("Ἐφημερίδα τοῦ Κ.Σ.Μ."/τεῦχος 158/Φεβρουάριος 2012)
Ἀφοῦ ξεπετάχτηκαν τόν χρόνο πού πέρασε ἀπό τό κουτί τῆς Πανδώρας ἕνα πλῆθος ἀπό συμφορές, ἀνέτειλε ἡ ἐλπίδα, στό πρόσωπο τοῦ Λουκᾶ Παπαδήμου. Ἄνθρωπος ἐργατικός καί ἀκέραιος, μετριοπαθής ἀλλά καί ἀνυποχώρητος, ἀνέλαβε τήν πρωθυπουργία χάρις στήν πίεση τῆς κοινῆς γνώμης πρός τούς πολιτικούς, οἱ ὁποῖοι ἔψαχναν νά βάλουν στήν θέση αὐτή κάποιον ἀπό τό συνάφι τους.
Τό ἔργο του ἀπό τότε πού πῆρε τήν πρωθυπουργία ὑπῆρξε εὐεργετικό. Ἐπέτυχε μέ τό διεθνές κῦρος του νά μᾶς δώσει ἡ Τρόϊκα τήν τελευταία στιγμή, καί ἐνῶ παρέμεναν οἱ ἐκκρεμότητες ἀπό τίς μή τηρηθεῖσες ὑποσχέσεις μας, τά χρήματα γιά νά μήν ἀδειάσουν τά δημόσια ταμεῖα. Κάποιοι τοῦ καταλογίζουν, ὅτι ἀναλαμβάνοντας τήν ἐξουσία χωρίς νά δεσμεύσει τά κόμματα, ὅπως ἔκανε ὁ Μόντι στήν Ἰταλία, τούς ἐπέτρεψε νά συνεχίζουν τά παιγνίδια τους. Ἦταν ὅμως τόσο μεγάλη ἡ ἀνάγκη τῶν χρημάτων τῆς Τρόϊκας ἐκείνη τήν ὥρα, πού προτίμησε νά πάρει στούς ὤμους του μιά πρόσθετη μεγάλη δυσκολία στήν ἐκτέλεση τῆς ἀποστολῆς του.
Ἐπέτυχε νά πορευθεῖ σταθερά κάμπτοντας τίς ἀκρότητες τῆς Τρόϊκας καί δαμάζοντας τούς λαϊκισμούς τῶν κομμάτων. Δείχθηκε εὐέλικτος, ἀλλά καί ἕτοιμος νά βάλη μιά κόκκινη γραμμή πίσω ἀπό τήν ὁποία δέν θά πήγαινε.
Σήμερα εἶναι μαζί του πάνω ἀπό τά δύο τρίτα τῶν Ἑλλήνων, πού θέλουν νά συνεχίσει τό ἔργο του μέχρι νά περάσει ἡ χώρα ἀπό τήν κρίση σέ μιά πορεία ἀνοδική. Τό ἐρώτημα εἶναι μέχρι ποῦ μπορεῖ νά ἀποδώσει ἡ προσπάθειά του, ὅταν ὅλοι σχεδόν οἱ ὑπουργοί προέρχονται ἀπό τά κόμματα πού δείχθηκαν ἀνίκανα καί διεφθαρμένα καί πού ἐπισύρουν τήν λαϊκή ἀποδοκιμασία.
Καιρός νά γίνει ἕνα καινούργιο κόμμα ἐκ τῶν κάτω ἀπό νέες καί ἄφθαρτες προσωπικότητες, πού θά κερδίσει τίς ἐκλογές, δέν ὑπάρχουν. Ἐκλογές ὅμως θά γίνουν πρίν ἀπό τήν λήξη τῆς συνταγματικῆς θητείας τῆς Βουλῆς γιατί ἡ συνεργασία μεταξύ τῶν κομμάτων πού συμμετέχουν στήν κυβέρνηση γίνεται διαρκῶς πιό δύσκολη.
Θά πρέπει τότε ὁ Παπαδῆμος νά κατεβεῖ στίς ἐκλογές μέ δικό του πολιτικό σχῆμα ὑψηλῶν προδιαγραφῶν, πού θά τό συγκροτήσει μέ τήν συστηματικότητα πού τόν χαρακτηρίζει καί τό ὁποῖο θά κερδίσει κάτι πού θά πλησιάζει τό 80% τῶν ψήφων.
Στήν σκέψη αὐτή προβάλλεται ἡ ἀντίρρηση: «Μά θά θελήσει; Αὐτός εἶναι τεχνοκράτης δέν εἶναι πολιτικός». Ὅπως ὅμως δέν ἤθελε νά γίνει οὔτε ὑπουργός τοῦ Παπανδρέου καί ἡ κοινή γνώμη τόν ἀνάγκασε νά δεχθεῖ τήν πρωθυπουργία, πρέπει τώρα νά τόν ἀναγκάσουμε μέ μιά ἀσφυκτική λαϊκή πίεση νά κατεβεῖ στίς ἐκλογές καί νά ἐξασφαλίσει γιά τήν περαίωση τοῦ ἔργου του μιά πολύ ἰσχυρή πλειοψηφία στήν Βουλή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου