί – γιατί αὐτοί εἶναι πού ἀποφασίζουν τά κινήματα, οἱ φαντάροι ἐκτελοῦν τίς διαταγές τους – λόγω τῆς καταστροφῆς ἀπό ἐκεῖνο τοῦ 1967, λόγω Εὐρώπης, λόγω τῆς ἐκπαίδευσης πού τούς γίνεται κλπ, δέν θά ξαναπαραβιάσουν τόν ὄρκο τους.

Τό ¨Βῆμα¨ τῆς 30ης Σεπτεμβρίου ἔρριξε μιάν ἀστραπή. Στό πρωτοσέλιδο ἄρθρο του καί κατόπιν ὡς κύριο θέμα ἀφηγήθηκε, ὅτι μόλις πρίν ἀπό ἕνα χρόνο ἡ ἀνώτατη στρατιωτική ἡγεσία, ὁ ΓΕΕΘΑ καί οἱ ἀρχηγοί τῶν τριῶν ὅπλων, μέ τήν παρότρυνση ἀκροδεξιῶν καί παραεκκλησιαστικῶν κύκλων, ἑτοιμάζονταν νά καταλάβει τήν ἐξουσία καί ὁ ὑπουργός Ἀμύνης γιά νά προλάβει τό κίνημα τήν ἀποστράτευσε καί στήν συνέχεια καί ἄλλους 13 ἀνώτατους ἀξιωματικούς.

Ὁ βαθμός τῆς ἀκρίβειας αὐτῶν τῶν πληροφοριῶν παραμένει ἀνεξακρίβωτος. Φαίνεται πάντως, ὅτι κάτι σχετικό συνέβη ἐκεῖνες τίς ἡμέρες. Καί ἔχουν σημειωθεῖ ἐπανειλημμένως κρούσματα ἀπειθαρχίας στίς ἔνοπλες δυνάμεις, ὅπως ἡ παρέλαση στίς 28 Ὀκτωβρίου 2011 στήν Θεσσαλονίκη μαθητῶν στρατιωτικῆς σχολῆς, ἐναντίον τῆς διαταγῆς πού εἶχαν λάβει. Ὅλα αὐτά τά ἀντιπειθαρχικά κρούσματα ἔχουν μείνει δυστυχῶς ἀτιμώρητα.

Ἀπό τόν σχολιασμό τῶν δημοσιευμάτων τοῦ ¨Βήματος¨ στά μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης προκύπτει ἡ πεποίθηση τῆς κοινῆς γνώμης, ὅτι ἕνα στρατιωτικό καθεστώς δέν μπορεῖ πλέον νά ἐπιβληθεῖ. Αὐτό ὅμως δέν ἀποκλείει μιά τέτοια ἀπόπειρα. Μέ κόστος βαρύ καί ἰδιαίτερα στήν διεθνῆ ἀξιοπιστία τῆς χώρας.

Ὑπόγειες συζητήσεις γιά τήν ἀνάγκη τῆς ἐπέμβασης τοῦ στρατοῦ ἀφθονοῦν ἀπό καιρό. Εἶναι πολλοί, καί ποικίλων πολιτικῶν προελεύσεων, πού ἐξομολογοῦνται, ὅτι τήν ἐλπίζουν, διότι ὁ πολιτικός κόσμος ἔχει ἀποδειχθεῖ ἀνίκανος νά βγάλει τήν χώρα ἀπό τήν πολυδιάστατη κρίση της. Καί περιμένουν πώς καί ἡ Ε.Ε. θά βρεῖ μιά φόρμουλα γιά νά συμβιώσει μέ μιά στρατοκρατική ἐκτροπή τοῦ πολιτεύματός μας, κουρασμένη νά βλέπει τά χρήματά της νά μήν πιάνουν τόπο...

Ἡ συλλογιστική αὐτή εἶναι βαθύτατα ἐπικίνδυνη. Ἡ ἀπόπειρα ἑνός στρατιωτικοῦ πραξικοπήματος δέν μπορεῖ νά τελεσφορήσεη, ἀλλά ἡ βία πού θά ἐκπέμψει θά γυρίσει τόν τόπο μας δεκάδες χρόνια πίσω. Ἡ ἀπάντηση στά προβλήματά μας πρέπει νά εἶναι καλλίτερη δημοκρατία. Ἐξ οὗ καί τό αἴτημα γιά τό Καινούργιο Κόμμα.