("Ἐφημερίδα τοῦ Κ.Σ.Μ."/τεῦχος 163/Δεκέμβριος 2012)
Σέ ἐποχές μιᾶς γενικῆς συμφορᾶς ἡ φυσική τάση τῶν ἀνθρώπων εἶναι ἡ ἀλληλεγγύη. Στόν τόπο μας ὅμως τώρα, σάν ἐπακόλουθο προφανῶς τῆς μακρᾶς ἀποσάρθρωσης θεσμῶν καί ἀξιῶν, γιγαντώνει ὁ ἐγωϊσμός.
Θριαμβεύει ὁ Ἐαυτούλης.
Ἄλλοι κυττάζουν νά βγοῦν πλουσιώτεροι ἀπό τήν οἰκονομική κρίση. Κερδοσκοποῦν καί πηγαινοφέρνουν τά λεφτά τους στό ἐξωτερικό ἀνάλογα μέ τίς ἐνδείξεις τοῦ χρηματιστηρίου. Ἄλλοι ἀναπτύσσουν μιά ἔντονη μαχητικότητα γιά τίς διεκδικήσεις τῆς ὁμάδας τους. Ἔτσι ἔχουμε κάθε μέρα μία ἤ περισσότερες συνδικαλιστικές ὀργανώσεις νά ἀπεργοῦν - ὅταν ἡ αὔξηση τῆς ἐθνικῆς παραγωγῆς εἶναι προϋπόθεση τῆς ἐξόδου μας ἀπό τήν κρίση. Ἀπεργοῦν οἱ ἐφοριακοί καί καθυστερεῖ τό κράτος νά μαζέψει τά ἔσοδά του. Ἀπεργοῦν ἔμμεσα καί οἱ δικαστικοί προβάλλοντας αὐθαίρετες ἑρμηνεῖες τοῦ Συντάγματος καί ἡ λύση τῶν διαφορῶν τοῦ κοινοῦ παραπέμπεται σέ ἄδηλο χρόνο. Οἱ δρόμοι κλείνονται ἀπό διαδηλωτές καί ἀνεβαίνει τό κόστος τῶν συγκοινωνιῶν ἀπό τίς ἀναγκαστικές στάσεις καί τίς παρακάμψεις. Ἐπιπλέον ἀνεβαίνουν τά ἔξοδα τοῦ κράτους μέ τήν ἀνάγκη πρόσληψης προσθέτου ἀστυνομικοῦ προσωπικοῦ γιά τήν συγκράτηση τοῦ χάους στούς δρόμους.
Ὁ κάθε ἀπεργός καί ὁ κάθε διαδηλωτής γίνεται ἀντίπαλος τοῦ κάθε ἄλλου συμπολίτη, ὁ ὁποῖος ἔχει τήν ἀνάγκη μιᾶς ὁμόψυχης ἀλληλεγγύης. Πόλεμος ὅλων ἐναντίον ὅλων.
Στήν ὁμαδική κατακρήμνιση πρέπει νά ὑπάρξει ἀντίσταση. Νά δοῦμε ὅτι χρειάζεται νά δώσουμε ὅλοι τά χέρια γιά νά σηκώσουμε τόν τόπο ἀπό τό βάραθρο στό ὁποῖο ἔχει πέσει.
Οἱ ἀτομικές διασώσεις μέ ἀντικοινωνικές πράξεις δέν ὠφελοῦν.
Ἐπρός γιά τήν συνειδητοποίηση τοῦ ὅτι πάνω ἀπό τά ἰδιαίτερα συμφέροντα τῶν ἀτόμων καί τῶν ἐπιμέρους ὁμάδων ὑπάρχει τό γενικό, τό ἐθνικό συμφέρον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου