("Ἐφημερίδα τοῦ Κ.Σ.Μ."/τεῦχος 155/Αὔγουστος 2011)
Ἡ βάρκα μας μπάζει νερά ἀπό παντοῦ. Ἀπό ὥρα σέ ὥρα μπορεῖ ὁ καθένας μας νά παλεύει μέ τά κύματα. Ἐνῶ ἡ κατάρρευση τῆς οἰκονομίας ἀπειλεῖ τήν ἴδια τήν ἐθνική μας ὑπόσταση στήν πατρογονική γῆ πού κατοικοῦμε ἀπό χιλιάδες χρόνια.
Οἱ ἐλπίδες τῆς διάσωσής μας ἀπό τήν Τρόϊκα ἀποδείχθησαν φροῦδες. Κάθε φορά πού εἶναι νά λάβουμε ἕνα πακέτο ἀπό τήν βοήθειά της, βλέπουμε πώς εἴμαστε σέ χειρότερη κατάσταση ἀπό τήν προηγούμενη. Ἡ κυβέρνηση γιά νά πείσει τούς ξένους νά δώσουν τό πακέτο καί γιά νά τά φέρει βόλτα βάζει κανούργιους φόρους καί ἐλαττώνει τίς κρατικές παροχές. Ἔτσι συστέλλεται ἡ ἀγορά καί αὐξάνει ἡ ἀνεργία, πληθαίνουν αὐτοί πού ἀντιμετωπίζουν σκληρό πρόβλημα ἐπιβίωσης.
Μέ τήν μονεταριστική φιλοσοφία τους καί τίς ἀντιφατικές μεταξύ τους ἐπιδιώξεις τῶν ἑταίρων μας, ἡ σωτηρία μας μπορεῖ νά προέλθει μόνο ἀπό μᾶς τούς ἴδιους. Ἀλλά ὁ πολιτικός κόσμος δέν εἶναι σέ θέση νά δώσει μιά κυβέρνηση πού θά πραγματοποιήσει ἀλλαγή πλεύσης. Αὐτό πού μπορεῖ νά κάνει εἶναι νά ἀναστείλει τούς ἀγῶνες του γιά τήν νομή τῆς ἐξουσίας καί νά τήν παραδώσει σέ ἕναν ἄνθρωπο - ἐξωκομματικό τεχνοκράτη - ἐγνωσμένης ἱκανότητας καί ἀδιαμφισβήτητου πατριωτισμοῦ, γιά νά μᾶς ὁδηγήσει χωρίς ἐσωτερικούς περισπασμούς ἔξω ἀπό τόν τυφώνα στόν ὁποῖο περιστρεφόμαστε.
Γιατί νά παραχωρήσει τά δικαιώματα του ὁ πολιτικός κόσμος, δηλαδή ἡ Βουλή; Διότι ἄν βουλιάξει ὁ τόπος, προνόμια καί καριέρες δέν θά ἔχουν κανένα νόημα.
Ἡ «Ἐφημερίδα» ζητᾶ ἀπό τούς βουλευτές τῆς μεγάλης πλειοψηφίας, πού δέν ὀνειρεύονται τήν διά τῆς ἐθνικῆς καταστροφῆς πολιτικοκοινωνική ἐπανάσταση, νά πάρουν τήν γενναία ἀπόφαση νά ἐγκαταστήσουν μιά Ἑνός Ἀνδρός Ἀρχή. Σάν τόν Αἰσυμνήτη πού ψήφιζαν οἱ ἀρχαῖοι μας, τόν δικτάτορα πού ὅριζε ἡ ρωμαϊκή δημοκρατία, ὅταν ἡ πατρίδα βρισκόταν σέ κίνδυνο.
Κάνουμε ἔκκληση νά ἐκδηλωθοῦν ἀνοιχτά ὑπέρ αὐτῆς τῆς πρότασης ὅλοι ὅσοι συμμερίζονται τό σκεπτικό της. Ὁ δρόμος θά εἶναι πολύ δύσκολος, ἀλλά δέν προσφέρεται ἄλλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου