Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2017

ΓΙΑΝΝΑ ΛΑΜΠΡΙΝΕΑ: Αντώνης Δροσόπουλος

 
Με τον Αντώνη Δροσόπουλο και το Κ.Σ.Μ. γνωρίστηκα κάπου το 1983-84, μέσα από τις εκδηλώσεις που ανακοινώνονταν στις εφημερίδες. Όλο και περισσότερα θέματα ομιλιών με ενδιέφεραν και στο εβδομαδιαίο πρόγραμμά μου οι συναντήσεις της Δευτέρας εντάχθηκαν μόνιμα. Δεν θα είχα το θάρρος να πιάσω περισσότερες γνωριμίες, αν κάποια μέλη του δεν μου έπιαναν την κουβέντα και δεν με προσκαλούσαν στη διάσημη έξοδο στην ταβέρνα, μετά την ομιλία. Αυτό ήταν. Η καταπληκτική ομάδα που αποτελούσε το Κ.Σ.Μ. έγινε κομμάτι της ζωής μου, έφτασε μάλιστα να κάνω και μια-δυο ομιλίες και να γίνω και μέλος του Δ.Σ. Σταδιακά συνειδητοποίησα πόσο σημαντικοί άνθρωποι αποτελούσαν το Κ.Σ.Μ., με γνώσεις, ήθος, καταξίωση στον τομέα δραστηριότητάς του ο καθένας. Υπήρξαν χρόνια μαθητείας για μένα, και ευγνωμονώ γι’ αυτό όλα τα μέλη και τους φίλους του, και όσους δεν βρίσκονται στη ζωή.
Το 1987 διορίστηκα στην επαρχία και στη συνέχεια έκανα οικογένεια και έμεινα εκεί μόνιμα. Έτσι, αναγκαστικά έπαψα να συμμετέχω στις εκδηλώσεις του Κ.Σ.Μ. Όμως, πάντα παρακολουθούσα, μέσα από την Εφημερίδα, αργότερα τη σελίδα στο ίντερνετ και τηλεφωνικές επαφές, τη δραστηριότητά του και προσπαθούσα να μπαίνω στο κλίμα.
Όλα αυτά τα χρόνια ο Αντώνης Δροσόπουλος ήταν για και για μένα – όπως ανέφερε και ο Λ. Σλάβης στον αποχαιρετιστήριο λόγο του – «δάσκαλος», «συμβουλάτορας», χωρίς να επιβάλλεται, και επίσης φίλος αδελφικός (τολμώ να πω, παρά τη διαφορά ηλικίας). Το παράπονό του ήταν ότι δεν έγραφα άρθρα για την Εφημερίδα, ώστε να εναλλάσσονται τα πρόσωπα και οι ιδιότητες των συγγραφέων (όμως, αισθανόμουν πολύ μικρή – γνωστικά - μπροστά στους μεγάλης αξίας συνεργάτες της Εφημερίδας). Η ψυχή του Κ.Σ.Μ. αναμφισβήτητα, ακούραστος παρά την ηλικία και τα προβλήματα υγείας, παρά τις απογοητεύσεις και τις διαψεύσεις, υπόδειγμα ανθρώπου που μένει σταθερός στο στόχο, στις αρχές του, με ρεαλισμό όμως και καθαρή ματιά πάνω στην πραγματικότητα. Ακόμα κι αν διαφωνούσες μαζί του κάποιες φορές, δεν μπορούσες παρά να τον σέβεσαι και να τον ακούς με προσοχή.
Δεν έχω συνειδητοποιήσει ακόμα (όπως και οι περισσότεροι φαντάζομαι) ότι ο Αντώνης Δροσόπουλος δεν είναι πια στη ζωή. Θα μας συνοδεύει η ανάμνησή του και θα μας δίνει δύναμη για να κάνουμε το καλύτερο. Εύχομαι κι εγώ το όραμα και το έργο της ζωής του να μην μείνουν χωρίς συνέχεια και οι άμεσοι συνεργάτες του να βρουν τη δύναμη να συνεχίσουν.
Τα συλλυπητήριά μου στην οικογένεια του Αντώνη Δροσόπουλου και στα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Κ.Σ.Μ. Δεν θα τον ξεχάσουμε.
 
Ιωάννα Λαμπρινέα, μέλος του Κ.Σ.Μ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου