ΑΝΤΩΝΗΣ ΔΡΟΣΟΣΠΟΥΛΟΣ: Πρακτικές παρατηρήσεις σχετικά μέ τήν δημιουργία τοῦ Καινούργιου Κόμματος

("Ἐφημερίδα τοῦ Κ.Σ.Μ."/τεῦχος 163/Δεκέμβριος 2012)

Ἡ Τρόϊκα ἀκολουθεῖ μιά λάθος πολιτική, δέν μποροῦμε ὅμως νά τήν σταματήσουμε γιατί χωρίς τά λεφτά της τά δημόσια ταμεῖα θά μείνουν ἄδεια. Μοιάζουμε μέ ἕναν ἄρρωστο πού βλέπει τήν ἀποτυχία τῆς θεραπείας πού τοῦ γίνεται, ἀλλά δέν διώχνει τό γιατρό του γιατί στό χωριό του δέν ὑπάρχει ἄλλος.

Ἡ ἀποτυχία τῶν συνταγῶν τοῦ Μνημονίου συνεχίζεται ἐπί χρόνια. Στό τέλος κάθε περιόδου βρισκόμαστε χειρότερα ἀπό ὅτι εἴμαστε στήν ἀρχή. Διαρκῶς καί ἄλλα μαγαζιά βάζουν λουκέτο καί πληθαίνουν οἱ ἄνεργοι. Δέν λέω, ὅτι δέν ὑπάρχουν καί ἑλληνικές εὐθῦνες γι’αὐτό, οἱ ἑταῖροι μας ὅμως πού καθορίζουν τήν πορεία μας θά ἔπρεπε νά διαθέτουν ἕνα καλλίτερο σχέδιο. Δυστυχῶς ἐξακολουθοῦν νά εἶναι αἰχμάλωτοι τῆς μονεταριστικῆς ἀντίληψης, ἡ ὁποία ἐξέλαμψε στά μέσα τοῦ 20ου αἰώνα, καί παραβλέπουν τίς σοφές κεϋνσιανές διδασκαλίες πού δικαιώθηκαν στό ξεπέρασμα τῆς τρομερῆς κρίσης πού συγκλόνισε τόν κόσμο πρίν ἀπό τόν β΄ παγκόσμιο πόλεμο.

Οἱ ἑλληνικές δυνατότητες

Γιά νά βγοῦμε ἀπό τόν λανθασμένο δρόμο, θά ἔπρεπε νά ἔχουμε δημόσια ἔσοδα, τά ὁποῖα θά μᾶς ἀπήλασσαν ἀπό τήν ἀνάγκη νά μένουμε δεμένοι στήν χρηματοδότηση τῆς Τρόϊκας. Τό κράτος ὅμως ὑπολειτουργεῖ. Δέν εἶναι εἰς θέσιν νά εἰσπράξει τούς φόρους, δέν μπορεῖ νά ρευστοποιήσει τό ἐνεργητικό του, ἀκόμη καί ἀγνοεῖ διαθέσιμά του πού κοιμοῦνται.

Ἡ κατάσταση μοιάζει ἀπελπιστική, ἀλλά δέν εἶναι. Ὑπάρχει ἡ ἐλπίδα στό βάθος τοῦ κουτιοῦ τῆς Πανδώρας. Καί αὐτή εἶναι ἡ ὀρθή πολιτική σκέψη καί ἡ θέληση νά τήν θέση σέ ἐφαρμογή.

Δυστυχῶς ὁ πολιτικός κόσμος μας εἶναι ἐθισμένος στήν προχειρότητα καί ἀποφεύγει τά δύσκολα. Οἱ βουλευτές δίνουν συνέχεια μάχες γιά τήν προστασία τοῦ συμφέροντος κάποιας τάξης καί κάνουν πολύ δύσκολη καί βραδυκίνητη τήν τήρηση ὅποιων θετικῶν ἀποφάσεων τῆς κυβέρνησης.

Μέσα στήν γενική ἀπαξίωση τοῦ δημοσίου βίου, ἀναδύεται ἡ ἀπαξιωτική διάθεση τῆς κοινῆς γνώμης γιά τό σύνολο τοῦ πολιτικοῦ κόσμου.

Τό Καινούργιο Κόμμα

Ἡ ἐλπίδα στό βάθος τοῦ κουτιοῦ τῆς Πανδώρας, γιά τήν ὁποία ἔγραφα πιό πρίν, εἶναι ἕνα κίνημα ἐκ τῶν κάτω, τό ὁποῖο θά ἀναστρέψει τήν πορεία πρός τήν καταβαράθρωση.

Θά εἶναι ἀριστερό, δεξιό ἤ κεντρῶο αὐτό τό κίνημα; Τίποτε ἀπό ὅλα αὐτά. Διότι ἡ κατάσταση ἐμφανίζει συνεχῶς μεταλλαγές. Πλέουμε ἀνάμεσα σέ βράχους καί ὑφάλους καί χρειάζεται νά στρίβουμε κάθε τόσο ἀπότομα τό τιμόνι. Πραγματισμός χρειάζεται γιά τήν ἐξυπηρέτηση τοῦ γενικοῦ συμφέροντος. Καί σκληρή προσήλωση στήν ἐπιδίωξή του.

Τό ΚΣΜ στήν ἔκτακτη Γενική Συνέλευση τοῦ Μαϊου ἔλαβε τήν ἀπόφαση νά ἐργαστεῖ γιά ἕνα Καινούργιο Κόμμα, πού θά ἔθετε τό κοινό συμφέρον, πάνω ἀπό τίς ἐπιδιώξεις τῶν ἀτόμων καί τῶν ἐπιμέρους ὁμάδων. Τότε ὁ κίνδυνος νά κερδίσει τίς ἐκλογές ὁ Τσίπρας, πού θά ὁδηγοῦσε τήν χώρα σέ μιά χειρότερη ἀκόμη κατάσταση ἀπό αὐτήν στήν ὁποία βρισκόταν, ἔκαναν πολύ ἑλκυστική τήν ἰδέα τοῦ Καινούργιου Κόμματος.

Ἦταν καί ἄλλες ὁμάδες πολιτῶν πού εἶχαν παραπλήσια ἀντίληψη περί τοῦ πρακτέου μέ αὐτήν τοῦ ΚΣΜ. Σπεύσαμε νά ἔλθουμε σέ ἐπαφή μαζί τους καί ἀνοίξαμε συζητήσεις. Ὁ Τσίπρας ὅμως δέν ἐνίκησε, ἦρθε καί ἡ χαλάρωση τῶν θερινῶν διακοπῶν, καί ὁ διάλογος γιά τό Καινούργιο Κόμμα ἔλαβε βραδύ ρυθμό.

Ποῦ βρισκόμαστε σήμερα

Ὑπάρχουν πάντοτε διάφορες ὁμάδες πού λένε Ναί στήν συγκρότηση τοῦ κόμματος τῆς μεγάλης ἀλλαγῆς, κάθε μία ὅμως ἀπό αὐτές τό θέλει σύμφωνα μέ τίς δικές της προδιαγραφές. Προσχωρήσετε σέ μᾶς, λέει στίς ἄλλες ὁμάδες, καί θά τά βροῦμε ὅλοι μαζί: διακηρύξεις, πρόγραμμα, καταστατικό. Δικαιολογημένα ὅμως αὐτές δέν στέργουν νά μποῦν σέ ἕνα στημένο σχῆμα μέ τήν προϋπάρχουσα ἰδεολογία καί θεωρία του, τήν στελέχωσή του καί τήν ἀτμόσφαιρα πού ἔχει δημιουργήσει.

Ἡ ἀνάγκη εἶναι νά γίνει κάτι ἐξ ὑπαρχῆς, λιτό καί ἁπλό, ἐπικεντρωμένο στήν ἀποστολή του.

Τό ΚΣΜ δέν θέλει νά εἶναι τό ἴδιο τό Καινούργιο Κόμμα. Θέλει νά διατηρήσει τήν ἰδεολογική του ταυτότητα, γιά νά τήν προωθήσει ὅταν θά ξεπεραστεῖ ἡ τωρινή πολυδιάστατη κρίση, καί εἶναι πρόθυμο νά ζητήσει ἀπό τά μέλη του νά ἐγγραφοῦν στό Καινούργιο Κόμμα ἀ τ ο μ ι κ ά. Μέσα σ’αὐτό θά ψηφίζουν ὄργανα καί γραμμή κατά τήν προσωπική τους κρίση. Τό ΚΣΜ δέν πάει νά καπελώσει τό Κανούργιο Κόμμα. Ἀκόμη καί αὐτή ἡ ὀνομασία πού τοῦ ἔχουμε δώσει ἀποτελεῖ ἁπλή πρότασή μας.

Στό μόνο στό ὁποῖο εἴμαστε ἀμετακίνητοι, εἶναι ἡ θέση τοῦ γενικοῦ συμφέροντος, πάνω ἀπό τά ἰδιαίτερα τῶν ἐπιμέρους ὁμάδων καί τῶν ἀτόμων.

Κάναμε ἤδη δύο ἀνοιχτές συζητήσεις γιά τό θέμα αὐτό στήν αἴθουσα πού νοικιάζει τό ΚΣΜ. Ἡ πρώτη εἶχε μεγαλύτερη προσέλευση ἀπό ὅ,τι εἶχε ἡ δεύτερη. Φαινόμενο πού δείχνει ὅτι σάν λαός ἐνθουσιαζόμαστε στήν ἀρχή γιά μιά καλή ἰδέα, ἀλλά στήν συνέχεια κουραζόμαστε στήν συζήτηση τῶν προβλημάτων τῆς ἐφαρμογῆς της.

Ποῦ θά βροῦμε τά τεράστια ποσά πού ἀπαιτεῖ ἡ πορεία τοῦ Καινούργιου Κόμματος, ἦταν ἕνα ἐρώτημα πού ἐτέθηκε. Ἡ ἀπάντηση, ὅτι ἡ τεχνολογική ἐξέλιξη βρίσκεται μέ τό μέρος μας καί τό e-mail ἀπέδειξε στίς τελευταῖες δύο ἐκλογές, ὅτι ἐπικαλύπτει τήν ἀντίθεση τοῦ ἐμπορικοῦ τύπου, δέν ἱκανοποίησε αὐτούς πού ἔθεσαν τήν ἐρώτηση. Καί ὅμως καί τοῦ e-mail αὐξάνονται συνεχῶς οἱ παραλῆπτες του καί ἡ διάδοση τοῦ κινήματος γιά τό Καινούργιο Κόμμα, θά κάνει νά τό πλησιάσουν διάφορες ἐφημερίδες.

Τί πρέπει νά γίνει αὔριο

Ἐμεῖς δέν ἀπογοητευόμαστε ἀπό τίς ἀντιξοότητες πού συναντήσαμε. Θά συνεχίσουμε μέ πεῖσμα τήν προσπάθειά μας. Μέ θυσίες εἰς βάρος τῆς τσέπης καί τοῦ ἐλεύθερου χρόνου τῶν πρωταγωνιστῶν της.

Ἡ ἰδέα τοῦ παραμερισμοῦ τοῦ πολιτικοῦ κατεστημένου καί τό αἴτημα γιά τήν δημιουργία ἑνός νέου κόμματος τῆς ἀνορθωτικῆς ἀλλαγῆς κερδίζει ἔδαφος. Τό βλέπουμε σέ πολλά ἄρθρα πού δημοσιεύουν τόν τελευταῖο καιρό.

Χρειάζεται μιά ἁπλῆ διαδικασία τῆς ἐκκίνησης γιά νά μήν χρονοτριβεῖ ἡ προσπάθεια.

Ἕνας ἤ δύο ἐντεταλμένοι ἐκπρόσωποι τῆς κάθε ὁμάδας πού συμφωνεῖ σ’αὐτήν νά κάτσουν γύρω ἀπό ἕνα τραπέζι, νά ἐξαντλήσουν τά διαδικαστικά ζητήματα καί νά συντάξουν τό πλαίσιο τῆς ἐκκίνησης.