Λ. ΕΥΔΟΞΟΣ: Απόηχοι της Επικαιρότητας ("Η άλλη όψη")

("Εφημερίδα του Κ.Σ.Μ."/τεύχος 165/Απρίλιος 2013)

Δεν είναι σπάνιο «τα φαινόμενα» να «απατούν». Μ’άλλα λόγια είτε να αναδίδουν μία εικόνα που δεν ανταποκρίνεται, άμα την καλοεξετάσει κανείς, στην πραγματικότητα είτε να μην δίνουν μια συνολική εικόνα, συσκοτίζοντας κάποιες πτυχές της πραγματικότητας.

Η άλλη όψη (1)

Κάτι τέτοιο συμβαίνει και με την προοπτική “κουρέματος” των δανείων των Ελλήνων από τις τράπεζες. Η πρώτη αντίδραση είναι θετική: ελαφρύνει το βάρος πολλών νοικοκυριών που βρίσκονται σε δύσκολη έως δεινή θέση και, ταυτόχρονα, εναρμονίζεται με την αποστροφή που νιώθουν πολλοί για το “ληστρικό” τραπεζικό σύστημα που παρέσυρε απονήρευτους συν-έλληνες σε αλόγιστο και ασύμβατο σε σχέση με το εισόδημά τους και την επαγγελματική τους σταθερότητα/αβεβαιότητα δανεισμό.

Μια τέτοια στάση προϋποθέτει ευπιστία και ολιγόνοια από την πλευρά των δανειοληπτών, οι οποίες, σ’αυτή την περίπτωση, θα πρέπει να αμβλύνουν την ευθυκρισία τους και να βαρύνουν και στη σημασία της ψήφου των.

Πέρα, όμως, από αυτό, όπως και κάθε άλλο μέτρο διευκόλυνσης (π.χ. εξόφλησης φόρων ή ασφαλιστικών εισφορών), είναι κατάφωρα άδικο για τους νουνεχείς και συνεπείς πολίτες, τα “κορόιδα” σύμφωνα με την ορολογία της πιάτσας!

Γιατί, στην συγκεκριμένη περίπτωση, ο ανεγκέφαλος ή ο πονηρός που πήρε δάνειο χωρίς να έχει εξασφαλίσει την αποπληρωμή του βρίσκεται σε καλύτερη μοίρα από αυτόν που ζύγισε τα υπέρ και τα κατά και αποφάσισε να μην το τολμήσει γιατί διαπίστωσε ότι δεν θα βγαίνει, ενώ, αν ήξερε ότι θα του κοστίσει λιγότερο, θα το αποτολμούσε και αυτός.

Η άλλη όψη (2)

Μπορεί η αξιωματική αντιπολίτευση να καταδίκασε την καταστροφική επιδρομή στις εγκαταστάσεις εξόρυξης χρυσού στην Χαλκιδική, αλλά η δικαιολόγηση των προφάσεων των επιδρομέων με τον χαρακτηρισμό ως “εθνικού εγκλήματος” της συγκεκριμένης μεταλλευτικής δραστηριότητας και η στηλίτευση των μεθόδων των ανακριτικών αρχών, αφαιρεί το “φύλλον συκής” της καταδίκης.

Σε συνδυασμό δε με την προπέτεια επιφανούς στελέχους της που χαρακτήρισε «διεθνή λαμόγια και σακαφλιάδες» τους εν δυνάμει ξένους επενδυτές στη χώρα, απέδειξε για μια ακόμα φορά – αν και δεν χρειαζόταν – ότι οι οικολογικές, περιβαλλοντικές, αρχαιολογικές κ.ά. ευαισθησίες της δεν είναι παρά προφάσεις (εν αμαρτίαις).

Στην πραγματικότητα, η αξιωματική αντιπολίτευση δεν επιθυμεί καμία επενδυτική δραστηριότητα. Απλά, επενδύει πολιτικά στην οικονομική εξαθλίωση του πληθυσμού, στην οποία τον οδηγεί η απραξία.

Η άλλη όψη (3)

Η μεταφορά των απορριμμάτων της Πελοποννήσου στους κατάλληλους χώρους υποδοχής της Αττικής έδωσε διέξοδο στις τοπικές δημοτικές αρχές ορισμένων περιοχών του Μοριά που είχαν επί ένα περίπου μήνα σταματήσει την αποκομιδή τους επειδή είχαν κλείσει οι τριάντα δύο (!) παράνομες χωματερές τους. Με αυτόν τον τρόπο απαλλάχτηκαν οι κάτοικοι της Τρίπολης, της Ερμιόνης και άλλων καλλικράτειων δήμων από την μπόχα και τα μικρόβια.

Η λύση που επιλέχθηκε, όμως, έχει και τη ζοφερή πλευρά της. Ή, μάλλον, έχει και τις ζοφερές πλευρές της. Αμβλύνει την πίεση που υφίσταται η απαράδεκτη τοπική αυτοδιοίκηση να δώσει λύση σε ένα πρόβλημα που χρονίζει, με ευθύνη της, δεκαετίες. Καλομαθαίνει τις συνυπεύθυνες (τόσο γιατί αυτές ψηφίζουν τις ένοχες τοπικές αυτοδιοικήσεις όλων των επιπέδων, όσο και γιατί οι ίδιες παρεμβάλλουν συνεχώς προσκόμματα στην αντιμετώπιση του προβλήματος) τοπικές κοινωνίες στην λύση του φορτώματος των οχληρών λειτουργιών σε καλόβολους(;) γείτονες. Επιβαρύνει την ελληνική οικονομία με τσουχτερά πρόστιμα και την ελληνική κοινωνία, την ώρα που την έχει γονατίσει η λιτότητα, με το απαράδεκτο και δυσβάσταχτο κόστος της μεταφοράς.

Η άλλη όψη (4)

Όπως ανακοινώθηκε από το Υπουργείο Εργασίας (Κοινωνικής Ασφάλειας & Πρόνοιας ή όπως αλλιώς αποκαλείται κατά τις επιταγές της αδολεσχίας της εκάστοτε εντυπωσιοθηρίας) 53.694 συνταξιούχοι δεν απογράφηκαν παρά τις διαδοχικές αναβολές και διευκολύνσεις. Μεταγενέστερη, πάντως, πληροφορία τους περιόρισε σε 51.551. Μόνον δε αυτοί στοίχιζαν στο κράτος περί τα 420 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο, δηλαδή πολύ περισσότερα από διάφορα επώδυνα μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης με τεράστιο οικονομικό και κοινωνικό κόστος. Επειδή δε τόσο το φαινόμενο όσο και η κάθε μεμονωμένη περίπτωση έχουν το παρελθόν τους, εύλογα μπορεί να υπολογιστεί ότι το κόστος με βάθος 20ετίας ανέρχεται στο ιλιγγιώδες ποσό των 8,4 δισεκατομμυρίων ευρώ, αντιπροσωπεύει δηλαδή το 3,2% του προ κρίσεως χρέους της χώρας, χωρίς να συνυπολογιστεί η χρηματοοικονομική επιβάρυνση. Ενδέχεται δε να έχει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις, καθώς, από τις 4.390.378 καταγραφές συνταξιούχων, στις 319.675 τα στοιχεία ήταν ελλιπή ή άκυρα. Συγκεκριμένα, σε 167.364 ήταν κενός ή άκυρος ο Αριθμός Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης και σε 152.311 ο Αριθμός Φορολογικού Μητρώου. Σε 15.882 μάλιστα ήταν κενοί ή/και άκυροι και οι δύο! Χώρια που είναι υπό εξέταση ακόμα περίπου δέκα χιλιάδες, οι οποίες μπορεί να έπρεπε να είχαν διακοπεί επειδή έχουν μεσολαβήσει γεγονότα (π.χ. γάμοι) που αναιρούσαν τον λόγο χορήγησής των.

Ενδιαφέρον, όμως, παρουσιάζει η ανακοίνωση του υπουργείου και από μία άλλη σκοπιά. Αν σε μία χώρα με πληθυσμό μόλις πάνω από 10 εκατομμύρια χορηγούνται 4,4 εκατομμύρια συντάξεις και αν από τον υπόλοιπο πληθυσμό αφαιρεθούν όσοι είναι ανήλικοι ή σπουδάζουν, καθώς και όσοι απασχολούνται σε παρασιτικούς τομείς, πόσοι είναι αυτοί που απομένουν και εργάζονται παραγωγικά για να ταΐζουν τους υπόλοιπους;

Η άλλη όψη (5)

Στην πρωτοφανή ποινή των ισοβίων καταδικάσθηκε για συνέργεια σε υπεξαίρεση τουλάχιστον 17,9 εκατομμυρίων ευρώ ο εμφανισιακά αψεγάδιαστος πρώην δήμαρχος της συμπρωτεύουσας. Σε οκτώ χρόνια κάθειρξη και δήμευση περιώνυμου ακινήτου του καταδικάστηκε για ψευδείς δηλώσεις “πόθεν έσχες” ο διαβόητος πλέον πάλαι ποτέ παντοδύναμος υπουργός (και παρά λίγο πρωθυπουργός) των “πράσινων” περιόδων της μεταπολίτευσης. Ιδού, λοιπόν, δύο ερανίσματα από την πρόσφατη ειδησεογραφία που πιστοποιούν την διαφθορά στην κορυφή της πολιτικής ιεραρχίας του τόπου.

Σύγχρονά τους, όμως, είναι και μερικά άλλα ερανίσματα. Όπως το ότι περίπου 300 με 400 αγρότες από την περιοχή της Θήβας εισπράξανε μέσα σε μία 4ετία (2005 με 2008) επιστροφή Φ.Π.Α. για πλαστά ή εικονικά τιμολόγια ύψους 100 εκατομμυρίων ευρώ. Μεταξύ άλλων είχαν πουλήσει σε οπωροπωλείο της Πρέβεζας κρεμμύδια αξία 1,4 εκατομμυρίων ευρώ, λες και όλη η Ήπειρος ψώνιζε κρεμμύδια από εκεί! Κατάστημα με τροφές κατοικιδίων στον Πύργο, είχε προμηθευτεί κρεμμύδια αξίας 8 εκατομμυρίων ευρώ, λες και στην περιοχή ταΐζουν τα ζωντανά τους καθημερινά στιφάδο! Στο Δημοκρίτειο 129 δικαιούχοι έκρυψαν από την εφορία αμοιβές 1.693.000 ευρώ από προγράμματα ερευνών. 48 αγρότες της Στερεάς εξέδωσαν ή πήραν πλαστά και εικονικά τιμολόγια 22.515.063 ευρώ. Και πάει λέγοντας…

Μια πρώτη αντίδραση είναι ότι με τέτοια ηγεσία τι να περιμένει κανείς ή, όπως λέει ο λαός: «το ψάρι απ’το κεφάλι βρωμάει». Αλλά, όταν διαπιστώνει την έκταση της σήψης, δεν θα έχει άδικο να αναρωτηθεί κατά πόσον: «η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα;». Ή, μ’άλλα λόγια, αν το φέρσιμο της ηγεσίας του εξαχρείωσε τον λαό ή ο λαός έκανε διαχρονικά επιλογή ηγεσιών «κατ’εικόνα και ομοίωσίν» του.

Η άλλη όψη (6)

Η χώρα έφτασε στο “παρά πέντε” για την εκταμίευση μιας ακόμα μνημονιακής δόσης και βρέθηκε για άλλη μια φορά απροετοίμαστη. Αιτία; Ποια άλλη από την κυβερνητική δυστοκία για μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων. Ούτε καν τους “επίορκους”, όπως – θολώνοντας τα νερά – αποκαλούν εκείνους που υποπέσανε σε παράπτωμα, δεν έχουν βρει τρόπο για να κουνήσουν από τη θέση τους! Οι κυβερνητικοί εταίροι αντιστέκονται, χρονοτριβούν, κωλυσιεργούν ο καθένας με τον τρόπο του, παρά τις πιθανές επιπτώσεις από αθέτηση των υποχρεώσεων. Οι ιδεοληψίες τους, οι αλληλεξαρτήσεις τους και, κυρίως, ο μαξιμαλισμός όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης δεν τους αφήνουν «να βάλουν νερό στο κρασί τους» κι ας κλονίζουν την αξιοπιστία τόσο τη δική τους όσο και της χώρας.

Ως ευαισθησία για την τύχη των εργαζομένων θα μπορούσε να δικαιολογήσει κανείς την στάση του συνόλου του κομματικού φάσματος, αν την ίδια στιγμή δεν δίσταζαν να θεσμοθετήσουν μέτρα που στοιχίζουν τη θέση σε πολλαπλάσια άτομα του ιδιωτικού τομέα, με στόχο να διαφυλάξουν ανέπαφους τους πόρους που συντηρούν τον δημόσιο τομέα. Ήδη η Γ.Σ.Ε.Β.Ε.Ε. υπολογίζει ότι μέσα στο 12μηνο θα χαθούν άλλες περίπου 195.000 θέσεις εργασίας στις τάξεις της! Μπορεί να χύνουν προσώρας και για το θεαθήναι μερικά κροκοδείλια δάκρυα για τις εκατοντάδες χιλιάδες που έριξαν εν γνώσει τους στην ανεργία με τα μέτρα τους των ανέργων, αλλά, στη συνέχεια, «καταπίνουν τη γλώσσα τους» και προχωρούν ακάθεκτοι παρακάτω.

Για να αποδειχθεί για μία ακόμα φορά ότι, για σύσσωμη την πολιτική τάξη, μερικοί έλληνες είναι “πιο ίσοι” από τους υπόλοιπους!

Η άλλη όψη (7)

Αυτό, όμως, είναι το κόστος του πελατειακού κράτους, την δημιουργία και την ύπαρξη του οποίου εύλογα και δίκαια επικρίνουν όλες – αντιμνημονιακές και μη – εκφάνσεις της ελληνικής αριστεράς.

Μόνο που και αυτές κολυμπάνε αναίσχυντα στον βούρκο της υποκρισίας, καθώς πλειοδοτούν σε άρνηση, πρωτοστατούν σε κινητοποιήσεις και αγωνίζονται «με νύχια και με δόντια» να κρατηθεί μακριά από τις θυσίες των υπολοίπων αυτό το “πελατειακό κράτος” που τόσο τους ενοχλεί και το μέμφονται!

Για το τι τραβάνε οι άλλοι, αυτοί, δηλαδή, για τους οποίους θα έπρεπε να νοιάζονται κατά προτεραιότητα, εκβάλλουν κάθε φορά μερικές επιφανειακές οιμωγές και το παρακάμπτουν. Για να αποδειχθεί περίτρανα ότι είναι όντως “ταξικά” κόμματα. Αλλά όχι με την κλασική έννοια του όρου, δηλαδή υπέρ της τάξης των εργαζομένων στην αντιπαράθεσή τους έναντι της τάξης των κεφαλαιοκρατών, αλλά – ανομολόγητα – υπέρ των συντεχνιών του δημόσιου τομέα εναντίον της ανυπεράσπιστης κοινωνίας!

Η άλλη όψη (8)

Θύελλα αντιδράσεων προκάλεσε η ενέργεια ακροδεξιού βουλευτή να ουρήσει έξω από τα γραφεία τηλεοπτικού σταθμού σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την συνεχή προβολή τουρκικών σήριαλ. Αν και το γιατί στο κατώφλι ενός μόνο από τα κανάλια που έχουν υποκύψει στον πειρασμό είναι ένα ερώτημα, η οργή για την πράξη είναι εύλογη, δίκαιη και κατανοητή.

Όχι, όμως, για όλους. Γιατί σε κάποιους από αυτούς θύελλα αντιδράσεων είχε προκαλέσει και πριν από μερικά χρόνια η ενόχληση ορισμένων από πίνακα εικαστικού που έδειχνε κάποιον να αυνανίζεται μπροστά σε εθνικό ή θρησκευτικό (δεν έχει σημασία) σύμβολο. Τότε είχαν αποκαλέσει την ενόχληση (και την απόσυρση του έργου από την έκθεση «Art Athina») λογοκρισία έργου τέχνης!

Η άλλη όψη (9)

Αποσύρθηκε την τελευταία στιγμή διάταξη με την οποία ιδιωτικά ακίνητα που συνορεύουν με προς αξιοποίηση ακίνητα του Τ.Α.Ι.Π.Ε.Δ. θα διέπονταν από τους ίδιους πολεοδομικούς κανόνες. Σωστή εκ πρώτης όψεως η απόσυρση γιατί, συν τοις άλλοις, θα αδικούσε τους ιδιοκτήτες ακινήτων, για τα οποία θα υπήρχαν μικρότερα περιθώρια ανάπτυξης απλά και μόνον επειδή θα βρίσκονταν δυο βήματα παραπέρα.

Από την άλλη πλευρά, όμως, η προνομιακή μεταχείριση των ακινήτων του Δημοσίου που έχουν περιέλθει στη δικαιοδοσία του Τ.Α.Ι.Π.Ε.Δ. θα έχει δύο αρνητικές συνέπειες. Η πρώτη επειδή θα οξύνει την αντιαισθητική εικόνα του αστικού τοπίου με την πολλοστή καταστρατήγηση των ενιαίων κανόνων ορισμένων αρχιτεκτονικών παραμέτρων (ύψους κ.λπ.).

Η δεύτερη γιατί θα είναι αδύνατον να πεισθεί ο οποιοσδήποτε πολίτης ότι οι περιορισμοί της δόμησης του δικού του οικοπέδου οφείλονται σε αισθητικούς, περιβαλλοντικούς, κοινωνικούς ή ο,τιδήποτε άλλο λόγους, και όχι σε μια με χαρακτήρα τιμωρίας επιδίωξη από το κράτος περιορισμού του οφέλους που μπορεί να αποκομίσει, και να μην προσπαθήσει, ως εκ τούτου, να τους παραβιάσει.