("Ἐφημερίδα τοῦ Κ.Σ.Μ."/τεῦχος 168/Ὀκτώβριος 2013)
Ποτέ ὡς τώρα ἕνα γεγονός ἀπρόβλεπτο γιά τήν κοινή γνώμη δέν ἀναστάτωσε τόσο ἀπότομα καί ριζικά τήν δημόσια ζωή τῆς χώρας, ὅπως ἡ δολοφονία τοῦ Παύλου Φύσσα στό Πέραμα στίς 17 Σεπτεμβρίου.
Πρῶτον, διότι ἀποδείχθηκε ὅτι ὁ φόνος ἦταν προσχεδιασμένος.
Δεύτερον, διότι αὐτοί πού ἔκαναν τόν φόνο δέν ἦταν μιά συμμορία πού δρᾶ στά σκοτεινά, ἀλλά μιά ὀργάνωση πού τήν βρίσκεις γραμμένη στόν τηλεφωνικό κατάλογο καί τῆς ὁποίας τό ἔμβλημα φοροῦσε ὁ δολοφόνος.
Τρίτον, διότι ἡ ὀργάνωση αὐτή ἔχει ἐπενδυθῆ τήν μορφή κόμματος, ἔχει ἐκλέξει βουλευτές πού καλύπτονται μέ ἀσυλία καί εἰσπράττει ἐπιχορήγηση ἀπό τό κράτος, δηλαδή ἀπό τούς φόρους πού πληρώνει ὁ καθένας μας.
Πρόθεση τῆς ὀργάνωσης ἦταν νά γίνει μέν τό ἔγκλημα, ἀλλά νά διαφύγη ὁ δράστης. Ἔτσι ὥστε νά δοθῆ μεν στήν κοινωνία τό μήνυμα τῆς τρομοκρατίας πού ἦταν ὁ σκοπός, ἀλλά νά μήν μπορεῖ νά ἀποδειχθῆ δικαστικά ἡ πηγή του. Μιά μικρή παρέκκλιση στήν ἐφαρμογή τοῦ σχεδίου ἐνεργείας προκάλεσε τήν σύλληψη τοῦ φυσικοῦ αὐτουργοῦ. Ἀπό ἐκεῖ κινήθηκαν μέ πρωτοφανῆ ταχύτητα οἱ δικαστικές καί ἀστυνομικές ἀρχές.
Πραγματοποιήθηκε γοργά ἡ σύλληψη τῶν ὀργανωτῶν καί ἡ κατάσχεση τῶν στοιχείων πού δέν πρόλαβαν νά ἐξαφανίσουν ὁδήγησε στήν φυλακή πολλούς συνεργάτες καί βοηθούς των.
Ἡ παροχή στούς συλληφθέντες ὅλων τῶν ἐγγυήσεων πού προβλέπει ἡ ποινική δικονομία, εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα τρεῖς ἀπό αὐτούς νά ἀφεθοῦν προσωρινά ἐλεύθεροι. Παρά τόν προφανῆ κίνδυνο νά κατευθύνουν σέ νέες ἐγκληματικές πράξεις τήν λοιπή ὀργάνωση πού δέν ἔχει ἀποδιαρθρωθεῖ, καθώς καί νά δυσκολέψουν τήν περαιτέρω ἐξιχνίαση τῶν κατηγοριῶν. Τήν ἀνθρώπινη ποιότητα τῶν ἀποφυλακισθέντων εἴδαμε ἀμέσως ἀπό τά τηλεοπτικά κανάλια μέ τήν ἀναιδῆ ἔπαρσή τους, τήν ἀπόπειρα τοῦ Κασιδιάρη νά πετάξη κάτω μιά τηλεοπτική κάμερα καί τίς ἐπανειλημμένες κλωτσιές του στό σακκίδιο ἑνός δημοσιογράφου.
Στό ἠλεκτρονικό γράμμα τῆς 3ης Ὀκτωβρίου πού στέλνει τό ΚΣΜ, κατά ἕναν διαρκῶς αὐξανόμενο ἀριθμό παραληπτῶν, «Σ’αὐτούς πού θέλουν τήν ἀλήθεια» ἐπισημαίνουμε τόν κίνδυνο μέ τήν ἀποφυλάκιση αὐτή νά χρονοτριβήσει ἀπελπιστικά ἡ ἐκκαθάριση τῆς ὑπόθεσης τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς, ἡ ὁποία καταταλαιπωρεῖ τήν χώρα μας.
Εἴπαμε τότε καί τό ἐπαναλαμβάνουμε, ὅτι ἡ ἐγκληματική ὀργάνωση ἐξακολουθεῖ νά ὑπάρχει, νά μάχεται τό δημοκρατικό πολίτευμα καί νά συνομωτεῖ γιά τήν διάπραξη νέων ἐγκλημάτων. Ἄρα ὑπάρχουν στό τραπέζι ὅλα τά στοιχεῖα γιά νά παραπεμφθοῦν στό δικαστήριο κατά τίς διατάξεις περί αὐτοφώρου ἐγκλήματος οἱ συλληφθέντες ἀρχηγοί καί βοηθοί τους. Ὥστε νά πραγματοποιηθῆ σύντομα ἡ κάθαρση καί νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τίς δηλητηριώδεις ἀναθυμιάσεις αὐτῆς τῆς ὑπόθεσης.
Τό κοινωνικό φαινόμενο
Τό κοινωνικό φαινόμενο
Γνώρισμα τῶν ἐθνικιστῶν – καί οἱ Χρυσαυγῖτες ἐπιμένουν πώς εἶναι ἐθνικιστές – εἶναι ἡ λατρεία τοῦ ἱστορικοῦ παρελθόντος τῆς χώρας των. Αὐτή συνεπάγεται τήν συντήρηση τοῦ μίσους ἐναντίον αὐτῶν πού ὑπῆρξαν οἱ ἐχθροί της καί τήν δοξολογία τῆς ἀντίστασης ἐναντίον τους.
Οἱ Χρυσαυγῖτες ὅμως δέν θέλουν νά θυμοῦνται, ὅτι ἡ Γερμανία τοῦ Χίτλερ μᾶς ἐπιτέθηκε, μᾶς ἐπέβαλε μιά κατοχή στήν ὁποίαν ἀποδεκατίστηκε ὑπό φρικτές συνθῆκες ὁ πληθυσμός μας καί ἐναντίον τῆς ὁποίας προβάλαμε μιά ἀντίσταση θαυμαστή καί πολυαίμακτη. Ἀντιθέτως θεωροῦν τούς ἑαυτούς τους ὡς πνευματικούς κληρονόμους καί συνεχιστές ἐκείνης τῆς Γερμανίας.
Πορτραῖτα τοῦ Χίτλερ, χρησιμοποίηση τοῦ χαιρετισμοῦ καί τῶν συμβόλων τοῦ ναζισμοῦ, φωτογραφίες μελῶν της ντυμένων μέ νεκραναστημένες γερμανικές στολές, συλλογές ναζιστικῶν ἐνθυμίων ἀποτελοῦν τό φολκλόρ τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς. Παρά τίς ἑλληνικές σημαῖες πού ἀνεμίζει συνεχῶς, δέν ἔχει αὐτή ἴχνος ἑλληνικῆς ἰδεολογίας∙ εἶναι μιά ἀντεθνική φασιστική ὀργάνωση. Ἔχει υἱοθετήσει τήν ρατσιστική θεωρία καί τόν κτηνώδη ἀντισημιτισμό τῶν πνευματικῶν προγόνων της.
Ἡ ἔρευνα τῶν αἰτίων πού ἔκαναν τά ἐπί μέρους μέλη της νά προσχωρήσουν στίς τάξεις της, χρειάζεται ἀτομικά ψυχογραφήματα. Ὑπάρχουν ὅμως γενικές ἐξηγήσεις τῶν κινήτρων τους.
Ἡ κοινότερη εἶναι ἡ ἀναζήτηση προστασίας γιά τήν ἀπόκτηση ἐργασίας στήν ἐποχή τῆς δεινῆς οἰκονομικῆς κρίσης. Ἄλλοι θά ἐνήργησαν γιά νά κρατήσουν γιά τούς ἴδιους ἕνα μέρος ἀπό τά μαῦρα χρήματα, πού εἰσέπρατταν γιά λογαριασμό τῆς ὀργάνωσης ἀπό ἐκβιασμούς καί τό λαθρεμπόριο πού ἀσκοῦσε. Καί ὁ σαδισμός πρέπει νά ἔπαιξε μεγάλο ρόλο: εὐκαιρία νά χτυπᾶς ἀνθρώπους ἀτιμώρητα, χάρις στήν ἐκ τῶν ἄνω κάλυψή σου.
Ἀλλά τό πιό ἑλκυστικό, καί τό πιό ἐπικίνδυνο, ἦταν ἡ γοητεία των παρελάσεων, τῶν στολῶν, τοῦ ἀνάμματος τῶν πυρσῶν καί λαμπαδοφοριῶν. (Τήν γοητεία αὐτῶν τῶν τελετῶν εἶχε χρησιμοποιήσει κατά κόρον ὁ Χίτλερ.) Τίς ὧρες ἐκεῖνες καί αὐτός πού εἶχε γίνει μέλος ἀπό καθά συμφεροντολογικούς λόγους ἀποκτοῦσε ἕναν μυστικιστικό δεσμό μέ τήν ὀργάνωση. Γινόταν ἕνα μαζί της.
Ἡ αὐξανόμενη ἀνεργία καί ἡ εἰσροή ξένων (ἰδίως τῶν λαθρομεταναστῶν) πού δέχονται νά ἐργαστοῦν ἀνασφάλιστοι καί στοιχίζουν λιγώτερο στούς ἐργοδότες, χάρισαν στήν Χρυσή Αὐγή ἕναν περίγυρο συμπαθούντων ἀπό τούς πληττομένους ἀπό τήν κατάσταση. Αὐτή τόν ἐνίσχυσε μοιράζοντας τρόφιμα σέ ἐνδεεῖς ἡμεδαπούς καί μέ τήν δράση της νά διώξη ἀπό τήν ἀγορά καί τήν κοινωνική περίθαλψη τούς ξένους. Ὁ περίγυρος τῶν συμπαθούντων, παρ’ὅλα ὅσα ἔγιναν ἐντωμεταξύ, ἐξακολουθεῖ νά ὑπάρχει.
Ἡ ἀπειλή τῶν ἐκλογῶν
Ἡ ἀπειλή τῶν ἐκλογῶν
Ὁ νέος Φύρερ, ὁ Μιχαλολιάκος, ἔρριξε τό ἐνδεχόμενο τῆς παραιτήσεως τῶν βουλευτῶν του γιά τήν πρόκληση νέων ἐκλογῶν. Παραιτήσεις πού θά ἀκολουθοῦνται καί ἀπό τήν παραίτηση τῶν ἐπιλαχόντων τοῦ κόμματος. Καί οἱ ὁποῖες μποροῦν νά κλιμακωθοῦν χρονικά, ὥστε κάθε τόσο νά ἔχουμε πότε στήν μιά καί πότε στήν ἄλλη περιφέρεια ἀναπληρωματικές ἐκλογές.
Ἡ κυβέρνηση δηλώνει αἰσιόδοξα, ὅτι ἐπειδή μόνο σέ 17 ἐκλογικές περιφέρειες ἡ Χρυσή Αὐγή ἔχει ἐκλέξει βουλευτές, σ’αὐτές μόνο θά γίνουν ἀναπληρωματικές. Ἀλλά σ’αὐτές περιλαμβάνονται μέ 3 βουλευτές ἡ Β΄ Ἀθηνῶν καί μέ 1 βουλευτή κάθε μία οἱ περιφέρειες Α΄ Ἀθηνῶν, Ὑπόλοιππο Ἀττικῆς, Α΄ Πειραιῶς, Β΄ Πειραιῶς, Α΄Θεσσαλονίκης, Β΄ Θεσσαλονίκης, Αἰτωλοακαρνανίας, Εὐβοίας, Κορινθίας, Μαγνησίας, Μεσσηνίας καί Σερρῶν. Δηλαδή τό μέγιστο μέρος τῆς χώρας, Ἀναπληρωματικές ἐκλογές σέ τέτοια ἔκταση θά διαφέρουν ἐλάχιστα ἀπό γενικές ἐκλογές. Καί ἄν ἡ Χρυσή Αὐγή τίς προκαλεῖ κλιμακωτά μέχρι τήν λήξη τῆς θητείας τῆς παρούσης Βουλῆς θά ἔχουμε διαρκῶς ἐκλογές. Ἡ κυβέρνηση μελετᾶ ὡς φάρμακο τήν ἀλλαγή τοῦ ἐκλογικοῦ νόμου πρός κατάργηση τῶν ἀναπληρωματικῶν ἐκλογῶν. Ὁ ΣΥΡΙΖΑ πού ἐλπίζει, ὅτι μέ τίς νέες ἐκλογές θά πάρη τήν ἐξουσία, θά προβάλλει μέ κάθε τρόπο τήν ἀντισυνταγματικότητα ἑνός τέτοιου νόμου.
Ὅπως ἄλλωστε καί ἄν ἔχει τό πρᾶγμα, ἡ νέα ἐκλογή Εὐρωκοινοβουλίου, οἱ δημοτικές ἐκλογές, ἡ ἀνάδειξη τοῦ νέου Προέδρου τῆς Δημοκρατίας, θά κάνουν ἀναπόφευκτη τήν πρόσκλησή μας στίς κάλπες. Τό καλλίτερο λοιπόν γιά τήν κυβέρνηση εἶναι στήν πρώτη παραίτηση βουλευτή τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς νά προκηρύξη γενικές ἐκλογές.
Πῶς τούς ἀνεχθήκαμε;
Πῶς τούς ἀνεχθήκαμε;
Ἡ κοινή γνώμη ἔχει τήν δικαιολογία γιά τήν ἀνοχή της, ὅτι ὅσο ἡ Χρυσή Αὐγή ἦταν μιά μικρή ὀμάδα, ἡ τρελλή ἰδεολογία της καί οἱ παραβιάσεις τοῦ νόμου πού διέπραττε ἦταν περιθωριακῆς σημασίας.
Ὅταν ὅμως τόν Ἰούνιο τοῦ 2012 μπῆκε στή Βουλή ἔπρεπε νά ἀνοίξουν ὅλων τά μάτια. Ἡ δύναμη σέ ψήφους καί σέ ἕδρες πού ἀπέκτησε ἡ Χρυσή Αὐγή λειτούργησε προστατευτικά στήν ἀνάπτυξη τῆς ἐγκληματικῆς δράσης της. Κάποιοι τήν πλησίασαν γιά νά διεκπεραιώσουν τά ρουσφέτια τους. Ἄλλοι τῆς ἄνοιξαν τό πορτοφόλι τους γιά νά κάνουν κατόπιν δουλειές μέ τήν μεσολάβησή της.
Στίς δυνάμεις ἀσφαλείας ἀπέκτησε ὑποστηρικτές, οἱ ὁποῖοι τήν ἔβλεπαν σάν ἕνα ἐπικουρικό σῶμα στήν καταπολέμηση τῶν ὑπερβασιῶν τοῦ ἄλλου πολιτικοῦ ἄκρου. Στελέχη τῆς Ν.Δ. ζητοῦσαν τήν ἤπια μεταχείριση τῶν χρυσαυγιτῶν ὡς ἄλλοτε ψηφοφόρων τους πού ἔχουν παραπλανηθῆ τήν φορά αὐτή καί οἱ ὁποῖοι στίς ἑπόμενες ἐκλογές θά ἐπαναπατρίζονταν. Λιγώτερο ἐμφανῆς ὑπῆρξε καί ἀπό τά κόμματα τῆς ἀντιπολίτευσης μιά τάση ἀνοχῆς τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς λόγω τῆς συμμετοχῆς της στόν ἀντιμνημονιακό ἀγώνα.
Ἔτσι μπόρεσαν τά τάγματα ἐφόδου της νά κακοποιοῦν ἀτιμώρητα τούς ξένους, ἐκ τῶν ὁποίων ἕνας τουλάχιστον ἔχασε τήν ζωή του κατά τήν ἐπίθεση ἐναντίον του.
Ἡ ἀγανάκτηση ἐξέσπασε ὅταν ἐσκότωσαν Ἕλληνα.
Ἡ βία
Ἡ βία
Γιά νά μήν γίνη ἐνδημικό στοιχεῖο τῆς πολιτικῆς ζωῆς μας ἡ ὀργανωμένη βία χρειάζεται ἡ ἀνένδοτη πάταξή της σέ κάθε σημεῖο πού αὐτή ἐκδηλώνεται. Σήμερα ἡ ὀργή ἀπό τό τελευταῖο ἔγκλημα τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς καί ὁ γενικός πόθος τοῦ κολασμοῦ του ἔχουν προκαλέσει μιά ἐκτεταμένη διάθεση ἀγνόησης τῶν ἐγκλημάτων τοῦ ἄλλου πολιτικοῦ ἄκρου. Αὐτοί πού τά ὑπενθυμίζουν κατηγοροῦνται, ὅτι προσπαθοῦν νά κάνουν ἕναν συμψηφισμό, μέ τόν ὁποῖον θά ἀποδυναμωθῆ ἡ δίωξη τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς.
Οἱ φόνοι ὅμως τούς ὁποίους ἔχει διαπράξει ἡ 17 Νοέμβρη εἶναι πολύ περισσότεροι ἀπό τούς φόνους τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς. Καί στίς τωρινές ἀντιφασιστικές διαδηλώσεις τίς ὁποῖες προσπαθεῖ νά συγκρατήση μέσα στό πλαίσιο τοῦ νόμου ἡ ἀστυνομία, κάποιοι θερμοκέφαλοι διαδηλωτές τῆς ἀπαντοῦν μέ πετροπόλεμο καί τήν ρίψη βομβῶν μολότωφ. Ἡ χρησιμοποίηση τῆς βίας ἔχει γίνει γνώρισμα καί τῶν κάθε λογῆς συντεχνιακῶν διεκδικήσεων. Μιά διαφορά τοῦ συνδικαλισμοῦ.
Ἀνάγκη ἐπιτακτική εἶναι νά ξεσυνηθίσουμε ὡς λαός νά χρησιμοποιοῦμε βίαια μέσα στίς ἀντιπαραθέσεις μας. Ἡ ἡμερότητα τῶν πολιτικῶν ἠθῶν (ὅπως εἶχε πεῖ κάποτε σοφά ὁ Καραμανλῆς) εἶναι προϋπόθεση τῆς Δημοκρατίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου